مخالفت اسلام با فال بد زدن و نحس دانستن ایام

به گزارش بلاغ؛ خود پيغمبر اكرم(ص) ‌اشياء را به فال نيك مى‏گرفت و هرگز فال بد نمی‌زد و از فال بد منع مىكرد. فرمود: «اذا تَطَيَّرْتَ فَامْضِ»؛ هر وقت به دلت بد آمد، با آمدن چيزى دلت چركين شد و تطير زدى، اعتنا نكن، مخصوصاً برو. باز فرمود: لا تُعادُوا الْايّامَ فَيُعاديكُمْ‏؛ با ايام و روزگارها اعلام دشمنى نكنيد كه آنگاه آنها دشمن شما مى‏شوند.

امام صادق(ع) فرمود: تطيّر (فال بد زدن) چيزى است كه اگر سخت بگيرى بر تو سخت مى‏گيرد، چون وقتى سخت مى‏‌گيرى خودت هستى كه بر خودت سخت مىگيرى و اگر سست بگيرى بر تو سست مىگيرد؛ اگر اعتنا نكنى مى‌‏بينى چيزى نبوده است.
خيلى جمله عجيبى است! نظر قرآن درباره فال بد زدن
... قرآن كريم در آيات زيادى با كمال صراحت اين مطلب را مىگويد كه هر شومى و نحوستى كه وجود دارد، خارج از وجود خود بشر نيست؛ يعنى بشر ممكن است فكر و عقيده‏‌اش فكر و عقيده شومى باشد؛ وقتى كه فكر و عقيده‌‏اش سراسر خرافه و جهالت است، شومى در جهالت است. شومى جز در اخلاق فاسد در جاى ديگرى نيست.
شومى جز در اعمال پليد در چيز ديگرى نيست.
به هر حال مسئله تطيّر و فال بد زدن مسئله‏‌اى است كه در اسلام به هر نام و عنوانى محكوم است. و چنين چيزى وجود ندارد. در سراسر تعليمات اصيل اسلامى شما كلمه‌‏اى در اين موضوع پيدا نمى‏‌كنيد.

روزهای نحس در قرآن كريم‏ ما كلمه نحس و يوم نحس را در دو جاى قرآن‏ داريم.
خيلى جالب است؛ هر دو جا هم درباره قوم عاد است پس از نزول عذاب بر آنها:
«انّا ارْسَلْنا عَلَيْهِمْ ريحاً صَرْصَراً فى يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرّ»؛ ما تندباد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... (قمر/۱۹) يا« فَارْسَلْنا عَلَيْهِمْ ريحاً صَرْصَراً فى ايّامٍ نَحِساتٍ‏»؛ سرانجام تندبادی شدید و هول‌انگیز و سرد و سخت در روزهایی شوم و پرغبار بر آنها فرستادیم. (فصلت /۱۶)

...مقصود اين است كه در يك روز شومى "چنين كرديم." خود قرآن در كمال صراحت اعلام مىكند اين مردم معذب شدند، چرا معذب شدند؟ به خاطر اعمال و افكارشان، به خاطر طغيان‌هايشان در مقابل امر الهى.

آن روزى كه مردم آن سرنوشت محتوم را از عمل خودشان پيدا مى‌كنند و دچار نكبت و بدبختى مى‌شوند، قرآن آن روز را روز نحس می‌داند. آن روز، ديگر نه چهارشنبه است نه پنجشنبه، نه جمعه، نه شنبه... و نه اول نه دوم نه سيزده...

هر روزى كه مردمى به كيفر اعمال خودشان گرفتار شدند و در عقوبت اعمال خودشان دست و پا زدند، بدانند در روز نحسى گرفتارند.

*مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (دفاع از ۱۳(پانزده گفتار))، ج‏۲۵، صص ۴۰۷-۴۰۵- با تلخیص و ویرایش

انتهای پیام/