زیاده خواهی غرب، عامل اصلی بزرگ‌ترین نسل‌کشی قرن

به گزارش بلاغ، این روزها مصادف است با 102 سالگی جنگ جهانی اول. جنگ جهانی اول که محصول تمدن غرب است و قرار بود که این جنگ به تمام جنگ‌ها پایان دهد؛ ولی نتیجه برعکس شد و آغازگر جنگ‌های بیشتری در نقاط و گوشه جهان شد.

جنگی که بیش از 36 میلیون کشته، زخمی و ناپدید شده بر جای گذاشت؛ چهار امپراتوری اتریش ـ مجارستان، آلمان، روسیه و عثمانی از میان رفت و کشورهای زیاد جدیدی مانند ترکیه، سوریه و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس به‌ وجود آمد. از این رو به دلیل اهمیت این جنگ در ایجاد نظم نوین جهانی و استعمار جدید و همچنین کشته شدن ده میلیون ایرانی در خلال این جنگ، در سلسله یادداشت‌هایی به بررسی ابعاد این اتفاق بزرگ تاریخ بپردازیم.

آشنایی با جنگ جهانی اول
اتریش و مجارستان در 28 ژوئیه 1914به صربستان اعلان جنگ کردند و این جنگ باعث به راه افتادن جنگی عالمگیر شد که سرانجام در 11 نوامبر 1918 به موجب متارکه نامه منعقده شده بین آلمان و متفقین، خاتمه یافت. این جنگ را جنگ بزرگ نامیده‌اند و منشأ آن، رقابت دولت‌های بزرگ بر سر مستعمره‌ها و مسائل نظامی و ملی بود.

دلایل وقوع جنگ جهانی اول
در 28 ژوئن سال 1914«آرشیدوک فرانسیس فردیناند» ولیعهد اتریش ـ مجارستان در شهر «سارایوو» بدست مرد جوانی از مردم بوسنی بدستور « اتحاد صربستان» یا «انجمن مرگ» که سازمانی بود تروریستی و اوضاع را آشفته می‌ساخت، کشته شد و دولت اتریش ـ هنگری مجال یافت تا بار دیگر وزیر خارجه‌اش «کنت برشتولد» را مامور کند تا ادعای سلطه خویش را بر سرزمین بالکان اظهار دارد، و در 13 ژوئیه سال 1924 اتمام حجتی به دولت صربستان داد و خاطر نشان ساخت که صربستان در امور قضایی و پلیسی خود تسلیم نظر دولت اطریش باشد.

ویلیام دوم قبلاً متعهد شده بود که از دولت اطریش درباره دعاویش هر چه باشد، حمایت خواهد نمود. دولت صربستان ظرف 48 ساعت، که بوی فرصت داده شده بود، پاسخ مسالمت آمیزی مشتمل بر پذیرش بیشتر پیشنهادها ، بجز پیشنهاد همکاری مامورین اطریشی در جلوگیری از تبلیغات ضد اطریشی تسلیم کرد و پیشنهاد کرد که تمام قضیه بدادگاه بین المللی لاهه ارجاع شود، اما همزمان خود به حالت آماده باش در آمد ولی با رد آن از طرف اطریش ـ هنگری و حمله آن به صربستان در 23 ژوئیه 1914 جنگ اول رسماً شروع شد.

کشورهای درگیر در جنگ بزرگ
در جریان جنگ جهانی اول، عثمانی و بلغارستان به امپراتوری‌های مرکزی (آلمان، اتریش و مجارستان) کمک رساندند. متفقین (بلژیک، انگلیس، فرانسه، مونته نگرو، روسیه و صربستان) نیز مورد حمایت ژاپن، ایتالیا، پرتغال، رومانی، ایالت متحد آمریکا، یونان و برزیل قرار گرفتند و به عبارت دیگر، اعضای اتفاق سه گانه (انگلیس، فرانسه و روسیه) و اتحاد سه گانه (آلمان، اتریش و ایتالیا) به یکدیگر اعلان جنگ کردند.

به محض شروع جنگ در سال 1914 کشورهای چین، ژاپن، رومانی پرتغال و سپس ایالات متحده آمریکا نیز به اتفاق مثلث پیوستند. در جبهه‌ی مقابل، کشورهای بلغارستان و عثمانی نیز جانب آلمان و اتریش – مجارستان را گرفتند. ایتالیا هم بعد از یک سال که از جنگ می‌گذشت به متفقین پیوست.

روسیه، که بر اثر شکست از ژاپن در سال 1905 دچار ضعف شده بود، در چند جبهه از قوای آلمان شکست خورده و در داخل، دچار یک انقلاب ضد سلطنتی شد که در نتیجه آن، تزار روسیه مجبور به استعفا شد و دولتی موقت در روسیه روی کار آمد. لنین که رهبر انقلاب بود دولت موقت را نیز برانداخت و یک جمهوری کمونیستی را در این کشور بر سر کار آورد. وی برای آن که بتواند با ضد انقلاب داخلی مبارزه کند با آلمان صلح کرد و امتیازات زیادی به این کشور داد.

کشور آلمان با خیال آسوده در جبهه غرب با فرانسه جنگ را به شدت ادامه داد ولی به دو علت از فرانسه و در نهایت، در جنگ بزرگ شکست خورد. یکی این که انگلیسی ها سلاح جدیدی (تانک) علیه آلمانی ها به کار بردند، و دیگراین که در سال 4347 آمریکا با قوای تازه نفس به کمک فرانسه آمد و به همین جهت متفقین توانستند آلمان را شکست دهد. سرانجام در نوامبر 1918 آلمان بدون قید و شرط تسلیم شد.

پیامدهای جنگ جهانی اول
1- تسلیم آلمان و خلع سلاح آن کشور: اولین نتیجه جنگ، خلع سلاح کامل آلمان بود. متفقین کلیه زیردریایی ها، ناوگان و هواپیما های آلمان را به نفع خود مصادره کردند.

2- قرارداد ورسای: طبق این قرارداد، متفقین مستعمرات آلمان را بین خود تقسیم کردند و علاوه بر آن، بخشی از قلمرو آلمان را به انضمام بندر دانزیگ به لهستان دادند. همچنین قرار شد که آلمان به متفقین غرامت بپردازد. بعد از صلح ورسای متفقین، مجارستان را از اتریش جدا کردند و به آن استقلال دادند. عثمانی ها نیز از کلیه ی مستعمراتش به خصوص سلطه ی او بر سرزمین های عربی محروم کردند.

3- تشکیل جامعه ملل: در سال 1920، امضاء کنندگان قرارداد ورسای، جامعه ملل را تشکیل دادند. اهداف این سازمان حفظ صلح در سرتاسر دنیا و حل و فصل نمودن اختلاف از طریق مذاکره بجای جنگ بود. جامعه ملل هرگز به ایفای این نقش موفق نگردید. ایالات متحده به این اتحادیه نپیوست.

زیاده خواهی غرب، عامل اصلی جنگ جهانی اول
در بیان علل و چرایی وقوع جنگ جهانی اول و بعد از آن جنگ جهانی دوم، موارد بسیاری مطرح می شود اما مهمترین دلیلی که خود غرب و روشنفکران وابسته به آن نمی خواهند کسی به آن بپردازد، موضوع زیاده خواهی کشورهای غربی خصوصا سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان است.

در ظاهر جنگ جهانی اول با یک ترور شروع شد، اما این تنها جرقه ایی بود تا خوی زیاده خواهی کشورهای اروپایی را برای مستعمره کردن دیگر مناطق جهان تحریک کند. فرانسه و انگلستان به دنبال تقسیم امپراتوری عثمانی و کشورهای عربی بین خود بودند و آلمان نیز برای اینکه از این قافله عقب نماند وارد جنگ شد.

قیصر ویلهلم دوم، امپراتور وقت آلمان، پس از مشاهده تقسیم سرزمین ها بین دو کشور انگلستان و فرانسه برای اینکه از قافله عقب نماند اعلام کرد که کشور او باید مکانی زیر آفتاب داشته باشد و از آنجا که انگلستان با نیروی دریایی خویش به بزرگ ترین کشور استعمارگر تبدیل شده بود، در رقابت با این کشور، قیصر دستور داد تا نیروی دریایی آلمان نیز از نظر تعداد ناوگان و ظرفیت به حدی برسد که بتواند ضمن اعمال قدرت در اروپا، در کشور های آسیا و آفریقا مستعمراتی به دست آورد تا در عین حال فضای حیاتی سرزمین مورد نیاز برای زندگی و پیشرفت یک ملت نیز برای خود دست و پا کرده باشد.

این خوی زیادی خواهی و استعمارگری غرب باعث شد تا بزرگترین نسل کشی تاریخ ذر جنگ جهانی اول صورت گیرد و در ادامه هولوکاست واقعی تاریخ نیز در ایران رخ دهد.

ادامه دارد ....