به گزارش
بلاغ، چندی پیش با حضور بعضی از فعالین عرصههای اجتماعی، کسبه، بازاریان و برخی از نمایندگان صنوف در عرصه انتخابات آتی شورای اسلامی شهر تنکابن که با ژستهایی خاص، مبادرت به اظهارنظرهایی میکنند که بیشتر ادبیات و جغرافیای سخنانشان ما را به یاد هماوردها و رجزخوانیهای داستان رستم و اسفندیار در شاهنامه فردوسی میاندازد، بر آن شدیم در نقد اینگونه اظهارات، مطالبی چند جهت تنویر افکار عمومی و مخاطبان محترم عرض کنیم.
بعضی افراد از هماکنون، شب را با سودای نشستن بر صندلی شورای اسلامی شهر تنکابن به صبح میرسانند و با ژستی عالمانه، از مسائل سیاسی روز کشور و تصمیمگیری در سطح کلان و بینالمللی سخن میگویند درحالیکه حتی یک دانشآموز ابتدایی هم نسبت به حوزه وظایف و دامنه مسئولیت شوراهای اسلامی در شهرها و روستاها آگاهی دارد.
برخی آقایان فعال در عرصه انتخابات، از هماکنون چنان رؤیایی در سر میپرورانند که همچون دیگر همقطارانشان در ادوار گذشته به تنها چیزی که نمیاندیشند، پیشرفت و آبادانی شهرستان است.
یک سؤال از چهرههایی که قصد حضور در عرصه انتخابات شورای اسلامی را در سر دارند و آن این است که چه کسی باید پیگیر مطالبات و خواستههای عمومی مردم باشد؟
قطعاً منتخبین مردم ضمن حضور مستمر در جلسات تصمیمگیری باید توجه ویژهای به مطالبات و خواستهای عموم مردم داشته باشند، ولی این انتظار در ادوار گذشته محلی از اعراب نداشته و این ظلم بزرگی است که در حق مردم شریف شهرستان تنکابن روا داشته شده است.
برخی از چهرههای بهظاهر مدافع حقوق مردم که از ذکر مدام مصیبتها و اینکه ما غریب مازندرانیم نه شهری در غرب مازندران و یادآوری رنج و محنتی که در طی سالها به یمن حضور مدیرانی ناکارآمد و نالایق و طماع در حق این شهر مظلوم روا داشته شده است را ابزاری برای رسیدن به اهداف شوم و نامشروع خود قرار دادهاند.
اینکه بعضیها خدمت به مردم را صرفاً با پرستیژ نمایندگی معامله میکنند و مردم را به جان هم میاندازند تا خود کامیاب شوند، ولی از احوال مظلومیت و محرومیت مردم شهرستان بیخبرند و به جرأت میتوان ادعا کرد که اکثر آقایان در ادوار گذشته امتحان خود را پس دادهاند، و اگر معیار قبولی را خدمت به مردم و حل معضلات جوانان عزیز و محروم بدانیم، اکثرشان رفوزهاند.
اینان که در دوران رونق اقتصادی نیز ناموفق بودند، امروز چماق رکود اقتصادی و نبود بودجه و اعتبارات را بر سر مردم میکوبند.
جای شک و شبههای نیست که بعضی از کاندیداها با فاتحهخوانیهای مکرر و شرکت در مجالس عقد و عروسی و برپایی ضیافت شام با چیدن سفرههای رنگارنگ در عوض چکهای طولانیمدت دوستان و نزدیکان، صاحب رکورد در سطح شهرستان هستند که این کارشان نه از روی احترام و مردمداری بلکه صرفاً به قصد عوامفریبی و بازی با احساسات مردم فهیم و باشعور شهرستان تنکابن است.
در شرایط کنونی همدردی با مردم این نیست که در مصیبت عزیزانشان شرکت کنید، بلکه امروز بزرگترین مصیبت مردم شهرستان معضل فقر و بیکاری خانمانسوزی است که چون خوره به جان جوانان و خانوادههای محروم و مظلوم افتاده ولی چهرههای سیاسی از ادوار گذشته و حال، از آن غافل بوده و هستند.
باید بیدار و هشیار بود و خود را به خواب خرگوشی نزنیم که پشیمانی سودی نخواهد داشت و برگشت چرخ زمانه ناممکن است و آزموده را آزمودن خطا است.