چطور با این حقوقها نفس میکشند؟!
کارگرها، بازنشستهها، کارمندان و تمام کسانی که با پایه حقوق در تهران زندگی میکنند، هیچ طعمی از ثروت پدرشان نچشیدهاند و نخواهند چشید. اگر هر کدام از این اقشار شانس بیاورند و مستأجر نباشند و ارثی به آنها رسیده باشد و یا به هر دلیلی سقفی بالای سرشان باشد که نخواهند اجاره خانه بدهند، شاید به سختی بتوانند زندگی خود را بگذرانند اما هنوز هیچکس نتوانسته کشف کند که کارگران و کارمندان مستأجر که با پایه حقوق وزارت کار سر میکنند، چطور هنوز نفس میکشند؟ این دیگر از پول توی جیبی و رفاهی که از پدرشان توقع دارند هم گذشته است، این دقیقا شبیه آن است که پدر ثروتمند شما، شما را از ارث محروم و از خانه بیرون پرت کرده باشد!
فعلا این عیدی را بگیرید!
همه حقوقبگیران امیدشان به روزهای پایانی سال است که اگر خوششانس باشند و کارفرمایشان حقوق و مزایایشان را تمام و کمال و به موقع پرداخت کند، باز باید برنامهریزی کنند که با این پول بتوانند برای خانوادهای که یک سال با بیپولی سر کرده و با حقوقهای غیرمنطقی زنده مانده تعطیلات مناسبی را فراهم کنند! یک عده قبل از دریافت عیدی و سنواتشان آن را قرض گرفتهاند و باید قرضشان را پس بدهند و عده ای دیگر تلاش میکنند تعطیلاتی شاد و کمهزینه را برای خانواده رقم بزنند. عیدیهایی که به کارگران و کارمندان و بازنشستگان داده میشود، شبیه همان بچههایی است که بعد از یک سال بی پولی کشیدن، خسته و درمانده شکایت خود را اعلام میکنند، پدرشان لبخندی میزند و بعد چندرغاز از توی جیبش درمیآورد و به فرزندانش میدهد و میگوید: «فعلا این عیدی را بگیرید و خوش باشید، تا بعد!» و فکر میکند لطف بزرگی در حق آنها کرده است.
ورشکستهها از ما الگو بگیرند!