به گزارش بلاغ،
وقتی ورشکسته به تقصیر ادای ساختارشکن‌ها را درمی‌آورد
عضو ورشکسته حزب کارگزاران ضمن فرافکنی درباره سوءمدیریت دولت، مدعی شد نظام دچار فروپاشی محتوایی شده است.
فائزه هاشمی به روزنامه اجاره‌ای «مستقل» گفته است: از بین جریانات سیاسی، اصلاح‌طلبان واقعی را ملی- مذهبی‌‌ها می‌دانم. از همان ابتدای انقلاب بر روی اصول خود و تفکرات پیشرفته‌ای که داشتند، ایستادند و به خاطر ماندن در قدرت همان‌گونه که این گروه حذف شدند و بسیاری دیگر از جمله آقای منتظری، کوتاه نیامدند، چنین تفکراتی عملا حذف می‌شوند.
وی در پاسخ این سوال که «در میان نخبگان سیاسی نوعی نگرانی ناشی از فروپاشی مشاهده می‌شود، از دیدگاه شما این فروپاشی تا چه اندازه جدی است؟» می‌گوید: از دیدگاه من فروپاشی محتوایی اتفاق افتاده است و تنها فروپاشی ظاهری و فیزیکی اتفاق نیفتاده است و خیلی احتمال می‌دهم که این اتفاق بیفتد، درست یا نادرست پایه‌های حکومت مستحکم‌اند، عمدتا از طریق ارعاب و... و وحشت‌هایی که ایجاد می‌کنند، درست است با معترضین داخل خیابان دیگر برخورد فیزیکی مثل سال 88 نمی‌شود ولی پرونده‌هایی که تشکیل می‌شود، دادگاه‌ها، محکومیت‌های شدید مانند اخراج از کار، تحصیل و غیره.
وی ضمن نقض حرف خود، در ادامه می‌گوید: با توجه به این فشار بالا و برخوردهایی که صورت می‌گیرد و وجود این نگرانی که اگر اینها بروند بعد چه می‌شود، امکان فروپاشی فیزیکی کم است ولی از لحاظ محتوایی این فروپاشی اتفاق افتاده چرا که هر جا را می‌بینی فشل است! هر جا دست می‌گذاری خالی از مدیریت و تدبیر است! همه چیز رها است، فکری برای حل مشکلات نمی‌شود یا اگر می‌شود به جای بهتر شدن بدتر می‌شود، آثار بهبود دیده نمی‌شود، روزمرگی حاکم شده است، مشکلات اقتصادی و اجتماعی روز به روز افزایش می‌یابد. بایستی کلی هزینه پرداخت کرد، تلاش، خشم، افسردگی، ناامیدی، بی‌تفاوتی و رها کردن، ظاهر پرزرق و برق و آباد و باطن توسعه نیافته و زیر جهان سوم داریم، اینها نشانه‌های خوبی نیست.
فائزه هاشمی اضافه کرد: وزیر آموزش و پرورش یک حرف‌هایی در مورد مافیای کنکور می‌زند که انگار نه انگار ایشان وزیر هستند و یا آقای روحانی یک حرف‌هایی می‌زنند که انگار نه انگار رئیس‌جمهور هستند. یک جوری دارند حرف می‌زنند انگار اپوزیسیون هستند، خودتان باید بتوانید و عمل کنید، به چه کسی انتقاد می‌کنید؟! به کی دارید انتقاد می‌کنید؟!
او ادامه می‌دهد: انقلاب فرزندان خود را می‌خورد. پدر هم قربانی شد چون هدفش حفظ نظام بود، نظام واقعی اسلامی، نه نظامی که به سمتش می‌رویم.
این اظهارات در حالی است که برخلاف ادعای فائزه هاشمی، فتنه‌گران همراه هاشمی در سال 88 با برداشتن نقاب نفاق، شعار دادند «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است.»
در عین حال باید گفت آنچه دچار فروپاشی شد، امثال فائزه هاشمی و طیف متبوع وی هستند. او چند سال قبل تصریح کرد با دوستان خوب بهایی و سازمان مجاهدین خلقی در زندان رفیق شده است. و نیز تصریح کرد: حاضر نیست به سازمان مجاهدین خلق بگوید منافقین. چگونه می‌شود کسی نگران نظام اسلامی و مردم باشد اما سازمانی را که 17 هزار شهروند و مقام ایرانی را ترور کرد، تمجید و ستایش کند؟ فائزه هاشمی با بیوه رجوی چه سر و سرّ و سنخیتی می‌تواند داشته باشد؟ یا با بیوه مفلوک محمدرضا پهلوی دیکتاتور پهلوی که اقدام به مصاحبه با وی در روزنامه زن کرد؟! اسلام فائزه هاشمی چگونه اسلامی است که دختر وی در گفت‌وگو با نیک‌آهنگ کوثر، از مصرف شراب در لندن حرف می‌زند؟! این چه اباحی‌گری لجام‌گسیخته‌ای است که باعث مفاسد اقتصادی و پولشویی برادر فائزه هاشمی در پرونده‌های رشوه استات اویل و توتال می‌شود؟!
اگر بهائیت به عنوان حزب انگلیسی و صهیونیستی دنبال زدن ریشه اسلام است، خانم فائزه هاشمی چگونه جذب آنها می‌شود به خانه سران این حزب می‌رود و عکس یادگاری با آنان می‌گیرد؟ آیا جز این است که در اوج فتنه سبز و هتاکی به ساحت امام حسین(ع) معلوم شد بهائیت و سازمان منافقین، معرکه‌گردان اصلی هستند؟ و آیا یکی از عناصر فراری طرفدار بهائیت، پس از فرار از کشور، ضمن هتاکی به کتیبه‌های امام حسین(ع) جام شراب در دست نگرفت؟!
بله آنچه دچار فروپاشی شد، تلاش باند اشرافی متبوع امثال فائزه هاشمی برای کودتا علیه جمهوریت و اسلامیت نظام بود که حمایت سیا و موساد و ام‌آی‌سیکس را پشت سر خود داشت و سرمایه بزرگ اسرائیل محسوب می‌شد.
و بالاخره اینکه امثال فائزه هاشمی در حزب کارگزاران باید پاسخگوی سوء مدیریت‌های دولت مورد حمایت خود باشند و نمی‌توانند با فرافکنی و لگدپرانی(مثلا ژست ساختارشکنی) از پاسخگویی به افکار عمومی درباره وعده‌های داده شده و فریب مردم درباره اعتماد به شیطان بزرگ فرار کنند.
ذخیره اسکناس ارزی صفر بود و 18 میلیارد دلار را حراج کردید؟!
اظهارات دیروز رئیس‌جمهور، تاسف درباره سوءمدیریت ارزی دولت را مضاعف می‌کند.
آقای روحانی دیروز در مجلس گفت: به چه دلیل یک مرتبه در ماه‌های اولیه سال 97، کشور و اقتصاد ما با التهاب مواجه شد، دلیل این بود که اولا تحریم‌ها توانست بر بازار ارز، هم روانی و هم در عمل تاثیر بگذارد. مردم ما شاید همه ریزه‌کاری‌ها را ندانند، ما در اوایل سال 97 در مقطعی قرار گرفتیم که ذخیره اسکناس ارزی ما تقریبا صفر بود، آن التهابات در بازار به وجود آمد و دولت ناچار شد برای آرام کردن بازار و نجات کشور از التهاب، تصمیماتی هرچند سخت اتخاذ و اجرا کند که برای دولت نه اولویت اول و دوم که اولویت سوم بود.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: سال 98 حدود 81 هزار میلیارد تومان برای کمک به صندوق‌ها پرداخت می‌کنیم. از 110 هزار میلیارد تومان در بخش رفاهی در بودجه 98 هشتادویک هزار میلیارد تومان برای کمک به صندوق‌ها پرداخت می‌کنیم. کی باید صندوق‌ها را در مسیر درست قرار دهیم؟ تا کی باید بودجه صندوق‌ها از بودجه سالانه پرداخت شود؟ پس این همه سرمایه‌گذاری برای صندوق برای چه بود؟ این زمانی بود که ما مشکل داشتیم به سمت صندوق می‌رفتیم، صندوق بازنشستگی آن قدر پول داشت و به ما کمک می‌کرد. در زمان جنگ در شرایطی ما این کار را می‌کردیم. این صندوقی که به ما کمک می‌کرد ببینید به چه روزی افتاده است و تامین اجتماعی که باید روی کار خودش بایستد و این همه بنگاه اقتصادی به اسم شستا درآمدش در سال چند درصد است و بنگاه‌های ضرردهش چند درصد است؟ ما در اقتصاد دولتی مشکل داریم، ما بخش خصوصی را تقویت نکردیم، محضر شما عرض می‌کنم اگر بخش خصوصی ما در کشور فعال بود و بار اقتصاد عمدتا بر عهده بخش خصوصی بود امروز تاثیر تحریم در کشور ما به مراتب کمتر بود. اگر بار بودجه بر دوش نفت نبود حتما اثر تحریم کمتر بود.
درباره این اظهارات باید پرسید چرا دولت در حالی که به اعتراف آقای روحانی در اوایل سال 97 با صفر شدن ذخیره اسکناس ارزی مواجه بود، 18 میلیارد دلار را به نرخ 4200 تومان توزیع کرد؟! آیا این کمک به سناریوی دشمن نبود؟!
در مورد بخش دوم سخنان آقای روحانی جای سؤال است که چرا با همه شعارهای پرطمطراق دولت، شستا و صندوق‌های بازنشستگی، از فرصت حل مشکلات کشور و تامین بودجه، به مرز ضرر و زیان رسیدند. آیا پس از 5 سال آزمون و خطا، این خبر خوش دولت به مردم است؟! یا اینکه دولت طبق منطق غلط امثال وزیر مستعفی را در شهرسازی می‌خواهد تکالیف مدیریتی خود را در قالب واگذاری و فروگذاری به دوش مردم بیندازد و هزینه‌های مضاعفی را بر مردم تحمیل کند؟!
حرف‌های ظریف گواهی فوت برجام بود
«اگر سخنان اخیر ظریف را بپذیریم که توافق هسته‌ای به‌دلیل مسائل امنیتی بوده و نه اقتصادی باید بگوییم دولتمردان آگاهانه از مردم سوءاستفاده کرده‌اند.»
به گزارش الف، با خروج آمریکا از برجام، ایران مانده و توافقی که عملاً فقط به تعهدات تهران پرداخته است؛ در واقع تنها قسمتی که از توافق هسته‌ای در حال حاضر اجرا می‌شود همان تعهدات ایران است. دولت هم که تا چند روز قبل به وعده وعیدهای اروپایی دلخوش شده بود در حال ناامید شدن است. سهم ایران از برجام «تقریباً هیچ» است. این حرف منتقدان و مخالفان نیست که صحبت رئیس کل سابق بانک مرکزی است. اما دولتمردان که دال مرکزی گفتمان دولت اعتدال یعنی همان برجام را شکست خورده می‌بینند و هیچ جایگزینی نیز برای ارائه ندارند، ناچار به قلب واقعیت شده‌اند.
چند روز قبل محمدجواد ظریف در مصاحبه‌ای عنوان کرد هدف از توافق هسته‌ای، مسئله اقتصاد و تحریم نبوده است. او در ادامه عنوان می‌کند: «دولت مجبور شد سرنوشت برجام را با اوضاع اقتصادی مردم گره بزند تا مطالبات را برای انعقاد توافق بالا ببرد.»
فارغ از مسائل اخلاقی که اتفاقاً بسیار مهم و حائز اهمیت هستند اگر سخنان ظریف را بپذیریم باید بگوییم دولتمردان عامدانه برای انجام پروژه‌های خود و توافق با کشورهای دیگر از مردم سوءاستفاده کرده‌اند و از آنها به مثابه یک اهرم فشار بهره گرفته‌اند.
اما اولاً ایده اصلی که منجر به پیروزی حسن روحانی در انتخابات 92 شد بحث هسته‌ای و رفع تحریم‌ها بود و شعار اصلی وی در انتخابات نیز چرخیدن چرخ کارخانه‌ها همزمان با چرخ سانتریفیوژها بوده است.
اینکه 26 آذر 92 بعد از توافق اولیه، از ظریف در جمع فعالان اقتصادی، صنعتگران، تولیدکنندگان و سازندگان داخلی به عنوان قهرمان قهرمانان صنعت و دیپلماسی کشور تقدیر شد. اصولاً اگر هدف مذاکرات اقتصاد و تحریم نبوده چرا وزیر امور خارجه در چنین همایشی شرکت کرده بود؟ مگر این که این امر را سوءاستفاده از فعالان اقتصادی و یک بازی برای فشار آوردن به مخالفان بدانیم.
همچنین در مقاطع مختلف حسن روحانی و وزیر امور خارجه وعده لغو یکباره و یکجای تحریم‌ها از روز اول اجرای برجام را داده بودند.
روحانی روز سه‌شنبه 23 تیر ماه سال 94 پس از اعلام توافق نهایی و در گفت‌وگوی زنده تلویزیونی گفته بود: «به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم که طبق این توافق (برجام)، در روز اجرای توافق (دی ماه 94) تمامی تحریم‌ها، حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی هم به صورتی که در قطعنامه بوده، لغو خواهد شد. تمام تحریم‌های اقتصادی شامل مالی، بانکی، بیمه، حمل و نقل، پتروشیمی و فلزات گرانبها به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق».
همچنین رئیس‌جمهور 17 خرداد 94 در مراسم گرامیداشت هفته محیط زیست گفته بود: «تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانک‌ها احیا شوند».
حتی حسن روحانی در مرحله دوم انتخابات و در مناظره‌ها عنوان کرده بود: اگر رأی بیاورم غیر از تحریم‌های هسته‌ای که برداشتم، بقیه تحریم‌ها را هم برمی‌دارم.
در نهایت باید گفت طرح موضوع اینکه هدف برجام اقتصادی و رفع تحریم نبوده برای فرار از پاسخگویی و نپذیرفتن شکست برجام به‌دلیل مبنا و بنیان یک‌طرفه آن است.
مدیران شهری تهران نباید لواسان‌نشین باشند
یک جامعه‌شناس اصلاح‌طلب با کنایه به مدیران اصلاح‌طلب گفت مدیران شهرداری باید در تهران زندگی کنند نه اینکه منزل‌شان ویلای خارج از شهر باشد.
تقی آزاد ارمکی در گفت‌وگو با شفقنا اظهار داشت: شهردار تهران باید در تهران زندگی کرده باشد و سرمایه و خانواده‌اش اینجا باشد، نه اینکه منزل او ویلای خارج از شهر باشد و تنها برای مدیریت کردن به شهر بیاید. یکی از مشکلات مدیران شهر این است که در ویلاهای لواسان زندگی می‌کنند، و به شهر تهران علاقه‌ای ندارند.
وی می‌افزاید: عموم مدیران اینطور هستند. کدام مدیر کدام خیابان زندگی می‌کند؟ آدم‌های ذی‌نفوذ این شهر یا خارج از شهر زندگی می‌کنند یا جاهای بزرگ زندگی می‌کنند. چنین مدیری ترافیک را نمی‌فهمد. از محل عبور اتوبوس و خط ویژه حرکت می‌کند و 4 ساعت در ترافیک نمی‌ماند که بفهمد مردم چقدر عذاب می‌کشند. کسی باید شهردار شده باشد که قبل از ریاست در ترافیک مانده باشد نه اینکه از وزارت آمده باشد و شهردار شده باشد و از قبل سمت شهردار، رئیس جمهور شود.
اظهارات آزاد ارمکی، مقارن باسخنان برخی اعضای اشرافی شورای شهر است که مدعی‌اند بلیت مترو باید 10 هزار تومان شود.
مؤمنی: دولت، بودجه را حیاط خلوت خود کرده است
دولت در تنظیم بودجه 98 دچار آشفتگی فکری است و هیچ کوششی برای اصلاح ساختار بودجه‌ریزی مشاهده نمی‌شود.
فرشاد مؤمنی کارشناس اقتصادی حامی دولت، ضمن بیان مطلب فوق در مؤسسه دین و اقتصاد به ارائه لایحه بودجه 98 به مجلس پرداخت و گفت: درباره سهل‌انگاری‌های بزرگ و نابخشودنی از سوی دولت به طور کل و بانک مرکزی به طور اخص که موجب آشفتگی و بحران‌آفرینی از ناحیه کاهش ارزش پول ملی و افزایش بی‌ضابطه نرخ ارز شده است، صحبت کرده‌ایم. طبیعتاً بخشی از این سهل‌انگاری‌ها و ولنگاری‌ها در تحولات مربوط به هزینه‌های دولت انعکاس می‌یابد. باید از تمامی اندیشمندان مدد بگیریم تا با ارایه تحلیل‌های عمیق از طول و عرض بودجه سال 98، کمک کنند تا دولت از این آشفتگی فکری که در تدوین سیاست‌های اقتصادی رنج می‌برد بیرون بیاید.
اما هم در نطق بودجه‌ای رئیس‌جمهور و هم در کلیات سند لایحه با کمال تأسف مشاهده می‌کنیم که هیچ یک از مشکلات ساختاری بودجه مورد توجه دولت قرار نگرفته است و هیچ کوششی برای اصلاح ساختار بودجه‌ریزی مشاهده نمی‌شود.
وی متذکر شد: شاهد هستیم در شرایط رکود عمق یافته و تورم رو به فزاینده، بودجه شرکت‌های دولتی دو برابر بودجه عمومی دولت و دو سوم بودجه کل را شامل می‌شود و همچنان نقش حیاط خلوت خود راحفظ کرده است.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: متأسفانه همانند پنج سال اخیر هیچ اهتمامی در این زمینه نمی‌بینم و آسیب‌پذیری مالی دولت حرکت به سمت رفتارهای ناهنجار و انتقال ناتوانی‌ها و نارسایی‌های خود به زندگی مردم را اجتناب‌ناپذیر می‌کند و همچنان در دستور کار قرار دارد.
وی گفت: در یک تحقیق صورت گرفته از کارافتادگی بودجه و بی‌معنا شدن همه نظارت‌ها بر روی بودجه نشان داده شد و براساس مفاد قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت حدود 30 درصد از اعتبارات جاری و عمرانی مصوب قابلیت جابجایی دارد که یک شوک بزرگ در راستای از برنامه خارج کردن بودجه است یعنی 30 درصد کل منابع بودجه از خواسته قانون‌گذار متمایز و تابع صلاحدید شخصی و عموماً غیرکارشناسی مجریان است.
مومنی ادامه داد: حتی در سال‌های عادی اقتصاد همواره 20 درصد کل اعتبارات به ردیف‌های متفرقه مربوط است که خصلت غیربرنامه‌ای دارد و به سهولت می‌تواند تابع صلاحدیدهای شخصی باشد. در سال‌های اخیر در برخی سال‌ها سهم آن از بودجه بالغ بر 38 درصد هم رسیده بود.
وقتی ورشکسته به تقصیر ادای ساختارشکن‌ها را درمی‌آورد
عضو ورشکسته حزب کارگزاران ضمن فرافکنی درباره سوءمدیریت دولت، مدعی شد نظام دچار فروپاشی محتوایی شده است.
فائزه هاشمی به روزنامه اجاره‌ای «مستقل» گفته است: از بین جریانات سیاسی، اصلاح‌طلبان واقعی را ملی- مذهبی‌‌ها می‌دانم. از همان ابتدای انقلاب بر روی اصول خود و تفکرات پیشرفته‌ای که داشتند، ایستادند و به خاطر ماندن در قدرت همان‌گونه که این گروه حذف شدند و بسیاری دیگر از جمله آقای منتظری، کوتاه نیامدند، چنین تفکراتی عملا حذف می‌شوند.
وی در پاسخ این سوال که «در میان نخبگان سیاسی نوعی نگرانی ناشی از فروپاشی مشاهده می‌شود، از دیدگاه شما این فروپاشی تا چه اندازه جدی است؟» می‌گوید: از دیدگاه من فروپاشی محتوایی اتفاق افتاده است و تنها فروپاشی ظاهری و فیزیکی اتفاق نیفتاده است و خیلی احتمال می‌دهم که این اتفاق بیفتد، درست یا نادرست پایه‌های حکومت مستحکم‌اند، عمدتا از طریق ارعاب و... و وحشت‌هایی که ایجاد می‌کنند، درست است با معترضین داخل خیابان دیگر برخورد فیزیکی مثل سال 88 نمی‌شود ولی پرونده‌هایی که تشکیل می‌شود، دادگاه‌ها، محکومیت‌های شدید مانند اخراج از کار، تحصیل و غیره.
وی ضمن نقض حرف خود، در ادامه می‌گوید: با توجه به این فشار بالا و برخوردهایی که صورت می‌گیرد و وجود این نگرانی که اگر اینها بروند بعد چه می‌شود، امکان فروپاشی فیزیکی کم است ولی از لحاظ محتوایی این فروپاشی اتفاق افتاده چرا که هر جا را می‌بینی فشل است! هر جا دست می‌گذاری خالی از مدیریت و تدبیر است! همه چیز رها است، فکری برای حل مشکلات نمی‌شود یا اگر می‌شود به جای بهتر شدن بدتر می‌شود، آثار بهبود دیده نمی‌شود، روزمرگی حاکم شده است، مشکلات اقتصادی و اجتماعی روز به روز افزایش می‌یابد. بایستی کلی هزینه پرداخت کرد، تلاش، خشم، افسردگی، ناامیدی، بی‌تفاوتی و رها کردن، ظاهر پرزرق و برق و آباد و باطن توسعه نیافته و زیر جهان سوم داریم، اینها نشانه‌های خوبی نیست.
فائزه هاشمی اضافه کرد: وزیر آموزش و پرورش یک حرف‌هایی در مورد مافیای کنکور می‌زند که انگار نه انگار ایشان وزیر هستند و یا آقای روحانی یک حرف‌هایی می‌زنند که انگار نه انگار رئیس‌جمهور هستند. یک جوری دارند حرف می‌زنند انگار اپوزیسیون هستند، خودتان باید بتوانید و عمل کنید، به چه کسی انتقاد می‌کنید؟! به کی دارید انتقاد می‌کنید؟!
او ادامه می‌دهد: انقلاب فرزندان خود را می‌خورد. پدر هم قربانی شد چون هدفش حفظ نظام بود، نظام واقعی اسلامی، نه نظامی که به سمتش می‌رویم.
این اظهارات در حالی است که برخلاف ادعای فائزه هاشمی، فتنه‌گران همراه هاشمی در سال 88 با برداشتن نقاب نفاق، شعار دادند «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است.»
در عین حال باید گفت آنچه دچار فروپاشی شد، امثال فائزه هاشمی و طیف متبوع وی هستند. او چند سال قبل تصریح کرد با دوستان خوب بهایی و سازمان مجاهدین خلقی در زندان رفیق شده است. و نیز تصریح کرد: حاضر نیست به سازمان مجاهدین خلق بگوید منافقین. چگونه می‌شود کسی نگران نظام اسلامی و مردم باشد اما سازمانی را که 17 هزار شهروند و مقام ایرانی را ترور کرد، تمجید و ستایش کند؟ فائزه هاشمی با بیوه رجوی چه سر و سرّ و سنخیتی می‌تواند داشته باشد؟ یا با بیوه مفلوک محمدرضا پهلوی دیکتاتور پهلوی که اقدام به مصاحبه با وی در روزنامه زن کرد؟! اسلام فائزه هاشمی چگونه اسلامی است که دختر وی در گفت‌وگو با نیک‌آهنگ کوثر، از مصرف شراب در لندن حرف می‌زند؟! این چه اباحی‌گری لجام‌گسیخته‌ای است که باعث مفاسد اقتصادی و پولشویی برادر فائزه هاشمی در پرونده‌های رشوه استات اویل و توتال می‌شود؟!
اگر بهائیت به عنوان حزب انگلیسی و صهیونیستی دنبال زدن ریشه اسلام است، خانم فائزه هاشمی چگونه جذب آنها می‌شود به خانه سران این حزب می‌رود و عکس یادگاری با آنان می‌گیرد؟ آیا جز این است که در اوج فتنه سبز و هتاکی به ساحت امام حسین(ع) معلوم شد بهائیت و سازمان منافقین، معرکه‌گردان اصلی هستند؟ و آیا یکی از عناصر فراری طرفدار بهائیت، پس از فرار از کشور، ضمن هتاکی به کتیبه‌های امام حسین(ع) جام شراب در دست نگرفت؟!
بله آنچه دچار فروپاشی شد، تلاش باند اشرافی متبوع امثال فائزه هاشمی برای کودتا علیه جمهوریت و اسلامیت نظام بود که حمایت سیا و موساد و ام‌آی‌سیکس را پشت سر خود داشت و سرمایه بزرگ اسرائیل محسوب می‌شد.
و بالاخره اینکه امثال فائزه هاشمی در حزب کارگزاران باید پاسخگوی سوء مدیریت‌های دولت مورد حمایت خود باشند و نمی‌توانند با فرافکنی و لگدپرانی(مثلا ژست ساختارشکنی) از پاسخگویی به افکار عمومی درباره وعده‌های داده شده و فریب مردم درباره اعتماد به شیطان بزرگ فرار کنند.
ذخیره اسکناس ارزی صفر بود و 18 میلیارد دلار را حراج کردید؟!
اظهارات دیروز رئیس‌جمهور، تاسف درباره سوءمدیریت ارزی دولت را مضاعف می‌کند.
آقای روحانی دیروز در مجلس گفت: به چه دلیل یک مرتبه در ماه‌های اولیه سال 97، کشور و اقتصاد ما با التهاب مواجه شد، دلیل این بود که اولا تحریم‌ها توانست بر بازار ارز، هم روانی و هم در عمل تاثیر بگذارد. مردم ما شاید همه ریزه‌کاری‌ها را ندانند، ما در اوایل سال 97 در مقطعی قرار گرفتیم که ذخیره اسکناس ارزی ما تقریبا صفر بود، آن التهابات در بازار به وجود آمد و دولت ناچار شد برای آرام کردن بازار و نجات کشور از التهاب، تصمیماتی هرچند سخت اتخاذ و اجرا کند که برای دولت نه اولویت اول و دوم که اولویت سوم بود.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: سال 98 حدود 81 هزار میلیارد تومان برای کمک به صندوق‌ها پرداخت می‌کنیم. از 110 هزار میلیارد تومان در بخش رفاهی در بودجه 98 هشتادویک هزار میلیارد تومان برای کمک به صندوق‌ها پرداخت می‌کنیم. کی باید صندوق‌ها را در مسیر درست قرار دهیم؟ تا کی باید بودجه صندوق‌ها از بودجه سالانه پرداخت شود؟ پس این همه سرمایه‌گذاری برای صندوق برای چه بود؟ این زمانی بود که ما مشکل داشتیم به سمت صندوق می‌رفتیم، صندوق بازنشستگی آن قدر پول داشت و به ما کمک می‌کرد. در زمان جنگ در شرایطی ما این کار را می‌کردیم. این صندوقی که به ما کمک می‌کرد ببینید به چه روزی افتاده است و تامین اجتماعی که باید روی کار خودش بایستد و این همه بنگاه اقتصادی به اسم شستا درآمدش در سال چند درصد است و بنگاه‌های ضرردهش چند درصد است؟ ما در اقتصاد دولتی مشکل داریم، ما بخش خصوصی را تقویت نکردیم، محضر شما عرض می‌کنم اگر بخش خصوصی ما در کشور فعال بود و بار اقتصاد عمدتا بر عهده بخش خصوصی بود امروز تاثیر تحریم در کشور ما به مراتب کمتر بود. اگر بار بودجه بر دوش نفت نبود حتما اثر تحریم کمتر بود.
درباره این اظهارات باید پرسید چرا دولت در حالی که به اعتراف آقای روحانی در اوایل سال 97 با صفر شدن ذخیره اسکناس ارزی مواجه بود، 18 میلیارد دلار را به نرخ 4200 تومان توزیع کرد؟! آیا این کمک به سناریوی دشمن نبود؟!
در مورد بخش دوم سخنان آقای روحانی جای سؤال است که چرا با همه شعارهای پرطمطراق دولت، شستا و صندوق‌های بازنشستگی، از فرصت حل مشکلات کشور و تامین بودجه، به مرز ضرر و زیان رسیدند. آیا پس از 5 سال آزمون و خطا، این خبر خوش دولت به مردم است؟! یا اینکه دولت طبق منطق غلط امثال وزیر مستعفی را در شهرسازی می‌خواهد تکالیف مدیریتی خود را در قالب واگذاری و فروگذاری به دوش مردم بیندازد و هزینه‌های مضاعفی را بر مردم تحمیل کند؟!
حرف‌های ظریف گواهی فوت برجام بود
«اگر سخنان اخیر ظریف را بپذیریم که توافق هسته‌ای به‌دلیل مسائل امنیتی بوده و نه اقتصادی باید بگوییم دولتمردان آگاهانه از مردم سوءاستفاده کرده‌اند.»
به گزارش الف، با خروج آمریکا از برجام، ایران مانده و توافقی که عملاً فقط به تعهدات تهران پرداخته است؛ در واقع تنها قسمتی که از توافق هسته‌ای در حال حاضر اجرا می‌شود همان تعهدات ایران است. دولت هم که تا چند روز قبل به وعده وعیدهای اروپایی دلخوش شده بود در حال ناامید شدن است. سهم ایران از برجام «تقریباً هیچ» است. این حرف منتقدان و مخالفان نیست که صحبت رئیس کل سابق بانک مرکزی است. اما دولتمردان که دال مرکزی گفتمان دولت اعتدال یعنی همان برجام را شکست خورده می‌بینند و هیچ جایگزینی نیز برای ارائه ندارند، ناچار به قلب واقعیت شده‌اند.
چند روز قبل محمدجواد ظریف در مصاحبه‌ای عنوان کرد هدف از توافق هسته‌ای، مسئله اقتصاد و تحریم نبوده است. او در ادامه عنوان می‌کند: «دولت مجبور شد سرنوشت برجام را با اوضاع اقتصادی مردم گره بزند تا مطالبات را برای انعقاد توافق بالا ببرد.»
فارغ از مسائل اخلاقی که اتفاقاً بسیار مهم و حائز اهمیت هستند اگر سخنان ظریف را بپذیریم باید بگوییم دولتمردان عامدانه برای انجام پروژه‌های خود و توافق با کشورهای دیگر از مردم سوءاستفاده کرده‌اند و از آنها به مثابه یک اهرم فشار بهره گرفته‌اند.
اما اولاً ایده اصلی که منجر به پیروزی حسن روحانی در انتخابات 92 شد بحث هسته‌ای و رفع تحریم‌ها بود و شعار اصلی وی در انتخابات نیز چرخیدن چرخ کارخانه‌ها همزمان با چرخ سانتریفیوژها بوده است.
اینکه 26 آذر 92 بعد از توافق اولیه، از ظریف در جمع فعالان اقتصادی، صنعتگران، تولیدکنندگان و سازندگان داخلی به عنوان قهرمان قهرمانان صنعت و دیپلماسی کشور تقدیر شد. اصولاً اگر هدف مذاکرات اقتصاد و تحریم نبوده چرا وزیر امور خارجه در چنین همایشی شرکت کرده بود؟ مگر این که این امر را سوءاستفاده از فعالان اقتصادی و یک بازی برای فشار آوردن به مخالفان بدانیم.
همچنین در مقاطع مختلف حسن روحانی و وزیر امور خارجه وعده لغو یکباره و یکجای تحریم‌ها از روز اول اجرای برجام را داده بودند.
روحانی روز سه‌شنبه 23 تیر ماه سال 94 پس از اعلام توافق نهایی و در گفت‌وگوی زنده تلویزیونی گفته بود: «به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم که طبق این توافق (برجام)، در روز اجرای توافق (دی ماه 94) تمامی تحریم‌ها، حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی هم به صورتی که در قطعنامه بوده، لغو خواهد شد. تمام تحریم‌های اقتصادی شامل مالی، بانکی، بیمه، حمل و نقل، پتروشیمی و فلزات گرانبها به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق».
همچنین رئیس‌جمهور 17 خرداد 94 در مراسم گرامیداشت هفته محیط زیست گفته بود: «تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانک‌ها احیا شوند».
حتی حسن روحانی در مرحله دوم انتخابات و در مناظره‌ها عنوان کرده بود: اگر رأی بیاورم غیر از تحریم‌های هسته‌ای که برداشتم، بقیه تحریم‌ها را هم برمی‌دارم.
در نهایت باید گفت طرح موضوع اینکه هدف برجام اقتصادی و رفع تحریم نبوده برای فرار از پاسخگویی و نپذیرفتن شکست برجام به‌دلیل مبنا و بنیان یک‌طرفه آن است.
مدیران شهری تهران نباید لواسان‌نشین باشند
یک جامعه‌شناس اصلاح‌طلب با کنایه به مدیران اصلاح‌طلب گفت مدیران شهرداری باید در تهران زندگی کنند نه اینکه منزل‌شان ویلای خارج از شهر باشد.
تقی آزاد ارمکی در گفت‌وگو با شفقنا اظهار داشت: شهردار تهران باید در تهران زندگی کرده باشد و سرمایه و خانواده‌اش اینجا باشد، نه اینکه منزل او ویلای خارج از شهر باشد و تنها برای مدیریت کردن به شهر بیاید. یکی از مشکلات مدیران شهر این است که در ویلاهای لواسان زندگی می‌کنند، و به شهر تهران علاقه‌ای ندارند.
وی می‌افزاید: عموم مدیران اینطور هستند. کدام مدیر کدام خیابان زندگی می‌کند؟ آدم‌های ذی‌نفوذ این شهر یا خارج از شهر زندگی می‌کنند یا جاهای بزرگ زندگی می‌کنند. چنین مدیری ترافیک را نمی‌فهمد. از محل عبور اتوبوس و خط ویژه حرکت می‌کند و 4 ساعت در ترافیک نمی‌ماند که بفهمد مردم چقدر عذاب می‌کشند. کسی باید شهردار شده باشد که قبل از ریاست در ترافیک مانده باشد نه اینکه از وزارت آمده باشد و شهردار شده باشد و از قبل سمت شهردار، رئیس جمهور شود.
اظهارات آزاد ارمکی، مقارن باسخنان برخی اعضای اشرافی شورای شهر است که مدعی‌اند بلیت مترو باید 10 هزار تومان شود.
مؤمنی: دولت، بودجه را حیاط خلوت خود کرده است
دولت در تنظیم بودجه 98 دچار آشفتگی فکری است و هیچ کوششی برای اصلاح ساختار بودجه‌ریزی مشاهده نمی‌شود.
فرشاد مؤمنی کارشناس اقتصادی حامی دولت، ضمن بیان مطلب فوق در مؤسسه دین و اقتصاد به ارائه لایحه بودجه 98 به مجلس پرداخت و گفت: درباره سهل‌انگاری‌های بزرگ و نابخشودنی از سوی دولت به طور کل و بانک مرکزی به طور اخص که موجب آشفتگی و بحران‌آفرینی از ناحیه کاهش ارزش پول ملی و افزایش بی‌ضابطه نرخ ارز شده است، صحبت کرده‌ایم. طبیعتاً بخشی از این سهل‌انگاری‌ها و ولنگاری‌ها در تحولات مربوط به هزینه‌های دولت انعکاس می‌یابد. باید از تمامی اندیشمندان مدد بگیریم تا با ارایه تحلیل‌های عمیق از طول و عرض بودجه سال 98، کمک کنند تا دولت از این آشفتگی فکری که در تدوین سیاست‌های اقتصادی رنج می‌برد بیرون بیاید.
اما هم در نطق بودجه‌ای رئیس‌جمهور و هم در کلیات سند لایحه با کمال تأسف مشاهده می‌کنیم که هیچ یک از مشکلات ساختاری بودجه مورد توجه دولت قرار نگرفته است و هیچ کوششی برای اصلاح ساختار بودجه‌ریزی مشاهده نمی‌شود.
وی متذکر شد: شاهد هستیم در شرایط رکود عمق یافته و تورم رو به فزاینده، بودجه شرکت‌های دولتی دو برابر بودجه عمومی دولت و دو سوم بودجه کل را شامل می‌شود و همچنان نقش حیاط خلوت خود راحفظ کرده است.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: متأسفانه همانند پنج سال اخیر هیچ اهتمامی در این زمینه نمی‌بینم و آسیب‌پذیری مالی دولت حرکت به سمت رفتارهای ناهنجار و انتقال ناتوانی‌ها و نارسایی‌های خود به زندگی مردم را اجتناب‌ناپذیر می‌کند و همچنان در دستور کار قرار دارد.
وی گفت: در یک تحقیق صورت گرفته از کارافتادگی بودجه و بی‌معنا شدن همه نظارت‌ها بر روی بودجه نشان داده شد و براساس مفاد قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت حدود 30 درصد از اعتبارات جاری و عمرانی مصوب قابلیت جابجایی دارد که یک شوک بزرگ در راستای از برنامه خارج کردن بودجه است یعنی 30 درصد کل منابع بودجه از خواسته قانون‌گذار متمایز و تابع صلاحدید شخصی و عموماً غیرکارشناسی مجریان است.
مومنی ادامه داد: حتی در سال‌های عادی اقتصاد همواره 20 درصد کل اعتبارات به ردیف‌های متفرقه مربوط است که خصلت غیربرنامه‌ای دارد و به سهولت می‌تواند تابع صلاحدیدهای شخصی باشد. در سال‌های اخیر در برخی سال‌ها سهم آن از بودجه بالغ بر 38 درصد هم رسیده بود.
