معجزه انتخابات پرشور برای حل مشکلات کشور

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بلاغ، با استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران و تحقق اولین مردمسالاری دینی در منطقه خاورمیانه و بلکه جهان، «مردم» به عنوان صاحبان نظام بر اساس آموزههای اسلامی، کلیدیترین نقش را در نحوه اداره امور کشور و تعیین حاکمان و نمایندگان خویش دارا شدند. این نقش در اصول متعدد قانون اساسی؛ از جمله اصول سه، ۶ و ۵۶ قانون اساسی منعکس شده است.

انتخابات می‌تواند به عنوان منشاء رکن دمکراسی و مردم سالاری، مظهر تأثیرگذاری مردم بر سرنوشت خویش، تجلی اراده مردم در نظارت بر حاکمیت، معنای واقعی حکومت مردم بر مردم، راهکار ممانعت از پیدایش دیکتاتوری، کاهش مستمر فاصله ملت و حاکمیت و غیره باشد.

* مردم، محور تحول در جمهوری اسلامی
روزگار سیاه ستم‌شاهی بود؛ روزگاری سرد؛ مردم به‌کلی از صحنه حاکمیت کشور کنار گذاشته و تقریباً هیچ سهمی در اداره کشور نداشتند. محمدرضا شاه پهلوی میدان‌دار صحنه سیاست در ایران بود که نفس گرم یک روحانی به قلب‌های مردم برای رسیدن به مردم‌سالاری دینی گرما بخشید. اوایل دهه چهل است که سیدروح‌الله خمینی از «قیام لله» برای مردم می‌گوید و مردم نیز به‌واسطه همراهی با این رهبر الهی قدرت معجزه‌آفرین فراموش شده خود را آرام‌آرام بازیابی می‌کنند. اواخر دهه پنجاه، انقلاب اسلامی ایران بدون دخالت نیروهای نظامی، بدون کودتا و تنها با قدرت اراده مردمی و به رهبری مرجعیت دینی پیروز می‌شود تا به معنای واقعی کلمه، مردم در نقطه کانونی ایجاد تحول در جامعه قرار بگیرند. «قرن‌های متمادی در کشور ما سپری شد؛ حکومت‌هایی آمدند و رفتند، بدون این‌که مردم کوچک‌ترین نقشی در تعیین این دولت‌ها و گزینش آنها داشته باشند. انقلاب میدان را برای مردم ما باز کرد.» ۱۳۸۴/۰۵/۱۲

* هر سیزده ماه، یک انتخابات
پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم همچنان این مردم هستند که میدان‌دار صحنه تحول‌خواهی در ایران هستند. آن‌ها که پس از سالیان متمادی هیچ انگاشته‌، حالا خود را صاحب اراده و سرنوشت می‌بینند و از طریق شرکت در انتخابات و صندوق‌های رأی، نو شدن، حرکت روبه‌جلو، پیشرفت و تحول را جست‌وجو می‌کنند. از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون بر همین بنیان میدان‌داری مردم، به طور متوسط هر ۱۳ ماه ، یک انتخابات در جمهوری اسلامی برگزار شده که مردم پای ثابت این انتخابات‌ها بوده‌اند. هر یک از این انتخابات ها علاوه بر دورکردن سایه دشمن از سر کشور، با تشکیل دولت، مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان و شوراهای شهر و روستا نقش مهمی در رشد و بالندگی کشور ایفا کرده‌است. انتخابات‌هایی که بدون حضور چشمگیر مردم معنا نمی‌گرفت و مردم ایران با دشمن‌شناسی و بصیرت مثال‌زدنی به آن‌ها رونقی بخشیده‌اند که در برخی موارد حتی مشابه مشارکت‌های آن، در کشورهای مدعی دموکراسی کمیاب است.

* انتخابات در جمهوری اسلامی تعطیل‌شدنی نیست
اما این تنها ویژگی مثبت انتخابات در ایران نیست. نگاهی گذرا به انتخابات‌های متعدد، نشان می‌دهد که همراهی جدانشدنی مردم و جمهوری اسلامی با یکدیگر، اجازه هیچگونه اختلالی در انتخابات را نداده است؛ برف‌وباران و کوران سرما، جنگ تحمیلی و حتی تهدید بمباران مراکز رای گیری، ادعای تقلب و به آشوب کشیدن کشور و حتی تحریم اقتصادی و جنگ معیشتی هیچ یک نتوانسته جمهوری اسلامی را از دادن حق انتخاب به مردم و مردم را از اداکردن تکلیف انتخاب، غافل کند. حالا اما قطار انتخابات در حالی به ایستگاه بعدی خود نزدیک می‌شود که ادامه مسیر تحول‌خواهی مردم ایران در این ایستگاه از اهمیت خاصی برخوردار است.

* معجزه انتخابات پرشور برای حل مشکلات کشور
با وجود پیشرفت‌های گوناگون و غیرقابل‌انکار ایران پس از انقلاب اسلامی که حتی، دشمنان این مرزوبوم را وادار به اعتراف کرده، اما وجود برخی کاستی‌های معیشتی، واقعیتی است که اقشار مختلف جامعه را رنج می‌دهد و لازم است مسئولان آن را علاج کنند.

به‌طورکلی برای حل مشکلات، دو دیدگاه رایج وجود دارد؛ دیدگاه اول بر طبل عدم مشارکت، اغتشاش و ایجاد ناامنی می‌کوبد؛ دیدگاهی که از خارج از کشور و از سوی دشمنان این ملت پشتیبانی می‌شود و نه‌تنها گرهی را باز نمی‌کند، بلکه بر مشکلات می‌افزاید. در مقابل اما دیدگاه دیگر حرف از مشارکت فعال آحاد مردم برای حل مسائل از طریق صندوق رای به میان می‌آورد؛ «خب اگر مشکلات وجود دارد، راه‌حل مشکلات چیست؟ راه‌حل مشکلات انتخابات است. اتفاقاً برای اینکه مشکلات برطرف بشود، بایستی در انتخابات شرکت کرد.» ۱۴۰۲/۱۰/۲

اما انتخابات چه ثمرات و فوایدی برای کشور دارد و چگونه می‌تواند، نسخه حلّال مشکلات کشور باشد؟ «اگر حضور پُرشور مردم در انتخابات باشد، این وحدت ملّی را نشان می‌دهد، این انگیزه‌ی ملّت ایران را برای حضور در صحنه نشان می‌دهد؛ انگیزه‌ی ملّت ایران و وحدت ملّی، قدرت ملّی به وجود می‌آورد؛ قدرت ملّی موجب امنیّت کشور می‌شود؛ وقتی کشور امنیّت پیدا کرد، آن‌وقت علم در آن کشور پیشرفت می‌کند، اقتصاد در آن کشور به شکوفایی می‌رسد، مشکلات گوناگون فرهنگی و اقتصادی و سیاسی در کشور قابل حل می‌شود؛ مشارکت یک چنین معجزه‌ای می‌کند.»۱۴۰۲/۱۰/۲ از‌سوی‌دیگر حضور و مشارکت مردم در انتخابات از لحاظ بین‌المللی نشان‌دهنده اقتدار ملی و اعتبار بین‌المللی آنهاست: «از جهت وجهه‌ی خارجی انتخابات و حضور مردم و مشارکت مردم، نشان‌دهنده‌ی اقتدار ملّی است... وقتی همه احساس کنند در دنیا -دشمن و دوست- که این ملّت هوشیار است، بیدار است، سرِ پا است، عازم است، پُرانگیزه است، این کشور یک اقتداری، یک هیبتی در چشم همه پیدا می‌کند؛ چه دوست و چه دشمن.» ۱۴۰۰/۱/۱ و «هرچه صندوق‌های رأی شلوغ‌تر باشد، گسترش شرکت مردم بیشتر باشد، اعتبار کشور بالا خواهد رفت.» ۱۳۹۰/۱۱/۱۴

* ضرورت تشکیل مجلس قوی برای ایران قوی
حضور مردم در پای صندوق‌های رای «صرفاً تکلیف نیست؛ حق است.» ۱۴۰۲/۱۰/۲۶ و این مشارکت در انتخابات است که به استحکام بنیان‌های قانونی کشور، کمک می‌کند. اما در مقابل، مشارکت ضعیف در انتخابات، منجر به تشکیل مجلس ضعیف می‌شود. مجلس شورای اسلامی یکی از سه رکن و قوه اصلی کشور است که در صورت قوی‌بودن، می‌تواند بار مشکلات را از روی دوش مردم بر دارد. در حقیقت راه حل بخش قابل‌توجهی از مشکلات امروز کشور، نیازمند قانون‌گذاری و نظارت مدبرانه است که مسیر تحقق این امر نیز از میدان بهارستان می‌گذرد. مطابق قانون اساسی، ریل‌گذاری آینده کشور از طریق مجلس صورت می‌گیرد و مجلس قوی، تضمین‌کننده حل بسیاری از مشکلات کنونی کشور خواهد بود؛ همچنین علاوه‌بر انتخابات مجلس شورای اسلامی، انتخابات مجلس خبرگان رهبری به دلیل نقش اساسی این مجلس در انتخاب ولی‌فقیه به‌عنوان بالاترین مقام کشور از اهمیت فراوانی برخوردار است.

* «جهاد تبیین» علاجی در مقابل حربه دشمن
با وجود همه برکاتی که انتخابات برای کشور به همراه دارد، همواره گروه‌ها و جریاناتی هم راستا با بوق‌های تبلیغاتی بیگانه، ساز ناکوک عدم مشارکت را به صدا درمی‌آورند. دلسرد کردن مردم از صندوق‌های رای، راهکاری است که از سوی دشمنان ملت در داخل و خارج با جدیت تمام و در حد و اندازه‌ یک جنگ تبلیغاتی دنبال می‌شود. امّا مسئله حضور مردم برای رسیدن به اهداف انقلاب جزء موارد لازم و ضروری است و حالا که این جنگ گسترده تبلیغاتی برای کم‌رنگ کردن حضور مردم در صحنه اثرگذاری اجتماعی بر پا شده است، «در مقابل اینها جهاد تبیین باید سینه سپر کند.» ۱۴۰۲/۱۰/۱۳ هر کسی در هر جایی از کشور که تریبون به دست دارد، باید به میدان"جهاد تبیین"بیاید؛ «وَ تَواصَوا بِالحَقّ؛ این حق است. تواصی به حق وظیفه‌ی همه است؛ روحانی باشد، استاد دانشگاه باشد، منبر باشد، صداوسیما باشد، مسئول سیاسی باشد، مدیر فلان دستگاه باشد، عالِم باشد، مرجع باشد، هر کسی باشد، وظیفه است. مردم را بایستی به حضور در میدان، ایستادگی در میدان، آشنایی با لوازم میدان وادار کنند.» ۱۴۰۲/۱۰/۱۹

انتهای خبر/