به گزارش
بلاغ به نقل از
حورا، بر اساس آیات و روایات سیاست اسلام در رابطه با موضوع حجاب بر دو پایه اساسی "ستر کامل " و "عدم تبرج" پایه ریزی شده است.
اصل ستر، بر ضرورت پوشانیده شدن بدن از نامحرم تاکید دارد و طی آن انسان مکلف، بایستی همه نواحی بدن که دیدن آن بر نامحرم حرام است را از دید او بپوشاند.
بررسی این مسأله كه آیا صرف پوشاندن بدن از دیدگان نامحرم میتواند به عنوان عامل کاهندهی تحریک عمل کند، در خور توجه منطقی و معقول است.
متأسفانه با ورود موج بدحجابی از كشورهای دیگر به ایران، این مساله دستخوش تغییرات فراوانی شده است.
سیاست حجاب ستیزانه كشور تركیه و کشورهای اروپایی به نوعی تبرج و خودنمایی است، به گونهای كه آرایش صورت و نمایاندن اندام، عاملی برای جلب توجه نامحرمان و تمركز توجهات میشود.
استفاده از پوشش هایی که حجم بدن را نمایش داده و چهارچوب و ویژگی های کلی بدن مخاطب را در دید نامحرم قرار می دهد، به صراحت برای فرد مکلف ممنوع است.
در احكام پوشش مراجع عظام تقلید، پوشیدن البسه تنگ و چسبان برای زن و مرد نهی شده است.
در منطق حجاب اروپایی و غرب، گویی هر آنچه موجب جلب توجه نامحرم قرار میگیرد، مورد ستایش واقع شده است.
چنانچه استفاده از روسری و شالهای رنگی و متضاد با مشكی - مثل زرد و سفید - كه بیشترین تضاد را ایجاد میكند، مورد استفاده است، در این نوع حجاب فقط پوست بدن و موی سر پوشیده میشود و اندام برجسته پوشش كامل نداشته و كوتاهی یا بلندی موی سر نیز از زیر این پوشش پیداست.
*تبرج و خودنمایی تا كجا؟!تبرج، یعنی در معرض دید قرارگرفتن و شاخص شدن و مورد توجه قرار گرفتن.
یعنی فرد مرتکب اقدامی شود که منجر به قرار گرفتن خودش در دید عموم شود، مانند فردی که از یک برج بالا رفته و خود را به واسطهی آن برج در اوج توجه و نگاه مخاطبین قرار دهد.
متأسفانه در سالهای اخیر با تنوع چادرهایی مواجه بودیم كه به اسم حجاب، بیانگر بدحجابی است.
چادرهایی با آستینهای كوتاه و بعضاً با دوخت گیپور و حریر از ساعد تا مچ! و نیز سرشانه و پهلوهای تنگ كه بی شباهت به مانتو نیستند، نمی تواند پاسخگوی زن امروز در مسأله حجاب باشد.
اختلاط ناصحیح زن و مرد در محیطهای عمومی مسأله دیگر در خصوص حیازدایی اجتماعی است كه از مصادیق آن اجرای برخی از برنامههای رادیو و تلویزیون توسط مجری زن و مرد به صورت همزمان است.
صحبتهای صمیمانه، خندههای بلند و شوخیهای نامربوط در این برنامهها اسلامی بودن رسانه را نمی رساند.
نمود اجتماعی و غیر قابل انكار آن را نیز میتوان در ادارات دولتی و خصوصی شاهد بود كه درمحیط حضور نامحرم، رفتارها و اقدامات مخالف متانت و آرامش مانند شوخی های فیزیکی یا کلامی با نامحرم یا در دید نامحرم، ارتباط گیریهای مستقیم با نامحرم و بگو بخندها و برقراری گفتوگوهای خارج از چهارچوب سلامت اخلاقی از پیامدهای منفی آن است.
*حجاب زیبا و جذاب به بهانه ورود اسلام آمریكایی!اصطلاحات «حجاب زیبا» و «حجاب جذاب» برای نشر اسلام - بخوانید اسلام آمریكایی - آنچنان رشد سریعی داشته كه به سرعت تبدیل به یک اپیدمی در جامعه شد.
حال برای سلامت جامعه چه كسانی پاسخگو هستند؟!
آرایش همراه با حجاب، چادرهای خلیجی-كویتی، بی حیایی در ارتباطهای به اصطلاح كاری و تولید و تبلیغ البسه منافی مسأله عفت و مواردی از این دست كه تناقض آشكار با ستر و عفت دارد، عزم جدی مردم و مسئولین را میطلبد تا تبعات سنگین آن بیش از پیش آتش به خرمن جامعه نزند.
آمار نگران كننده طلاق، دوستیهای پنهان و آشكار دختر و پسر و یا زن و مرد، ازدواج سفید -بخوانید رابطه سیاه-، افسردگی و كاهش سلامت اجتماعی را میتوان از تبعات بیعفتی جامعه برشمرد.
كافی است به خودمان بیاییم و برای جلوگیری از تخریب فرهنگ با اصالت ایران عزیز، اقدامی موثر انجام دهیم.