حجاب، که "دژ امن عفاف" است، در کشورمان بدلیل بی حفاظ و بی حافظ بودن، مورد شدیدترین تهاجم دشمنان ایران قرار گرفته تا بنیان عفیفانه "خانواده" را فرو بپاشانند و مسئولان کشور همچنان در عالم بی خیالی سیر می‌کنند.
۰
به گزارش بلاغ؛ حجاب در هر کشور و میان هر قوم و نژادی دارای حد و حدودی است تا مرزهای اخلاق و پاکی در مناسبات فردی و اجتماعی صیانت شود و مقدس‌ترین کانون، یعنی کانون خانواده، مورد تهدید و فروپاشی قرار نگیرد که اساس امنیت جامعه به حفظ و تحکیم این نهاد مقدس مرتبط و متصل است.
در تاریخ هر ملت بویژه آنانی که دارای قدمت تمدنی هستند، حجاب فراتر از نظرگاه‌های دینی، دارای ریشه فرهنگی و هویتی است و بنابر تحقیق، هیچ ملت اصیل و ریشه داری در تاریخ را نمی‌توان یافت که از حجاب انسانی برای مراقبت از مرزهای اخلاق و حیاء و بعبارتی، عفاف، برخوردار نبوده باشد.
در سنگ نگاره‌ها و کتیبه‌های باستانی با عمق دهها هزار سال قبل، نماد حجاب و عفت‌ورزی زن‌ها با غیرت مردان و زنان عفیف با مردان غیور معرفی و شناسانده می‌شوند که در موزه مردم شناسی هر کشور، این نمادها و نمونه‌ها برای ارائه اصالت‌های انسانی به معرض نمایش گذارده می‌شوند که با نگاهی به این موزه‌ها در همه کشورهای جهان می‌توان این واقعیت را با نشانه‌های متعدد و متنوع مشاهده کرد.
حجاب، همانند دیگر عرصه‌های مدنی، در همه جوامع بشری نیازمند برخورداری از ضوابط، قوانین و مقرراتی است که در اغلب کشورها، فراتر از نیاز مدنی و زندگی اجتماعی، متاثر از نگاه‌های دینی، از قواعد عمومی‌تر که از اعماق باورهای دینی و فرهنگی آحاد مردم الهام می‌گیرد، دارای ضمانت اجرایی است و کارگزاران حکومتی نیز بر اجرای این قوانین و مقررات نظارت و مدیریت دارند.
بدین جهت، در تمام کشورهای جهان، حتی آنانی که دخالت دین در امور اجتماعی را برنمی‌تابند، نظارت بر حریم اخلاق و خانواده از سوی حکومت اعمال می‌شود و بر حدود و ثغور باورمندی جامعه هیچگونه انعطاف و انصرافی صورت نمی‌پذیرد.
مهم‌ترین عامل عدم اجرای قانون عفاف و حجاب در کشورمان، مشکل‌دار بودن اغلب مسئولان اجرایی در موضوع حجاب است. برخی از مسئولان یا اعتقادی به اجرای این "معروف" بزرگ الهی ندارند و یا زن و فرزندشان دچار مشکل بی‌حجابی و یا بدحجابی هستند. بطور قطع، چنین مسئولانی، خود موانعی برای اجرایی‌شدن قانون حجاب در کشور هستند. برای مردم قابل قبول نیست، مسئولی که باید مجری قانون باشد، خود بدلیل بی‌حجاب و بدحجاب بودن زن و فرزندانش، از اجرای قانون سر باز بزند و اجازه دهد تبعات گناه دامن کل جامعه را بگیرد و فساد و تباهی بنیان خانواده‌های ایرانی را به نابودی بکشاند.
از عوارض طبیعی بی‌حجابی و بدحجابی، میدانداری شیطان و وسوسه‌های شهوانی و واقعاً زن و دختر را تنها به عنوان "جنسیتی" دیدن و ارزش‌گذاری بر مبنای زیبایی ظاهری است که خود فرد زیبا در خلق زیبایی هیچ نقشی نداشته و عنصر زیبایی به عنوان "هدیه ویژه خداوند" برای آزمایش‌هایی است که همه انسان‌ها به فرموده خداوند این آزمایش را باید از سر بگذرانند و خوشا به حال آنانی که از عهده این آزمایش‌ها موفق بیرون می‌آیند.
"زیبایی"، فضیلت و اکتسابی نیست، بلکه یک "امتیاز" است که اگر با "عفاف" و "حیاء" توأم نباشد، فسادزا و بنیان‌کن است. بدحجابی، که مقدمه "بی‌حجابی" است، کانون بسیاری از خانواده‌ها را متلاشی می‌کند و با ربودن فکر و ذهن مردان و جوانان، آنها را از مسیر اخلاق و عفاف خارج کرده و موجب فساد می‌شود.
بنابر آمار و تجربه و واقعیت‌های زنده موجود، هر کشور و جامعه‌ای که به موضوع حجاب کم اعتنایی کند و مهار این مهم را به دست جامعه‌ای دهد که نسبت به نقش و اهمیت "حجاب" کم توجه و ناآگاه و یا آگاه و بی‌اعتناء است بدهد، فساد و پیامدها و آسیب‌های فردی و اجتماعی آن را که در اغلب موارد غیر قابل جبران است، با هزینه سنگین پرداخت کرده که تخریب مبانی اخلاقی و متلاشی شدن خانواده‌ها نتیجه چنین ولنگاری و بی‌مبالاتی می‌باشد.
در کشور ما بواسطه رهاکردن امر عفاف و حجاب از سوی دولت‌ها به هر دلیل، امر بدحجابی گسترش یافت و بسوی بی‌حجابی میل کرد؛ چراکه بفرموده قرآن: "انسان‌ها همه در حال خسرانند مگر آنانکه ایمان آورده، عمل صالح انجام دهند و یکدیگر را به کار خیر و نیکو دلالت کنند و در این راه مقاومت و صبر پیشه نمایند".
مشکل بسیاری از امور و از جمله حجاب در کشورمان، بی قانونی نیست، بلکه بی‌اعتقادی و جاه‌طلبی و گروه‌گرایی و سیاست‌زدگی برخی از مسئولان و دولتمردان و دل‌ربایی آنان از خواسته‌های هنجارشکنانه برخی افرادی است که هیچ دغدغه دین و آرمان اسلامی و خواسته‌های شهداء گرانقدر را ندارند. حجاب در ایران همچون همه مسائل اجتماعی دارای قانون و مقررات است، اما حق بدانید مسئولی که اعتقاد به حجاب ندارد و یا زن و فرزند و خانواده او بدحجاب یا بی‌حجابند، چگونه می‌تواند مجری قانون حجاب باشد؟!. کسی که نتواند خانواده خود را جمع کند، بطور قطع نخواهد توانست برای ابتلائات اجتماعی مشکل‌گشا و کارساز باشد.
در دوره پیش‌رو، دولت انقلابی با محوریت خدمت خالصانه و صادقانه، باید تمام تلاش خود را مصروف تحقق سعادت دنیا و آخرت مردم کند. در این مسیر، بدون تردید حفظ عفاف، حجاب، اخلاق و معنویت و تسهیل مسیر پیمایش الی‌الله از اولویت‌های فرهنگی است که زمینه تمدن‌سازی اسلامی را فراهم خواهد ساخت.
محمداسماعیل امام‌زاده
در تاریخ هر ملت بویژه آنانی که دارای قدمت تمدنی هستند، حجاب فراتر از نظرگاه‌های دینی، دارای ریشه فرهنگی و هویتی است و بنابر تحقیق، هیچ ملت اصیل و ریشه داری در تاریخ را نمی‌توان یافت که از حجاب انسانی برای مراقبت از مرزهای اخلاق و حیاء و بعبارتی، عفاف، برخوردار نبوده باشد.
در سنگ نگاره‌ها و کتیبه‌های باستانی با عمق دهها هزار سال قبل، نماد حجاب و عفت‌ورزی زن‌ها با غیرت مردان و زنان عفیف با مردان غیور معرفی و شناسانده می‌شوند که در موزه مردم شناسی هر کشور، این نمادها و نمونه‌ها برای ارائه اصالت‌های انسانی به معرض نمایش گذارده می‌شوند که با نگاهی به این موزه‌ها در همه کشورهای جهان می‌توان این واقعیت را با نشانه‌های متعدد و متنوع مشاهده کرد.
حجاب، همانند دیگر عرصه‌های مدنی، در همه جوامع بشری نیازمند برخورداری از ضوابط، قوانین و مقرراتی است که در اغلب کشورها، فراتر از نیاز مدنی و زندگی اجتماعی، متاثر از نگاه‌های دینی، از قواعد عمومی‌تر که از اعماق باورهای دینی و فرهنگی آحاد مردم الهام می‌گیرد، دارای ضمانت اجرایی است و کارگزاران حکومتی نیز بر اجرای این قوانین و مقررات نظارت و مدیریت دارند.
بدین جهت، در تمام کشورهای جهان، حتی آنانی که دخالت دین در امور اجتماعی را برنمی‌تابند، نظارت بر حریم اخلاق و خانواده از سوی حکومت اعمال می‌شود و بر حدود و ثغور باورمندی جامعه هیچگونه انعطاف و انصرافی صورت نمی‌پذیرد.
مهم‌ترین عامل عدم اجرای قانون عفاف و حجاب در کشورمان، مشکل‌دار بودن اغلب مسئولان اجرایی در موضوع حجاب است. برخی از مسئولان یا اعتقادی به اجرای این "معروف" بزرگ الهی ندارند و یا زن و فرزندشان دچار مشکل بی‌حجابی و یا بدحجابی هستند. بطور قطع، چنین مسئولانی، خود موانعی برای اجرایی‌شدن قانون حجاب در کشور هستند. برای مردم قابل قبول نیست، مسئولی که باید مجری قانون باشد، خود بدلیل بی‌حجاب و بدحجاب بودن زن و فرزندانش، از اجرای قانون سر باز بزند و اجازه دهد تبعات گناه دامن کل جامعه را بگیرد و فساد و تباهی بنیان خانواده‌های ایرانی را به نابودی بکشاند.
از عوارض طبیعی بی‌حجابی و بدحجابی، میدانداری شیطان و وسوسه‌های شهوانی و واقعاً زن و دختر را تنها به عنوان "جنسیتی" دیدن و ارزش‌گذاری بر مبنای زیبایی ظاهری است که خود فرد زیبا در خلق زیبایی هیچ نقشی نداشته و عنصر زیبایی به عنوان "هدیه ویژه خداوند" برای آزمایش‌هایی است که همه انسان‌ها به فرموده خداوند این آزمایش را باید از سر بگذرانند و خوشا به حال آنانی که از عهده این آزمایش‌ها موفق بیرون می‌آیند.
"زیبایی"، فضیلت و اکتسابی نیست، بلکه یک "امتیاز" است که اگر با "عفاف" و "حیاء" توأم نباشد، فسادزا و بنیان‌کن است. بدحجابی، که مقدمه "بی‌حجابی" است، کانون بسیاری از خانواده‌ها را متلاشی می‌کند و با ربودن فکر و ذهن مردان و جوانان، آنها را از مسیر اخلاق و عفاف خارج کرده و موجب فساد می‌شود.
بنابر آمار و تجربه و واقعیت‌های زنده موجود، هر کشور و جامعه‌ای که به موضوع حجاب کم اعتنایی کند و مهار این مهم را به دست جامعه‌ای دهد که نسبت به نقش و اهمیت "حجاب" کم توجه و ناآگاه و یا آگاه و بی‌اعتناء است بدهد، فساد و پیامدها و آسیب‌های فردی و اجتماعی آن را که در اغلب موارد غیر قابل جبران است، با هزینه سنگین پرداخت کرده که تخریب مبانی اخلاقی و متلاشی شدن خانواده‌ها نتیجه چنین ولنگاری و بی‌مبالاتی می‌باشد.
در کشور ما بواسطه رهاکردن امر عفاف و حجاب از سوی دولت‌ها به هر دلیل، امر بدحجابی گسترش یافت و بسوی بی‌حجابی میل کرد؛ چراکه بفرموده قرآن: "انسان‌ها همه در حال خسرانند مگر آنانکه ایمان آورده، عمل صالح انجام دهند و یکدیگر را به کار خیر و نیکو دلالت کنند و در این راه مقاومت و صبر پیشه نمایند".
مشکل بسیاری از امور و از جمله حجاب در کشورمان، بی قانونی نیست، بلکه بی‌اعتقادی و جاه‌طلبی و گروه‌گرایی و سیاست‌زدگی برخی از مسئولان و دولتمردان و دل‌ربایی آنان از خواسته‌های هنجارشکنانه برخی افرادی است که هیچ دغدغه دین و آرمان اسلامی و خواسته‌های شهداء گرانقدر را ندارند. حجاب در ایران همچون همه مسائل اجتماعی دارای قانون و مقررات است، اما حق بدانید مسئولی که اعتقاد به حجاب ندارد و یا زن و فرزند و خانواده او بدحجاب یا بی‌حجابند، چگونه می‌تواند مجری قانون حجاب باشد؟!. کسی که نتواند خانواده خود را جمع کند، بطور قطع نخواهد توانست برای ابتلائات اجتماعی مشکل‌گشا و کارساز باشد.
در دوره پیش‌رو، دولت انقلابی با محوریت خدمت خالصانه و صادقانه، باید تمام تلاش خود را مصروف تحقق سعادت دنیا و آخرت مردم کند. در این مسیر، بدون تردید حفظ عفاف، حجاب، اخلاق و معنویت و تسهیل مسیر پیمایش الی‌الله از اولویت‌های فرهنگی است که زمینه تمدن‌سازی اسلامی را فراهم خواهد ساخت.
محمداسماعیل امام‌زاده
پربيننده ترين
يکشنبه ۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰
شنبه ۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
جمعه ۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۵:۵۸
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۸:۲۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۶:۰۲
يکشنبه ۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
شنبه ۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۱:۲۱
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳