قبلاً ماه مبارک رمضان پوشش‌ها کمی بهتر می‌شد و روسری بانوان که نماد پوشش و حجابشان بود در ماه مبارک کمی جلوتر می‌آمد و گره‌اش سفت‌تر بسته می‌شد.
تاریخ انتشارشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۵
کد مطلب : ۲۰۱۰۷۴
۰
به گزارش بلاغ، در گذشته در ماه مبارک رمضان بین کسی که روزه نمی‌گرفت و روزه می‌گرفت، در خیابان‌ها و کوچه‌ها نمی‌توانستی تفاوتی قائل شوی، نوع پوشش‌ها و رعایت حرمت‌ها این روزها در کوچه پس کوچه‌های شهر به گونه‌ای است که نه تنها حرمت ماه مبارک رمضان رعایت نمی‌شود، بلکه حرمت پوشش اسلامی هم نادیده گرفته می‌شود؛ البته نه تنها حرمت پوشش اسلامی بلکه حرمت پوشش و حجاب به عنوان قانون نیز نگه داشته نمی‌شود.
قبلاً ماه مبارک رمضان پوشش‌ها کمی بهتر می‌شد و روسری بانوان، که نماد پوشش و حجابشان بود، در ماه مبارک کمی جلوتر می‌آمد و گره‌اش سفت‌تر بسته می‌شد تا تارهای کوچک و بزرگ زلف‌شان کمتر از چارقد بیرون بزند، و در این ماه با روزه‌داری، کمی شکل منسجم‌تر حجاب بانوان مسلمان ایرانی به تصویر در می‌آمد.
در گذشته رنگ آرایش‌ها در ماه مبارک رمضان کم رنگ‌تر می‌شد تا آنهایی که بنا به هر دلیلی روزه نمی‌گیرند، با روزه داران همراهی کنند.
دیگه بدحجابی را شاهد نیستیم، بدون تعارف بی حجابی در پوشش به مرحله حساس رسیده است. دیدن دختران دبیرستانی با تیشرت‌های آستین کوتاه و شلوارهای روی زانو در خیابان‌ها حضور دارند و این نیز نمونه‌ای از پوشش‌هایی است که بدون تعارف دیده می‌شود.
در گذشته، البته گذشته که می گوییم گذشته‌های خیلی خیلی دور نیست، گذشته همون 4 تا 5 سال پیش است، که حرمت روزها و ایام تا حدودی نگه داشته می‌شد، اما دیگر "حرمت"، حلقه گم شده در این بخش است.
خیلی وقت پیش نگران پوشش‌های تنگ و چسبان و بدن‌نمای بانوان، دغدغه‌ای برای مسئولان حوزه دین و فرهنگ بود، اما کم کم ساق شلوارها در حال کوتاه شدن است، و دیگر خیلی خیلی عادی شده است یک دختر جوان و یک خانم با شلوارک هم در خیابان‌های شهرم تردد کنند. خیابان‌هایی که اگر سرت را بالا کنی، مزین به نام شهید است و اگر خیلی بالاتر ببری بنرهای شهدای مدافع حرم، کبوتران خونین‌بار معراج رفته‌ای که هنوز پیکرشان باز نگشته است، را مشاهده می‌کنیم...
معراج، بله همان معراجی که پیامبر اکرم (ص) به آنجا عروج کرد و بعد از بازگشت‌شان دردمند بود از آنچه که در آن مکان از امتش دیده بود، آویزان شدن افراد به گناهان خودشان ..... آیا اینها همان بانوان هستند...
پوشش‌های استخری زنان در خیابان‌ها در ماه مبارک رمضان، خطری است که ظاهراً برای متولیان فرهنگی چندان مهم نیست، و اگر کسی گلایه کند و حرف بزند خیلی راحت پوشش را مسئله شخصی ذکر می‌کنند، و آنقدر آرام و خزنده درباره شخصی کردن پوشش صحبت به میان می‌آورند که دیگر ملکه ذهن خیلی از افراد شده است، که حجاب شخصی است، همانی که قانون بر رعایت آن تاکید کرده است، و همانطور که زنان خارجی وارد حتی حریم هوایی ایران می‌شوند، خود را ملزم به رعایت آن می‌دانند، ولی بانوان ما چندان نسبت به آن دغدغه ندارند ...
پوشیدن ساپورت در خیابان‌ها دغدغه بود، که اکنون حتی در ادارات فرهنگی هم بانوان این گونه لباس می‌پوشند و آن هم در یک اداره کلی مثل آموزش و پرورش مازندران و کسی....
از دویست و اندی نماینده مجلس نیز 4 نفر تمایل به حضور در کمیسیون فرهنگی مجلس دارند، که در واقع با این دیدگاه فرهنگ یعنی کشک، و همان فرهنگی که انقلاب ما براساس آن شکل گرفت، اما دیگر درباره ساختار اولیه آن دغدغه وجود ندارد، و کسی نیست برای این بخش نوحه سر دهد که بخشی از فرهنگ همان رعایت پوشش درست است ....
قبلاً ماه مبارک رمضان پوشش‌ها کمی بهتر می‌شد و روسری بانوان، که نماد پوشش و حجابشان بود، در ماه مبارک کمی جلوتر می‌آمد و گره‌اش سفت‌تر بسته می‌شد تا تارهای کوچک و بزرگ زلف‌شان کمتر از چارقد بیرون بزند، و در این ماه با روزه‌داری، کمی شکل منسجم‌تر حجاب بانوان مسلمان ایرانی به تصویر در می‌آمد.
در گذشته رنگ آرایش‌ها در ماه مبارک رمضان کم رنگ‌تر می‌شد تا آنهایی که بنا به هر دلیلی روزه نمی‌گیرند، با روزه داران همراهی کنند.
دیگه بدحجابی را شاهد نیستیم، بدون تعارف بی حجابی در پوشش به مرحله حساس رسیده است. دیدن دختران دبیرستانی با تیشرت‌های آستین کوتاه و شلوارهای روی زانو در خیابان‌ها حضور دارند و این نیز نمونه‌ای از پوشش‌هایی است که بدون تعارف دیده می‌شود.
در گذشته، البته گذشته که می گوییم گذشته‌های خیلی خیلی دور نیست، گذشته همون 4 تا 5 سال پیش است، که حرمت روزها و ایام تا حدودی نگه داشته می‌شد، اما دیگر "حرمت"، حلقه گم شده در این بخش است.
خیلی وقت پیش نگران پوشش‌های تنگ و چسبان و بدن‌نمای بانوان، دغدغه‌ای برای مسئولان حوزه دین و فرهنگ بود، اما کم کم ساق شلوارها در حال کوتاه شدن است، و دیگر خیلی خیلی عادی شده است یک دختر جوان و یک خانم با شلوارک هم در خیابان‌های شهرم تردد کنند. خیابان‌هایی که اگر سرت را بالا کنی، مزین به نام شهید است و اگر خیلی بالاتر ببری بنرهای شهدای مدافع حرم، کبوتران خونین‌بار معراج رفته‌ای که هنوز پیکرشان باز نگشته است، را مشاهده می‌کنیم...
معراج، بله همان معراجی که پیامبر اکرم (ص) به آنجا عروج کرد و بعد از بازگشت‌شان دردمند بود از آنچه که در آن مکان از امتش دیده بود، آویزان شدن افراد به گناهان خودشان ..... آیا اینها همان بانوان هستند...
پوشش‌های استخری زنان در خیابان‌ها در ماه مبارک رمضان، خطری است که ظاهراً برای متولیان فرهنگی چندان مهم نیست، و اگر کسی گلایه کند و حرف بزند خیلی راحت پوشش را مسئله شخصی ذکر می‌کنند، و آنقدر آرام و خزنده درباره شخصی کردن پوشش صحبت به میان می‌آورند که دیگر ملکه ذهن خیلی از افراد شده است، که حجاب شخصی است، همانی که قانون بر رعایت آن تاکید کرده است، و همانطور که زنان خارجی وارد حتی حریم هوایی ایران می‌شوند، خود را ملزم به رعایت آن می‌دانند، ولی بانوان ما چندان نسبت به آن دغدغه ندارند ...
پوشیدن ساپورت در خیابان‌ها دغدغه بود، که اکنون حتی در ادارات فرهنگی هم بانوان این گونه لباس می‌پوشند و آن هم در یک اداره کلی مثل آموزش و پرورش مازندران و کسی....
از دویست و اندی نماینده مجلس نیز 4 نفر تمایل به حضور در کمیسیون فرهنگی مجلس دارند، که در واقع با این دیدگاه فرهنگ یعنی کشک، و همان فرهنگی که انقلاب ما براساس آن شکل گرفت، اما دیگر درباره ساختار اولیه آن دغدغه وجود ندارد، و کسی نیست برای این بخش نوحه سر دهد که بخشی از فرهنگ همان رعایت پوشش درست است ....
پربيننده ترين
دوشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۸
يکشنبه ۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰
جمعه ۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۵:۵۸
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۸:۲۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۶:۰۲
يکشنبه ۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
شنبه ۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۱:۲۱
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳