برای رسیدن به رشد اقتصادی قبل از دولت روحانی به ۱۲ سال زمان نیاز داریم

گفتنی است، دولت سیزدهم در حالی سکان هدایت قوه مجریه را در دست گرفت که کشور در حوزه‌های مختلف با مشکلات جدی مواجه بود. مشکلاتی که در حوزه‌های اساسی کشور را تا به امروز با چالش جدی مواجه کرده و مردم را نیز به رنج و محنت ‌انداخته است.

دولتی که با شعار مذاکره و رفع تحریم و درآمد سرشار آنچنانی رای مردم را گرفت و اما 8 سال بعد علاوه‌بر نابود کردن معیشت مردم، افزایش چند صددرصدی قیمت مسکن، دلار، خودرو، کالاهای اساسی، کاهش چند ده درصدی ارزش پول ملی و... کشور را با 800 تحریم جدید دیگر تحویل داد و رفت.

اگرچه این خسارت‌ها در دو سال قابل جبران نبوده اما دولت رئیسی با کنار گذاشتن این مسیر پرخسارت، واقع‌گرایی، اتکا به توان داخلی، محدود نکردن تعاملات خارجی با چند کشور معدود، توسعه سیاست همسایگی و ارتباط‌گیری با کشورها مستقل، حضور پررنگ و موثر در پیمان‌ها و سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی و اتصال زیرساخت‌های کشور به مسیرهای تجاری دنیا و... بدون برجام و مذاکره با آمریکا، دستاوردهای چشمگیری از جمله رشد اقتصادی 4 درصدی، افزایش 14 درصدی تجارت خارجی با همسایگان، شکستن رکورد 7 ساله فروش نفت و افزایش صادرات نفت ایران به 2 میلیون بشکه در روز و... را رقم زده است. 

روزنامه حزب سازندگی روز گذشته به نقل از یک کارشناس سیاسی نوشت: «غرب‌ستیزی از اول هم نباید جزو ذات ایدئولوژی انقلاب ایران می‌شد. حالا چون آمریکایی‌ها محمدرضاشاه پهلوی را زیر چتر حمایتی قرار دادند ما باید همیشه با آنها دشمنی داشته باشیم؟ وقتی انقلاب پیروز شد حداکثر 10 سال بعد باید یواش‌یواش مباحث اقتصادی را اولویت می‌دانستیم و منافع ملی را ارزش می‌دانستیم.»

این اظهارات در حالی صورت می‌گیرد که هرکس ‌اندکی با تاریخ معاصر ایران آشنایی ‌اندکی داشته باشد، به خوبی می‌داند که دشمنی آمریکا با ملت انقلابی ایران محدود به حمایت از رژیم پهلوی نبوده است. جنایت‌های دولت آمریکا علیه جمهوری اسلامی طومار بلندبالایی است که به عنوان مثال می‌توان به طراحی کودتای نوژه برای شکست انقلاب نوپای اسلامی ایران، تجاوز نظامی به صحرای طبس در اردیبهشت 59، تحریک صدام برای حمله به ایران و حمایت‌های گسترده اطلاعاتی و نظامی از ارتش بعث، دخالت مستقیم در جنگ تحمیلی با حمله ناوهای آمریکایی به سکوهای نفتی ایران، سرنگونی هواپیمای مسافربری ایرانی و کشتن ده‌ها زن و کودک بی‌گناه، تحریم‌های گسترده اقتصادی حتی در زمینه دارو و کالاهای اساسی، تصویب سالانه بودجه‌های میلیون دلاری برای تضعیف حاکمیت ایران، حمایت از گروهک‌های مسلح و تروریست مخالف جمهوری اسلامی، مسدود کردن دارایی‌های جمهوری اسلامی در خارج و حمایت از اغتشاشات و اقدامات خشونت‌طلبانه در داخل کشور در سال‌های 88، 96، 98 و    1401‌اشاره کرد.

بنابراین کسانی که ساده‌لوحانه علت دشمنی ملت ایران با جنایتکارترین دولت تاریخ بشر را محدود به حمایت از رژیم مستبد پهلوی می‌کنند، بهتر است ابتدا کمی صفحات کتاب‌های تاریخ معاصر را ورق بزنند، سپس اقدام به تحلیل سیاسی کنند.