به گزارش
بلاغ؛ دولتمردان آمریکایی در قبال آینده رژیم صهیونیستی عمدتا به دو گروه تقسیم میشوند. یک گروه بر مبنای اعتقادات دینی معتقدند سرزمین فلسطین همان ارض موعود وعده داده شده خداوند به قوم بنی رژیم صهیونیستی است و یهودیان نه فقط باید در این سرزمین کشور خودشان را به وجود آورند، بلکه باید غیر یهودیان را نیز از سرزمین رژیم صهیونیستی اخراج کنند. این گروه بر راهبرد مشت آهنین علیه فلسطینیان تاکید دارد و به شدت مخالف مذاکرات صلح با فلسطینیان و تشکیل دو کشور رژیم صهیونیستی و فلسطین در کنار یکدیگر است. آنان چنین راه حلی را نابودی کامل رژیم صهیونیستی توصیف میکنند.
گروه بعدی که با نگرش عمدتا غیر مذهبی به آینده رژیم صهیونیستی می نگرد، معتقد است بقای تنها کشور یهود در جهان به صلح میان رژیم صهیونیستی و همسایگان عرب، از جمله فلسطینیان بستگی دارد و بدون تشکیل کشور مستقل فلسطینی، امنیت برای رژیم صهیونیستی فراهم نمی شود.
این گروه تاکید دارد بدون جلب رضایت فلسطینیان، رژیم صهیونیستی همواره در جنگ خواهد بود و جنگ نیز در نهایت به تخریب وجهه جهانی رژیم صهیونیستی در جهان و از دست رفتن حمایت افکارعمومی در غرب منجر خواهد شد؛ رخدادی که بقای رژیم صهیونیستی را به خطر خواهد انداخت. پایگاه سیاسی – اجتماعی گروه اول، در میان محافظه کاران دست راستی و عمدتا مذهبی آمریکاست که در داخل حزب جمهوریخواه متمرکز شده اند و به احزاب و جریان های سیاسی – مذهبی فوق افراطی در داخل رژیم صهیونیستی پیوند می خورند. پایگاه سیاسی – اجتماعی گروه دوم در میان لیبرال های عمدتا سکولار آمریکاست که در داخل حزب دموکرات تجمع یافته اند و به احزاب و جریان های سیاسی – اجتماعی چپگرا و نسبتا حامی صلح در داخل رژیم صهیونیستی میرسند.
با این حال، هر دو گروه تعهد کاملی به بقای رژیم صهیونیستی دارند و برای حفظ آن، هر اقدامی که لازم باشد، انجام می دهند و فقط بر سر راه های رسیدن به این هدف، با یکدیگر اختلاف نظر دارند. در حال حاضر گرچه دولت دموکرات جو بایدن بر راه حل دوم تاکید دارد، اما فضای سیاسی در آمریکا عمدتا حول محور خواست و اراده گروه اول شکل گرفته است. اگر پیامدهای ناشی از عملیات طوفان الاقصی، چنان وسیع و اثرگذار باشد که رژیم صهیونیستی را بر سر دو راهی نابودی یا پذیرش راه حل دو کشوری قرار دهد، چه بسا فضای سیاسی در آمریکا به نفع گروه دوم تغییر کند. درغیر این صورت انعطاف ناپذیری گروه اول، می تواند خونریزی های بیشتری را در منطقه و جهان به همراه آورد.
امیرعلی ابوالفتح
انتهای پیام/