به گزارش
بلاغ، نوروز که از راه میرسد، در استان مازندران ستاد خدمات گردشگر سفر تحت عنوان نامهای مختلف شکل میگیرد.
کار این ستاد شمردن تعداد مسافرها و میزان اقامت و ارائه آن توسط مسؤولان استانی است.
ستاد خدمات گردش سفر در مازندران واقع در میراث فرهنگی استان در سالن کنفرانس این اداره تشکیل شده و در آن چندین دستگاه اجرایی به جای آرشیو کردن تردد، رفت و آمد و اقامت گردشگران آنها را به صورت نمودارهای آماری در اختیار رسانهها قرار داده و در پایان سال از اینکه فلان تعداد مسافر وارد مازندران شده احساس غرور میکنند.
این ستاد اسم و رسم بزرگی دارد اما به صورت عملیاتی تاثیر چندانی در افزایش خدمات دهی به مردم نداشته و ندارد.
بسیاری از مردم و گردشگران به شمارههای این ستاد دسترسی ندارند، اگر هم مشکلی وجود داشته باشد و توسط برخی از گردشگران سمج اطلاع شود تا رسیدگی و بررسی موارد چندین ماه و یا چندین روز طول میکشد.
بیشتر عملکرد این ستاد جمعآوری آمار و ارقام برای اینکه دست مسؤولان استانی از آمار و ارقام خالی نباشد، تشکیل میشود.
کمیته دوازدهگانه هم در این ستاد بنا به اذغان متولیان استانی تشکیل شد، چندین سال این ستاد در حال فعالیت است، آمار و ارقامهای خوبی از این ستاد به صورت سالیانه استخراج میشود، چرا بعد از این همه مدت نتوانستیم بسته مناسب گردشگری در استان مازندران داشته باشیم.
بیشتر مسافران نه به خاطر اقامتگاهای مناسب، هتلها و مراکز پذیرایی وارد مازندران میشوند، بلکه به دلیل مواهب طبیعی و بکر، این استان را برای سفر انتخاب میکنند و در نهایت چون در استان برنامه مدونی برای ساماندهی زباله وجود ندارد، آسیبهای جدی متوجه استان میشود.
افزایش چندین برابری میزان زباله در استان یکی از نگرانیهای جدی فعالان محیط زیست است، ولی در این بخش برنامه مدونی وجود نداشته و نمیتوان به متولیان گردشگری در این بخش خرده گرفت.
پس از برگشت گردشگران میزان انباشت زباله در سطح محورها و امکان تفریحی استان چندین برابر میشود، متولیان استان وقتی از حضور گردشگران خرسند هستند، این بخش از مشکلات و معضلات را هم ویژه ببینند و نسبت به آن راهکار ارائه دهند.
از طرف دیگر نامشخص بودن میزان گردش مالی ناشی از حضور گردشگر در این مدت هم از معضلات جدی در این بخش است.
بررسی آماری نشان میدهد که بسیاری از مراکز دولتی در این ایام برای اسکان گردشگران انتخاب میشود که عواید حاصل از حضور مسافران در این بخش در اختیار وزارتخانهها قرار میگیرد و مازندران از این بخش سهمی ندارد.
اندک سهم حضور مسافران در مراکز اقامتی خصوصی به صورت مالیات دریافت میشود که درآمدهای مالیاتی این بخش در سایر امور هزینه میشود و سهم گردشگری در این بخش به شدت مغفول است.
متولیان استانی وقتی میتوانند از حضور گردشگران در استان خرسند و خوشند باشند که گردش مالی مشخص و ویژه این بخش را هم اعلام کنند، با هر مسؤول استانی که در ارتباط با سهم درآمد حضور گردشگران در استان صحبت میکنید به صورت کلی از فروش چیپس و پفک و اقلام از این دست صحبت به میان میآورند.
اگر اعلام شود که حضور گردشگران در استان منفعتی ندارد و گردش مالی ایجاد نمیکند صحبت نسنجیدهای است ولی کلیگویی در این ارتباط هم پس از چندین سال دور هم نشینی در ستاد اجرایی خدمات سفر هم چندان اقدام کارشناسی شده نمیتواند باشد.
وقتی مسؤول استانی درباره میزان 2میلیون گردشگر صحبت میکند و از این موضوع اظهار خرسندی و رضایت میکند، در صورتی که زیر ساخت مازندران برای مردم همین استان هم کفایت نمیکند باید به دنبال توسعه زیرساختها در این بخش هم باشد.
از زمان تشکیل ستاد تسهیلات سفر در دولت گذشته و ستاد اجرایی خدمات سفر، زیرساخت مناسبی در توسعه استان دیده نشد ولی به اذعان مسؤولان شاهد افزایش رشد مسافران در این استان بودیم.
مدیر استانی بعد از ارائه آمار 2میلیون مسافر باید نسبت به ارائه آمار و ارقام توسعه زیرساخت و افزایش سطح درآمد حاصل از حضور گردشگر هم صحبت به میان بیاورد، اقدامی که در همه کشورها در این ارتباط انجام میشود ولی در استان مازندران در زمان حضور مسافران میزان گردشگر بعد از اتمام ایام سفر بحث معضلات ناشی از حضور گردشگران همه ساله صحبت به میان میآید و برنامه مدونی در این ارتباط نداریم.
در حال حاضر در این ستاد چندین کارشناس دستگاههای اجرایی حضور دارند که اقدامات روتینی را که باید در ادارت خویش پیگیری میکردند، در میز مشترک در ستاد اجرایی خدمات سفر به صورت ارائه آمار و ارقام در اختیار کارشناسان میراث فرهنگی و گردشگری قرار میدهند.
مدیران استانی هم چند دقیقه در این ستاد حضور پیدا کرده و آمار و اراقامی که توسط میراث فرهنگی تهیه و تدوین میشود به خبرنگاران ارائه میکنند و در پایان سفر هم به جای تجلیل از کارشناسان از مدیران که اصلا در این ستاد حضور پیدا نکردند و تنها نامشان در این ستاد است تجلیل میشود و این آمار و ارقام بعد از حضور مسافران چندین بار در استان دهن به دهن در جلسات متعددی که بعد از این تشکیل میشود میچرخد و در نهایت هم در بایگانی ادارات خاک میخورد.
نکته آخر، باید قبول کنیم که زیرساختهای مازندران در زمینه جذب گردشگر بسیار ضعیف است، هزینه هتلها و مراکز اقامتی به توجه به خدماتی که ارائه میدهند متناسب با درآمد مردم نیست، سهم درآمدی مشخصی از بابت حضور گردشگر در استان تدوین نشده است، متولیان استانی به جای بوق و کرنا کردن تعداد مسافران به دنبال جذب اعتبارات نیستند و در نهایت زباله معضل جدی مازندران است که در زمان حضور گردش میزان انباشت زباله در استان افزایش مییابد ولی برنامه مدونی از این بابت در استان وجود ندارد.