به گزارش
بلاغ؛ سی و سومین جشنواره تئاتر مازندران در حالی در چایان آبان ماه 1400 با انتخاب 10 اثر برتر از 18 اثر ارسال شده در سالن بلک باکس اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مازندران آبرگزار شد که انتظار می رفت این جشنواره بعد از 2 سال عدم برپایی به دلیل اعمال محدودیت های کرونایی با قوت و سلامت دو چندان برگزار گردد.
با این حال و بنا بر نظر کارشناسان، جشنواره امسال از مراحل مقدماتی تا تایید آثار و مراحل پایانی با اعمال نظرهای ناصواب از سوی مسئولین اداره کل فرهنگ و ارشاد استان مازندران و به صورت کاملا مهندسی شده در حمایت از طیف خاصی از هنرمندان اجرا گردید.
از آن جایی که منتخب نهایی این جشنواره به جشنواره تئاتر فجر راه یافته و سکوی پرتابی برای معرفی هنرمندان و تئاتر مازندران خواهد بود؛ اعمال نظرهای جانب دارانه و مهندسی شده مسئولین ذی ربط در اداره کل ارشاد استان موجب جلوگیری از بروز و ظهور استعداد های موجود در عرصه نمایش استان و اکران تئاترهای فاخر گردید.
ذیلا تنها به نمونههایی از اعمال نظرهای جانبدارانه و مهندسی شده مسئولان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران اشاره می شود:
# انتصاب فردی به دبیری جشنواره تئاتر مازندران ، که محصول کار او و اطاعت محضش از دستور صادره، نتیجهای قابل پیشبینی و محصول کنونی است، و او نیز توانست هنرمندان ارزشی با آثار فاخر را از صحنه رقابت کنار بزنند.
# در بین اسامی مسئولین اجرایی برگزار کننده این دوره از جشنواره نام هیچ یک از فعالان اجرایی دوره های گذشته به چشم نمی خورد، در صورتی که سابقه درخشانی در برگزاری جشنوراه در کارنامه دارند.
# تئاتری به نام (بر ولادیمیر و استراگون چه گذشت) در بین 10 اثر برتر از 18 اثر ارسال شده در حال راه یافتن به مراحل نهایی بود. این تئاتر یک تراژدی کمدی است که بعضاً مستقیم و غیر مستقیم به مسائل و مشکلات داخلی کشور اشاره داشته و علاوه بر سیاه نمایی از وضع موجود، در موارد متعدد توهین به ارزشها را هم در محتوای خود داشت. که بحمد ا... با ورود دستگاه های نظارتی از اکران آن جلوگیری شد.
# ضرورت احساس باور به امکان بروز و ظهور استعداد های موجود در عرصه نمایش استان در صورت عمکرد صحیح اداره کل ارشاد و عدم انحصار طلبی در حمایت از طیف خاص هنرمندان در برگزاری چنین جشنوارههایی قابل انتظار بود، که این جشنواره در خلاف جهت آن، بخوبی عمل کرد.
در پایان، تاکید بر حمایت دستگاه رسمی فرهنگی همچون فرهنگ و ارشاد اسلامی از آثار فاخر و مردمی، که بتوانند موجب رشد و تعالی عرصههای مختلف فرهنگی شوند، مطالبه جدی مردم و انقلاب است. حال که چنین هدفی از این دستگاه حاصل نمیشود، حداقل اینکه بیتالمال را به پای بسترهای بیماریزای فرهنگی هزینه نکند. گاهی اوقات از برخی این انتظار است که اگر کاری نکنند، بمراتب بهتر از کارکردنشان است. نکند خدای ناکرده، این عبارت روی دستگاه فرهنگی استانمان (مازندران) بکار رود.
فعال فرهنگی و تئاتری