به گزارش بلاغ؛ انقلاب اسلامی در ساختاری از نظامِ بین‌الملل به وقوع پیوست که سلطه‌ی بلا منازعِ دو ابرقدرتِ شرق و غرب بر جهان حاکم بود و اینگونه قلمداد می‌شد که هیچ تغییر و تحولی بدونِ اجازه و اراده‌ی یکی از این دو قطبِ قدرت در جهان، امکانِ ظهور و بروز ندارد.
این انقلاب در ایرانی رخ داد که ده‌ها هزار مستشارِ آمریکایی و اروپایی در عمل هدایتِ امور را بر عهده داشتند و شاه گماشته‌ای بیش نبود که مجریِ دستورات صادره از سوی مقامات آمریکا و انگلیس بود و از سویی دیگر سایه‌ی سنگینِ نگاهِ شرقِ کمونیست نیز از شمال کشور بر تحولات داخلیِ ما حاکم بود.
🔸انقلاب اسلامی در حالی بر اساسِ دین و آگاهیِ منبعث از تعالیمِ اسلامی و هدایت و رهبریِ عالِم دینی به منصه‌ی ظهور رسید که یک قطبِ قدرتِ جهان بر اساس اصول لیبرالیسم و مبتنی بر مبانی ماتریالیستی خویش و حسب تجربه‌ی تلخِ آیینِ تحریف شده‌یِ مسیحیت در اروپایِ قرون وسطی؛ جدایی دین از سیاست، فرهنگ و... را مبنایِ نظام سیاسی اجتماعی حاکم بر جوامع در مسیر پیشرفت و توسعه قرار داد و از منظرِ قطبِ دیگرِ قدرت یعنی شرقِ کمونیست نیز، دین اصالت نداشت. بلکه ابزاری بود در دست زورمندان برای تحمیلِ عقاید خود به ستمدیدگان و دین افیونِ توده ها خوانده می‌شد و خاصیتی ضدِّ تحول و انقلاب و مشیِ محافظه کارانه داشت....
خلاصه آنکه انقلاب اسلامی در کشوری با شعار محوریِ استقلال و آزادی پدیدار شد که در تاریخ دویست سال قبل از آن آکنده از حقارت، ذلت و اسارت مردم و تجزیه ی مرز و بوم و میهن بود. و اما این انقلاب از بدو تولدش در مسیر تند باد هجمه‌ها ( غائله‌های تجزیه‌طلبانِ اجیر شده تا کودتاها و جنگ تحمیلی) و توطئه ها ( از شبیخون فرهنگی و تحریم اقتصادی تا تهدید و ترور) و فتنه ها ( از فتنه های دهه 60 تا سالهای 78 ، 88 ، 96 و 98) تا طرح هایی چون سیاستِ فشار حداکثری و جنبش رسانه‌پایه و در یک کلام؛ جنگِ احزاب و نبردِ ترکیبی قرار گرفته و خواهد گرفت و اما انقلاب اسلامی همچنان برپاست و در کنار مانایی با رویکردِ جهشی در مسیر پیشرفتِ خیره‌کننده در بیشتر عرصه‌ها قرار گرفته است. انقلاب اسلامی معجزه‌ای بود و هست، در پیدایی و مانایی؛ که در جلوی چشمانِ به اصطلاح ابرقدرت‌های جهان به وقوع پیوست و در حالیکه از کمترین امکانِ پیشرفت یا حمایت و مساعدت از خارج محروم بودیم و به این نیز بسنده نکرده و در مسیرمان از ایجاد موانع دریغ ننمودند؛ اما انقلاب اسلامی با اتکا به نصرتِ حق و اعتماد به نفس ملی مسیر شدن را در عرصه‌های مختلف پیمود. دلیلِ عقب افتادگی ها در برخی از عرصه ها نیز امید به پیشرفت با تکیه بر وعده‌های غربی است که در دشمنی با ملت ایران چیزی کم نگذاشته و نخواهد گذاشت. لذا راه عبور از مشکلات و مسایل موجود؛ تکیه بر توان داخلی و بهره‌برداری از ظرفیت های دست نخورده‌ی درونی و اعتماد به جوانانِ مومن و انقلابی است البته با نگاه متوازن به نظام بین الملل از غرب و شرق و بویژه کشورهای همسایه، هم سطح و همراه... ان شاء الله
جواد خسروی
این انقلاب در ایرانی رخ داد که ده‌ها هزار مستشارِ آمریکایی و اروپایی در عمل هدایتِ امور را بر عهده داشتند و شاه گماشته‌ای بیش نبود که مجریِ دستورات صادره از سوی مقامات آمریکا و انگلیس بود و از سویی دیگر سایه‌ی سنگینِ نگاهِ شرقِ کمونیست نیز از شمال کشور بر تحولات داخلیِ ما حاکم بود.
🔸انقلاب اسلامی در حالی بر اساسِ دین و آگاهیِ منبعث از تعالیمِ اسلامی و هدایت و رهبریِ عالِم دینی به منصه‌ی ظهور رسید که یک قطبِ قدرتِ جهان بر اساس اصول لیبرالیسم و مبتنی بر مبانی ماتریالیستی خویش و حسب تجربه‌ی تلخِ آیینِ تحریف شده‌یِ مسیحیت در اروپایِ قرون وسطی؛ جدایی دین از سیاست، فرهنگ و... را مبنایِ نظام سیاسی اجتماعی حاکم بر جوامع در مسیر پیشرفت و توسعه قرار داد و از منظرِ قطبِ دیگرِ قدرت یعنی شرقِ کمونیست نیز، دین اصالت نداشت. بلکه ابزاری بود در دست زورمندان برای تحمیلِ عقاید خود به ستمدیدگان و دین افیونِ توده ها خوانده می‌شد و خاصیتی ضدِّ تحول و انقلاب و مشیِ محافظه کارانه داشت....
خلاصه آنکه انقلاب اسلامی در کشوری با شعار محوریِ استقلال و آزادی پدیدار شد که در تاریخ دویست سال قبل از آن آکنده از حقارت، ذلت و اسارت مردم و تجزیه ی مرز و بوم و میهن بود. و اما این انقلاب از بدو تولدش در مسیر تند باد هجمه‌ها ( غائله‌های تجزیه‌طلبانِ اجیر شده تا کودتاها و جنگ تحمیلی) و توطئه ها ( از شبیخون فرهنگی و تحریم اقتصادی تا تهدید و ترور) و فتنه ها ( از فتنه های دهه 60 تا سالهای 78 ، 88 ، 96 و 98) تا طرح هایی چون سیاستِ فشار حداکثری و جنبش رسانه‌پایه و در یک کلام؛ جنگِ احزاب و نبردِ ترکیبی قرار گرفته و خواهد گرفت و اما انقلاب اسلامی همچنان برپاست و در کنار مانایی با رویکردِ جهشی در مسیر پیشرفتِ خیره‌کننده در بیشتر عرصه‌ها قرار گرفته است. انقلاب اسلامی معجزه‌ای بود و هست، در پیدایی و مانایی؛ که در جلوی چشمانِ به اصطلاح ابرقدرت‌های جهان به وقوع پیوست و در حالیکه از کمترین امکانِ پیشرفت یا حمایت و مساعدت از خارج محروم بودیم و به این نیز بسنده نکرده و در مسیرمان از ایجاد موانع دریغ ننمودند؛ اما انقلاب اسلامی با اتکا به نصرتِ حق و اعتماد به نفس ملی مسیر شدن را در عرصه‌های مختلف پیمود. دلیلِ عقب افتادگی ها در برخی از عرصه ها نیز امید به پیشرفت با تکیه بر وعده‌های غربی است که در دشمنی با ملت ایران چیزی کم نگذاشته و نخواهد گذاشت. لذا راه عبور از مشکلات و مسایل موجود؛ تکیه بر توان داخلی و بهره‌برداری از ظرفیت های دست نخورده‌ی درونی و اعتماد به جوانانِ مومن و انقلابی است البته با نگاه متوازن به نظام بین الملل از غرب و شرق و بویژه کشورهای همسایه، هم سطح و همراه... ان شاء الله
جواد خسروی
