به گزارش
بلاغ؛ مجلسی را که امام خمینی(ره) آن را در رأس کشور میدانست، آن مجلسی است که نمایندگانی بمانند شهید مدرس را دارا باشد و مدافع حقوق ملت و صیانتگر ارزشهای دینی و فرهنگی جامعه و مبارزه علیه فقر و فساد باشد. نمایندگان ملت نیز بنا بفرموده بنیانگذار جمهوری اسلامی باید از خصوصیات فردی و انقلابی برخوردار باشند و به چیزی جزمصلحت کشور و مردم نیاندیشند و نسبت به زشتیها و از جمله تعارض منافع بدور باشند.
انتخابات، انتخاب اول جمهوری اسلامی
انتخابات از جلوههای زیبای مردمسالاری دینی است که مطابق شرع و قانون اساسی و عرف در کشور برگزار میشود و چه زنان و چه مردان در صورت برخورداری از صلاحیت کافی میتوانند پا به عرصه رقابت انتخاباتی بگذارند و در توسعه، آبادانی و پیشرفت کشورسهیم شوند.
در نگاه اسلامی منشأ تمامی حقوق خداوند است و اوست که نظام حقوق و تکالیف را برای زندگی بشر تعریف کرده و از طریق فطرت و ارسال شریعت نبوی در اختیار بشریت قرار داده است.
یکی از این حقوق، «حق تعیین سرنوشت» است که در نظام سیاسی اسلام به عنوان یکی از ارکان مهم شکلگیری حکومت اسلامی محوریت دارد. از آنجا که در اسلام رای و انتخاب مردم در عرصه نصب کارگزاران حکومت اسلامی اعتبار دارد، ملت حق دارند که در انتخابات حاضر شده و به نامزد مورد علاقه خود رای دهد.
هیچکس نیز در جایگاهی نیست که بتواند مانع تحقق این حق گردد. به واقع آنچه در نظامهای غربی مبتنی بر منشأیی خیالی چون «قرارداد اجتماعی» شکل گرفته است، در اسلام اساس و بنیانی محکم داشته و مستظهر به آموزههای الهی است.
انتخابات در جمهوری اسلامی، از روز نخست شکلگیری نظام، خار چشم بدخواهان ملت ایران بوده است. دنیای غرب و در رأس آن آمریکا با دورویی تمام، در حالی خود را منادی دموکراسی در جهان معرفی میکند که نهتنها در طول حیات سیاهش از تمام دیکتاتورهای تاریخ حمایت کرده، که همواره به دنبال کمرنگ کردن حضور مردم در انتخابات در ایران اسلامی بوده است.
تلاشهای این دیو آرایش کرده در 45 سال گذشته اما نهتنها نتوانسته شکوه مردمسالاری دینی در جمهوری اسلامی را کمرنگ کند، که هر روز باعث رسوایی بیش از پیش این دروغگویان بزرگ تاریخ شده است. اکنون نیز ما در میانه این کارزار تاریخی، آزمون مهم دیگری در پیش داریم. انتخابات پیشروی مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری اما به طرز بیسابقهای مورد هجوم دنیای غرب و اذناب آن در داخل و خارج کشور قرار گرفته است.
در یک کلام، آنها به دنبال این هستند تا تمام اهدافی را که در عرصه میدانی به دست نیاوردهاند، با بیرون راندن مردم ایران از عرصه انتخابات محقق نمایند. بر این اساس، نفس شرکت در انتخابات در شرایط کنونی، چیزی جز همدوشی با امیرکبیرها، رئیسعلی دلواریها، مدرسها و تمام شهدایی که از میانه دوره قاجار به این سو در برابر غرب وحشی و برای دفاع از منافع ملی ایران سر بر سینه تراب گذاشتهاند، نخواهد بود.
نماینده باید انتخاب اصلح باشد
مسئله حضور و مشارکت مردم در انتخابات، طبعا کشور را بیمه خواهد کرد و در کاهش فشارهای دشمنان تاثیر بسزایی خواهد داشت.
شکلگیری یک مجلس قوی، میتواند ریل سیاستگذاری در کشور را به سمت و سوی درستتری سوق دهد و در حل مشکلات مؤثر باشد. مجلس سالم، فعال و قوی کلید کارهای بزرگ و صحیح در کشور است و میتواند بر عملکرد همه دستگاههای کشور اثر بگذارد. مجلس کارآمد بر صراط مستقیم اسلام و انقلاب اسلامی پای میفشارد و با طراحی و تصویب قوانین راهگشا، نقش و تأثیری عمیق و تعیینكننده در مسیر انقلاب برجای میگذارد. این همه اما تنها با انتخاب نامزدهایی میسر خواهد شد که در ترجیح منافع ملی بر مسائل شخصی و منطقهای، تردید نکنند. برگزیدن چنین افرادی اما چگونه میسر خواهد بود و مسیر تشخیص سره از ناسره در این میدان چیست؟.
یک کارشناس مسائل سیاسی در همین زمینه میگوید: مردم باید نمایندهای انتخاب کنند که مسئولیتپذیر و متعهد به مردم و نظام باشد. نماینده مردم نباید به نمایندگی به عنوان شغل، درآمدزایی و حفظ منافع مادی نگاه کند، بلکه باید به تعهد و سوگندی که در قبال مردم و کشورش یاد کرده است، وفادار باشد. مردم به این دلیل پای صندوق رأی حاضر میشوند تا نمایندهای را راهی مجلس شورای اسلامی کنند که از جنس خودشان باشد و مجلسی کارآمد شکل دهد تا بتواند چالشها و مشکلات کشور را به ویژه در بخش اقتصادی حل کند.
واقعیت اما این است که حل مشکلات اقتصادی و برداشتن سنگها از پیش پای مردم در این حوزه و در دیگر زمینهها، کار سادهای نیست. دعوای قدیمی تخصص و تعهد را نیز میتوان در این زمینه مطرح کرد و درباره آن بحث و فحص نمود. تخصص مدنظر برای این نماینده مجلس اما چیست و وقتی از تعهد سخن میگوییم، چه چیزی را مدنظر داریم؟
اهمیت دشمنشناسی نمایندگان مجلس
برخلاف این منطق روشن، یک جریان سیاسی خاص، در طی دهههای گذشته همواره سعی داشته است تا در مقاطع گوناگون، اولا وجود دشمن را انکار کند و ثانیا فهمی نادرست از دشمن را به جامعه تزریق نماید. جریانی که مبنای مشخصی برای موضعگیریهای خود بهجز منافع کوتاهمدت سیاسی نمیبیند؛ به صورتی که یک روز شهادت معاون شهید سلیمانی در پرونده سوریه را با تیتر «حسین همدانی در سوریه کشته شد» بدرقه میکند و یک روز و به یکباره برای تشییع میلیونی حاج قاسم و به تبع فضای ایجاد شده در آن روزها، یکسره سیاهپوش میشود! چندی بعد هم ابدا از این نمیترسد که پس از اهانت آشکار دوستش به سردار سلیمانی در آن فایل صوتی کذایی، فورا پشت ظریف دربیاید و باز مقابل حاج قاسم صفآرایی کند. روشن است که راهیابی چنین افرادی به مجلس آن هم در بحبوحه جنگ همهجانبه دشمنان با ایران اسلامی، تنها موجب ضعف جبهه جمهوری اسلامی در برابر دشمن خواهد بود.
رهبر معظم انقلاب در همین زمینه میفرمایند: «بعضى، از دشمن رودربایستى دارند؛ بعضى، ملاحظه دشمن را مىکنند. ملاحظه ملت را باید کرد، ملاحظه خدا را باید کرد، نه ملاحظه دشمن را. دشمن، دشمن است؛ هرچه ملاحظه کنى، هرچه عقب بنشینى، او جلو مىآید....یکى از شاخصها همین است. مردم در هر جاى کشور هستند، به این شاخص توجه کنند آن کسانى که مرزشان با دشمن و دستنشاندگان دشمن مرز کمرنگى است، اینها براى ورود به مجلس اصلح نیستند. کسانى باید باشند که مرز روشنى با دشمن داشته باشند.»
اهمیت این مسئله و تاکید چندباره بر آن ازآنرو است که ما خسارتهای ملی بزرگ دوره هشتساله دولت قبل را به دلیل ترویج همین فهم غلط از دشمن و حمایت تام و تمام مجلس وقت از این منطق اشتباه متحمل شده ایم.