به گزارش
بلاغ؛ این روزها همهمان میتوانیم خودمان و انسانیت مان را آزمایش کنیم و خود را بسنجیم که چه میزان شاخصهای انسانیت در ما وجود دارد.
اگر با دیدن صحنههای وحشتناک قتل عام زنان و کودکان غزه، تنها متاثر شده و هیچ اقدام مسئولانه از ما صادر نشد و همچنان بر سفره امنیت، لقمه برمیگیریم و اشتهای خوردن داریم، باید قدری در خود بازنگری کنیم. مگر میشود این روزها و جنایاتی که آشکارا علیه ملت مظلوم غزه روا میدارند، را دید و بشدت متأثر و بی اشتها و اندوهناک نشد؟.
چند هفته پر درد و عزا را تحمل کردیم تا در اجلاس سران کشورهای اسلامی، تصمیمی قاطع و پشیمان کننده اتخاذ شود، اما این اجلاس نیز منشأ خیر برای مظلومان غزه و تهدید عملی برای صیونیستهای پست و جانی نشد و غم بزرگتری را به دلمان نشاند و آنهم بی تفاوتی سران اغلب کشورهای اسلامی و حتی بدتر از آن، مزدور بیگانگان به ویژه آمریکا و اسرائیل غاصب بودن آنهاست.
گرچه آقای رییسجمهور در اوج دغدغه و نگرانی برای مردم غزه، لحظهای آرام ندارد و علاوه بر خود، دستگاه دیپلماسی را به تحرک دایم برای جلوگیری از پیشرفت ماشین نظامی صهیونیستها در اجماع بین دول اسامی واداشته، خود نیز در تماس با روسای دولتها سعی دارد این اجماع را بوجود آورد، و حضورشان در اجلاس سران اسلامی در عربستان نیز ناشی از همین دغدغه است، لیکن اغلب این سران یا وابسته به آمریکا و صهیونیسم هستند و یا مرعوب آنها.
واقعاً نمیتوان به این روسا برای اقدام عملی در مقابل رژیم غاصب صهیونیستی امید بست و انتظاری داشت. اینکه از آنها بخواهیم علیه رژیم اشغالگر قدس وارد جنگ شوند، آرزویی دست نایافتنی بیش نیست؛ چراکه آنها اگر حتی امروز روابط خود با این قصاب خونآشام را قطع کنند و نگذارند تا نفت و حاملهای انرژی به رژیم صهیونیستی نرسد، اسرائیل ضدبشر دو روز دوام نیاورده و از پا میافتد.
آنها اگر روابط خود با آمریکا را منوط به قطع حمایت آمریکا از رژیم جعلی اسرائیل کنند، بدون تردید در روند کنونی تاثیر مثبت فراوان خواهند داشت؛ اما چه واضح این روزها میبینیم که این سران چقدر وابسته به صهیونیستها و آمریکا هستند.
این حلقهبگوشان بخوبی آموختند که برای مردم فریبی در اظهارات خود برای غزه دل بسوزانند و اشک تمساح بریزند، اما در عمل به رژیم غاصب فلسطین سوخت و نفت میدهند و با ترک فعل خود، امکان ادامه جنایات را به این غده سرطانی بدهند.
درس بیغیرتی سران اغلب کشورهای عربی به امت اسلامی بویژه جبهه مقاومت این است که بدون امید به این سران وابسته، با توکل به خداوند، تنها به قدرت مردم در کشورهای اسلامی تکیه کرده و با صهیونیزم کودککش با تمام قامت به جنگ مبادرت کنند و در این میان، جمهوری اسلامی ایران نیز به وظیفه بزرگ خود در جراحی این غده سرطانی عمل کند و به حمایت و مدیریت جبهه مقاومت ادامه دهد، که انشاءالله صبح ظفر نزدیک است.
محمدعلی شیخ
انتهای پیام/