تمام گرفتاری های ما از بازی با ذوب آهن اصفهان شروع شد

به گزارش خبرنگار ورزشی بلاغ،در سال هائی که فوتبال اینگونه در خون و پوست مردم روستای شان رخنه نکرده بود و بازی های محلی ، سوگلی تفریح مردم بود دوستانش را جمع کرد و با کمک دوستانش یک توپ پلاستیکی را به صورت دونگی به قیمت 9 زار خریدند و با عزم و اراده ای که داشتند ، در منطقه ای به نام بزتنگه زمین فوتبال درست کردند تا با پای برهنه به دنبال توپ بدوند.
این اتفاق ، انگیزه ای در او و دوستان بوجود آورد تا با قدرت بیشتری فوتبال را ادامه دهند ، تا جائیکه تیم منتخب لیتکوه را راه اندازی کردند و در سال 77 با نام تیم چالاک آمل در لیگ دسته سوم آمل حضور یافتند.

علیرغم تمام بی مهری هائی که در این رشته می دید ، در فصل 84-85 نیز با همین نام چالاک آمل در لیگ یک شرکت کرد و به علت علاقه ای که به جوانان داشت ، تیم امید چالاک را برای پشتوانه سازی تیم بزرگسالان راه اندازی کرد. نکته جالب اینجاست که در همان سال موفق شد تیمش را بدون حتی یک باخت، قهرمان لیگ دسته اول فوتبال شهر شد ولی دریغ از اهدای کاپ قهرمانی و یا حتی یک جوراب نخی از سوی مسئولان !

او اکنون پس از چند سال وقفه دوباره برگشت تا با تیم کاچیلای آمل به عشقبازی اش با پرهوادار ترین رشته ورزشی دنیا ادامه دهد. ولی این بار مسیر قصه را عوض کرد و متفاوت ظاهر شد. وی با تلاش و کوشش خود سعی کرد سنگ بنای تیم جدیدش را محکم بچیند تا جائیکه به گفته خودش دو سال با حسین قزلسفلو کلنجار رفت تا او را به آمل بکشاند . وی در ادامه ماجراجوئی های خود باب گفتگو با افراد معتبر و متموّل شهر آمل را باز کرد و بالاخره موفق شد مجموعه ای در کنار خود تشکیل دهد که کمتر تیمی در ایران می تواند نظیر آن را حتی در رویای خود متصور شود.

جعفر هندوئی ، حامد اندی کلائی ، احسان محبوبی ، اکبر حق شناس ، ماشالله توکلی و البته حسین قزلسفلو استخوان خرد کرده و این اواخر نیز پیشکسوت معروف فوتبال مازندران محمود سورتیچی، مجموعه قدرتمندی بودند که به ندای فوتبالی ترین مرد آمل لبیک گفتند و علیرغم اینکه برای صعود به لیگ دسته دوم فوتبال کشور برنامه ای سه ساله تدوین کرده بودند ، ولی این اتفاق فرخنده در همان سال اول تأسیس این تیم اتفاق افتاد تا فوتبال آمل برای اولین بار حضور در لیگ کشوری را همراه با تیم کاچیلا در کارنامه خود به ثبت برساند.

کاچیلا سه دیدار ابتدائی بازی هایش در لیگ دسته دوم فوتبال کشور را با پیروزی آغاز می کند و به یکباره، ناکامی این تیم در شش دیدار پیاپی مثل آوار بر سر فوتبال آمل فرو می ریزد و فوتبال دوستان مازنی را که به بردهای پیاپی این تیم عادت کرده بودند در بهت و حیرت فرو می برد اما عیسی افشنگ از معدود افرادی بود که نه تنها خم به ابرو نیاورد بلکه ادعا می کند باخت های پی در پی این تیم انگیزه اش را برای ادامه راه بیشتر و استوار تر می کند!! بالاخره این تیم پس از هفته ها ناکامی موفق می شود با برتری مقابل پرسپولیس گناوه از بحران خارج شود تا بهانه ای شود با مدیرعامل این تیم گفتگوی مفصلی داشته باشیم.

** آقای افشنگ ، بالاخره پس از چند هفته ناکامی موفق شدید با پیروزی مقابل پرسپولیس گناوه، رنگ برد را هم ببینید. خدا شکر همینطور است . معتقدم عیار انسان ها در شرایط سخت مشخص می شود . این پیروزی انرژی خفته ما را بیدار کرد . در این مدت جلسات متعددی را با اعضای محترم هیأت مدیره برگزار کردیم تا تیم را از بحران خارج کنیم. تغییراتی که در تیم اعمال کردیم سبب شد تا حدودی از این بحران خارج شویم و بار سنگینی از روی دوش بازیکنان برداشته شود. ** تیم کاچیلا شروع خوبی در فصل جاری داشت ولی به یکباره همه چیز به هم ریخت . علتش چه بود؟
باور کنید در هیچ یک از دیدارهائی که باختیم حق ما باخت نبود و سرتر از حریفان بودیم . ما سال گذشته از لیگ سه شروع کردیم و بدون باخت صعود کردیم . امسال نیز بازیکنان خوبی جذب کردیم و علیرغم اینکه در ابتدای فصل به نتایج خوبی دست یافتیم ولی در ادامه بدبیاری نصیبمان شد و با وجودی که بچه ها عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش می گذارند نتیجه نگرفتیم . مصدومیت چند بازیکن تیم هم مزید بر علت شد تا فوتبال روی خوشی نسبت به ما نشان ندهد.بازی با ذوب آهن نیز قوای بدنی آنها را تحلیل برده بود.

**ولی فکر می کنم در هفته های اخیر فشار زیادی را متحمل شدید. درست است؟ این فشار بیشتر روی بازیکنان بود تا ما . جا دارد از همه بازیکنان تشکر کنم . بنده به شخصه می دیدم که بازیکنان چقدر زحمت می کشند و بابت این شکست ها چقدر ناراحت بودند . شرمنده آنها هستیم و امیدوارم بتوانیم از خجالت آنها در بیائیم . ضمناً جریمه 15 درصدی را که برای آنها درنظر گرفتیم پس از این برد حذف کردیم.

** ظاهراً دست گذاشتن تیم ذوب آهن اصفهان روی بازیکنان شما به ضرر تیم تان تمام شده تا به سودتان. درست است؟.

راحت بگویم ! ما چوب بازی با همین تیم ذوب آهن را می خوریم . بازیکنان ما با انگیزه مضاعفی مقابل این تیم قرار گرفته بودند و به نوعی این دیدار سبب شد تا بدنشان تحلیل برود . از سوی دیگر باشگاه ذوب آهن روی 3 بازیکن دست گذاشت تا آنها در تمرینات این تیم حاضر شوند. یکی از بازیکنان ما هم به اردوی تیم ملی جوانان جوانان دعوت شد. این مسئله سبب شد تا هم این 4 بازیکن هوائی شوند و هم سایر بازیکنان ما بی انگیزه شوند .

** موضوع انتقال این سه بازیکن به این تیم به کجا کشید؟

سیاست باشگاه در درجه اول ارتقای تیم و سپس ارتقای بازیکنان است. تیم در شرایطی بود که اگر 3 ، 4 بازیکن از جمع ما جدا می شدند برای ما مهم نبود یعنی برای آنها جایگزین خوبی داشتیم.حتی در جلسه هیئت مدیره تصمیم گرفته شد تا این 3 بازیکن را با هزینه خودمان به اردوی تیم ذوب آهن اعزام کنیم. هماهنگی های لازم را با آقایان فروتن و لوکا بوناچیچ انجام دادیم تا این 3 بازیکن به اردوی آنها اضافه شوند.

پس از آن، باشگاه ذوب آهن به ما اعلام کرد در پست آقایان علی عرب و دانیال اسماعیلی فر نیازی به بازیکن نداریم اما این دو مورد تأیید لوکا بوناچیچ قرار گرفتند و در آینده از آنها استفاده خواهند کرد. آنها قصد جذب مبین نیک نژاد را برای پست دفاع چپ داشتند و خواستار جذب این بازیکن شدند ولی متأسفانه آنها می خواستند به نوعی بازیکن ما را مفت به دست بیاورند .به همین دلیل در مذاکرات مان با این باشگاه به توافق نرسیدیم..

** شایعاتی شده که مبلغ رضایت نامه یکی از این 3 بازیکن ظرف 48 ساعت از 50 میلیون تومان به 100 میلیون تومان افزایش پیدا کرد تا این بازیکن نتواند به ذوب آهن برود. آیا چنین چیزی صحت دارد؟

خیر. این موضوع صحت ندارد و ما برای دریافت رضایت نامه چنین مبالغی را نخواسته بودیم. بنده قویاً این مسأله را تکذیب می کنم. وقتی می گویم تمام گرفتاری های ما از همین بازی با ذوب آهن اصفهان شروع شد همین دلیل است (خنده)

** راستی چه شد بین این همه مربی در ایران ، جمشید غدیری را برای سرمربیگری تیم تان انتخاب کردید؟ بعد از آقای دست نشان کسی که می توانست کاچیلا را از بحران خارج کند آقای غدیری بود . ایشان چند تیم را از لیگ دسته دوم به لیگ یک آورده بودند و سابقه مربیگری در لیگ یک را نیز داشتند . موضوع دوم سلامت ایشان بود که انگیزه ما را برای همکاری با ایشان بیشتر کرد . آقای غدیری قصد داشتند سرمربیگری استقلال اهواز را قبول کنند ولی به آمل آمدند و حتی قرارداد سفید با ما امضا کردند تا اعتماد شان را نسبت به این تیم و مسئولانش نشان دهند که این حرکت برای اعضای هیأت مدیره خیلی ارزنده بود و آنها را مجاب کرد تا با ایشان همکاری کنند.

** خوشبختانه در اولین حضور ایشان در کاچیلا ، این تیم را پس از هفته برنده از زمین خارج شد. آقای جمشید غدیری با بازیکنان و هواداران و حتی اعضای هیأت مدیره باشگاه ارتباط بسیاری خوبی دارند که این مسئله روحیه و اعتماد به نفس بازیکنان را بالا برد. به هر حال بعضی مواقع تغییرات می تواند سبب پیشرفت شود و خوشبختانه در تیم ما فعلاً که جواب داد. ** آقای دست نشان مدتی بود که در تمرینات تیم شما حاضر می شد و صحبت هائی مبنی بر اینکه ایشان به عنوان سرمربی تیم کاچیلا انتخاب می شود بر سر زبان ها افتاده بود . چرا همچین اتفاقی روی نداد؟

اتفاقاً اولین مربی که برای خارج از شدن از بحران درنظر گرفته بودیم و هیأت مدیره به ایشان اعتقاد داشت، همین آقای نادر دست نشان بود . ایشان در چند جلسه از تمرینات تیم ما شرکت کردند و یک بازی هم پشت نیمکت تیم ما نشستند . برای بازی با نفت امیدیه نیز برای دست نشان بلیط هواپیما گرفتیم که تشریف نیاوردند. به هر حال آقای دست نشان مدتی ما را کمک کردند ولی با توجه به اینکه کاچیلا در لیگ دسته دوم حضور داشت شرایط ما را برای قبول سرمربیگری این تیم نپذیرفتند و ما هم به نظر این مربی که بسیار توانمند و قابل نیز هستند احترام می گذاریم و برای ایشان آرزوی موفقیت داریم. ** قطع همکاری بهروز ولی پور با کاچیلا نیز حرف و حدیث هائی بوجود آورده است .

ببینید ، آقای ولی پور دوست و رفیق ما است و دوستش داریم . این تیم متعلق به بهروز ولی پور است و دوست هم نداریم پلی را که با هم ساختیم خراب شود . هر کسی برای این باشگاه زحمت کشید حق و حقوقش را می گیرد و قرار هم نیست با هم قطع رابطه کنیم . قرارداد ایشان پابرجاست . چون هضم باخت های پیاپی تیم برای ایشان سخت بود و به ایشان فشار وارد شده بود تصمیم به کناره گیری گرفتند ولی دوست داریم باز هم در خدمت ایشان باشیم.

به هر حال این تیم خصوصی است و معمولاً تیم های خصوصی کمتر تحمل باخت های پیاپی را دارند . به همین دلیل هیدت مدیره تصمیم گرفتند روی نظر ایشان تصمیم مثبت نشان دهند تا از این طریق یک شوک به تیم وارد شوند.

** ظاهراً تیم امید شما هم بدون باخت قهرمان نیم فصل استان شد. همینطور است . در کل به تیم های پایه اعتقاد خاصی دارم و به همین دلیل با کمک و مشاوره آقای قزلسفلو آکادمی فوتبال پیام صنعت آمل را راه اندازی کردیم تا در آینده ای نزدیک تیم های نوجوانان و جوانان باشگاه را راه اندازی کنیم . تیم امید ما هم که خودتان می دانید قهرمان نیم فصل شد و اتفاقاً آقای غدیری 90 دقیقه این دیدار را از روی سکو نظاره گر بودند و در پایان این دیدار مبین عزتی را به تیم بزرگسالان فراخواندند که خوشبختانه این بازیکن در دیدار مقابل پرسپولیس گناوه یکی از تأثیرگذار ترین بازیکنان تیم ما بود. البته 6 بازیکن دیگر را نیز قرار است به تیم بزرگسالان منتقل کنیم و کارت بازی آنها نیز آماده شده است.

** سال گذشته تمامی اعضای هیأت مدیره با انگیزه خاصی وارد فوتبال شدند. آیا این انگیزه هنوز هم در وجود همه شما وجود دارد؟
شک نکنید با وجود باخت های اخیر هم همچنان این انگیزه در همه آنها وجود دارد و اتفاقاً بیشتر هم شده است . اعضای هیأت مدیره در جلسه ابتدای فصل تصمیم به واگذاری سهام گرفته اند تا جائیکه اکنون از 6 نفر به 16 نفر ارسیده است و قصد داریم تعداد را به 60 نفر افزایش دهیم . تا این باشگاه ماندگاری بیشتری در آمل داشته باشد. ** یعنی به صورت رسمی می خواهید سهام باشگاه را واگذار کنید؟ ببینید ؛ طبق سیاست اعضای هیأت مدیره ، باشگاه پیام صنعت آمل کاچیلا را اداره ثبت اسناد به ثبت رساندیم و سعی داریم با فروش سهام این باشگاه ، ضمن ماندگاری آن در مازندران و ایجاد مانع برای عدم انتقالش به سایر استان ها طی سال های آینده ، بین مازندرانی های فوتبال دوست نیز حس مشارکت و همکاری ایجاد کنیم. ** شرایط خرید سهام به چه شکلی می باشد؟ تعداد سهام باشگاه پیام صنعت آمل کاچیلا را 300 هزار سهم در نظر گرفتیم و حداقل تعداد سهمی که یک فرد می تواند خریداری کند 50 سهم می باشد. و از همه مهمتر اینکه این سهام به افراد غیر مازندرانی واگذار نمی شود و فقط افراد معتبر و علاقمند به ورزش که البته مازندرانی باشند و ..... که در هر کجای مازندران ، ایران و جهان ساکن هستند حق خریداری این سهام را دارند.این سهام قابل انتقال به غیر نیز می باشد و هنگام انتقال سهم نیز در دفترخانه رسمی، سند زده می شود.

** سال گذشته شما از احداث یک مجموعه بزرگ تفریحی و ورزشی خبر داده بودید. چه اقداماتی در این زمینه صورت داده اید؟

مستحضر هستید که پروژه های بزرگ اینچنینی زمانبر هستند. برنامه های مدونی را در هیئت مدیره مصوب کرده ایم. زمینی به مساحت 10 هکتار را در منطقه نارنجستان آمل نقشه کشی کرده ایم و کارشناسی شده است. 10 درصد پول را به حساب اداره آب واریز کرده ایم. این اداره تصویب کرده که این زمین به باشگاه پیام صنعت آمل جهت احداث مجتمع توریستی، تفریحی و ورزشی واگذار شود. پرونده این پروژه در استان است. تقریباً 90 درصد این کار تمام شده و کتابچه ی جامع و کاملی از این طرح را برای احداث کمپ تیم های ورزشی داخلی و خارجی را ارسال کرده ایم و ان شاالله در آینده ای نزدیک به تصویب خواهد رسید و ما اجرای آن را آغاز خواهیم کرد.

خبر خوش دیگر اینکه زمین شهید چمران آمل هم قرار است به بخش خصوصی واگذار شود. ما درخواست خود را به صورت مکتوب به اداره ورزش و جوانان شهرستان آمل داده ایم.

** آقای افشنگ؛ در آمل مدیرانی وجود دارند که در سیستم مدیریتی شان کاری به کار مسئولان ارشد سیاسی و ورزشی استان و شهرستان ندارند و کار خودشان را دنبال می کنند. آیا شما هم به چنین سیستمی اعتقاد دارید؟

سیاست دستگاه های دولتی حمایت از جامعه ورزش است. ما دوست داریم آنها از ما بعنوان بخش خصوصی حمایت کنند. در حقیقت ما در قبال دستگاه های دولتی انجام وظیفه می کنیم. اداره ورزش و جوانان زیر نظر دولت است. ما و اماکن ورزشی هم تابع آنها هستیم. البته بخش خصوصی است و تفکرات هم خصوصی. خوشخبتانه فرماندار جدید آمل ، جناب آقای سید جعفر رسولی یک فرد ورزشی هستند و مطمئناً می توانند کمک زیادی به ورزش این شهر و باشگاه پیام صنعت آمل کاچیلا داشته باشند.
هر چند یاد گرفتم برای انجام یک کار فقط از مسئولین انتظار نداشته باشم. اگر فقط انتظار داشتم که باید تاکنون ناامید می شدم و دیگر ادامه نمی دادم . من سعی کردم همیشه وظیفه ای را در قبال جوانان شهرم دارم درست انجام دهم. تمام تلاشم این است که برای سلامت جامعه قدم بردارم و جوانان شهرم را به سرانجام برسانم تا دینم را به کشورم ادا کنم. ان شاالله بتوانیم فوتبال را در آمل به یک صنعت تبدیل کنیم و به درآمدزایی برسیم.

**شما 2 سال است که به صورت حرفه ای وارد فوتبال شده اید. تفاوت های فوتبال امروز را با فوتبال سالهای دور در چه می بینید؟

در قدیم فوتبالیست ها در زمین مسابقه مانند رزمندگان به جنگ می پرداختند! متأسفانه در فوتبال امروز انگیزه ها کمتر شده است. شاید ورود پول به فوتبال گاهی باعث افزایش انگیزه و گاهی هم باعث کاهش آن شود. البته تا اینجای کار هیچ یک از بازیکنان ما برای پول بازی نکرده اند و تمام تعصب و غیرت شان را برای موفقیت فوتبال آمل و مازندران گذاشته اند.

** بهترین و بدترین خاطره ی شما از فوتبال چه بوده اند؟

بهترین و بدترین خاطره ام در زمین ورزشی شهدای لیتکوه بوده است. بهترین خاطره من قهرمانی سال گذشته ما در لیگ دسته سوم فوتبال و صعود به لیگ دسته دوم بوده و بدترین آن هم شکستن بینی بنده دقیقاً 3 روز پس از دامادی ام بود که در همین زمین اتفاق افتاد. بعد از آن اتفاق من 3 شبانه روز خودم را از مادرم دور کردم تا چهره ام را نبیند(خنده) و خلاصه حدود 45 روز طول کشیده بود تا کبودی آن شکستگی از صورتم بیرون برود.

** اگر صحبت خاصی مانده، بفرمائید.

از تمام حامیان مالی که از سالهای دور با تیم ما بودند، پیشکسوتان فوتبال آمل، هواداران، نیروی انتظامی، مربیان سابقم، فوتبالیست های عزیز که مانند فرزند های ما هستند و تک تک کسانی که دستی در آتش دارند و به نوعی از ما حمایت می کنند، تقدیر و تشکر می کنم. همچنین جا دارد از اعضای هیأت مدیره باشگاه که در این مدت علیرغم شکست های پی در پی تیم ، حرف ای عمل کردند و همدل و همگام با تیم در کنار بازیکنان ماندند نیز تشکر کنم. از سایت خوب شما هم به خاطر اینکه اخبار فوتبال را به خوبی پوشش می دهید و پشتیبان تیم های مازنی هستید ، نهایت تشکر را دارم.