آقای روحانی! لطفاً به مردم احترام بگذارید

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ»؛ مشکل جدی برخی از مسئولان رده بالای کشورمان، که از ابتدای انقلاب تاکنون در هر شرایطی دارای مسئولیت و جاه و جلال بوده‌اند، فراموشکار دانستن مردم و برخوردار از محبوبیت میان مردم منهای انقلاب است.

غرور احساس مقبولیت و محبوبیت شخصی و فردی، آغازگر انحراف و انحطاط و در مقابل ملت و انقلاب قرار گرفتن را برای این گروه از شخصیت‌ها بوجود می‌آورد که متاسفانه کم نیستند که از این نقطه ضعف به دام شیطان افتاده و سقوط کرده‌اند.

آیا ملت‌مان فراموشکار است؟
اما آنانی که ملت را فراموشکار پنداشته و بر این توهم تکیه می‌زنند و هر دروغی را به کمک فضاسازی‌های رسانه‌ای، اعم از حقیقی و مجازی، بر افکار عمومی تحمیل می‌کنند، ابتدا اینکه به مردم توهین کرده و حافظه کوتاه و بلندمدت جامعه را دچار بیماری آلزایمر می‌دانند که این‌گونه آشکارا مطالب خلاف واقع را بیان می‌دارند.

از دو دوره ریاست جمهوری آقای روحانی چهار سال است که می‌گذرد و مدت زیادی نیست که ایشان بپندارند مردم دچار فراموشی شده‌اند و آنهمه مسائل دوران ایشان را فراموش کرده باشند.

به رغم ضرورت اعتماد به نیروها و توانمندی‌های داخلی، هشت سال کشور را معطل ارتباط با آمریکا تحت بهانه برجام کردن و افزایش‌های ناگهانی قیمت‌ها و جسارت به افکار عمومی با بی اطلاع نمایاندن خود از این افزایش‌ها و به تعطیلی کشاندن دهها هزار کارخانه و واحد‌های تولیدی و بی توجهی کامل به مسکن مردم و بیکاری جوانان و قطع رابطه دولت با ملت و...، رخدادهایی نیست که بزودی از خاطره مردم محو شود چراکه؛ آن دوران از دوره‌های تلخ تاریخ معاصر ایران است که نمی‌توان با شانتاژ تبلیغاتی و پروپاگاندای رسانه‌ای آنها را تحریف کرد و یا به طاق نسیان سپرد.

آقای روحانی

اگر با پذیرش مصائبی که در دوران هشت ساله خود به سر این ملت و مملکت آورده بودید، بجای آنکه بازهم میدان عمل از مردم خوب کشورمان مطالبه کنید، در محکمه قضاوت مردم و دستگاه قضایی کشور حاضر به عذرخواهی می شدید، شاید ملت محجوب و صبور ایران شما را می‌بخشید ، اما عموم می‌دانند که آزموده را آزمودن خطاست.

نکته‌ای که جامعه را به عدم تنبه و آگاهی شما رهنمون می‌سازد، برخورد طلبکارانه و از موضع بالای شما با مردم و نظام است. از اینکه پیشاپیش و عجولانه قبل از اعلام شورای نگهبان، شما از عدم تائید خود بشدت انتقاد کرده و این شورای محترم را زیر سئوال برده‌اید، جای تعجب دارد. از این شورا مکرر ۵ دروه انتخابات مجلس، دو دوره انتخابات خبرگان و دو دوره انتخابات ریاست جمهوری تائید گرفتید، این شورا مشکلی نداشت، حال که باید بخوبی بدانید که بفرموده امام راحل(ره): "ملاک حال کنونی افراد است"، پیشاپیش به شورای نگهبان می‌تازید تا بقول معروف: "دست پیش می‌گیرید تا پس نیفتید"؟. به نظر می‌رسد خوب می‌دانید که چه کرده‌اید و بابت کارکردهای خود بشدت نگرانید، و می‌خواهید هزینه این نگرانی‌های خود را از جیب شورای محترم نگهبان بپردازید.

از شرائط سخت و دشوار اقتصادی گفتید و هیچ نفرمودید دولت آیت الله رئیسی که بیش از دو سال تلاش شبانه روزی نتوانست ناکرده های هشت ساله شما را جبران کند، آیا مردم بصیر ما به عمق فاجعه اقتصادی شما پی نمی‌برند؟.

روزهای فاجعه‌بار ریاست جمهوری خود را فراموش کرده‌اید؟
دولت سیزدهم در حالی شروع بکار کرد که دولت شما در چند ماهه ابتدای سال، ۵۰ هزار میلیارد تومان از بانک مرکزی برای تأمین هزینه‌های جاری گرفته بود و علاوه بر افزایش بی سابقه نرخ ها، شاهد کمبود برخی کالاها در سطح شهرهای بزرگ و تشکیل صف های طولانی برای تهیه اقلامی مثل مرغ بودیم.

علیرضا سلیمی عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که چرا نباید بی تدبیری دولت روحانی رافراموش کرد، می‌گوید: «شکاف طبقاتی و کاهش ضریب جینی بدترین حال را در دولت روحانی داشت و تورم نقطه به نقطه به ۷۰ درصد رسید و سالانه ۴۵ شد؛ ابر سیاه بر اقتصاد ایران توسط آنها سایه افکند و رتبه جهانی اقتصاد از ۱۸ به ۲۵ تنزل یافت و سرمایه گذار خارجی که در سال ۹۱، ۴ میلیارد دلار بود به ۳، ۲ و یک میلیارد دلار در سال‌های بعد رسید و درآمد هر فرد که در سال ۹۰، ۹.۲ میلیون تومان بود در سال ۹۸، ۸.۴ میلیون تومان شد و حقوق‌های نجومی ۹۰ تا ۱۸۰ میلیون تومانی باب شد و در یک بانک فقط ۵ نفر ۲ میلیارد و ۷۵۴ میلیون تومان دریافت کردند؛ کسری بودجه به رقم عجیب ۵۰۰ هزار میلیارد رسید و معنای آن این است که سیل تورم ۷۰ درصدی در پیش است و بعد می‌گویند سفره را آماده کردیم که راست می‌گویند و این سفره فقر مردم است که گسترده‌تر شده است.

دولتی به ناکارآمدی دولت روحانی به یاد ندارم
محسن کوهکن، فعال سیاسی اجتماعی، نیز به صراحت دوره تدبیر و امید را دوره ناکارآمدی می‌داند و می‌گوید: «تاکنون دولتی به ناکارآمدی دولت روحانی به یاد ندارم چرا که در میان دولتمردان اراده محکمی برای حل مشکلات کشور وجود نداشت. موید این مسئله این است که بسیاری از پروژه‌های عمرانی کشور علی رغم آنکه اعتبار کافی هم داشتند اما بر زمین مانده‌اند. برای نمونه در سال ۹۷ دولت برنامه‌ای برای ساماندهی بحران‌های اقتصادی و به ویژه تثبیت نرخ ارز و قیمت کالاهای اساسی نداشت.»

روحانی و اصلاح طلبان و کارگزاران باید پاسخگوی وضعیت اقتصادی کشور باشند
پرویز سروری فعال دیگر سیاسی اجتماعی هم در پاسخ به سوال مطرح شده با یادآوری ناکارآمدی‌های دولت روحانی، گفت: «رئیسی دولت را در بدترین شرایط تحویل گرفت، ناکارآمدی‌های دولت روحانی به شدت به ظرفیت‌های کشور ضربه وارد کرد. امروز بر هیچکس پوشیده نیست و همه در جریان هستند که مسئول اصلی اقتصاد در این ۸ سال چه کسانی در دولت بودند.

وی با بیان اینکه همه می‌دانند بیشترین سهم را اصلاح طلبان و کارگزاران بر عهده داشتند، می‌گوید: از این رو آنها در وضعیت کنونی اقتصادی سهیم‌اند، چرا که اگر اصلاحات نبود، این همه ناکارآمدی‌ها بروز نمی‌کرد. آنها بودند که زمینه ساز به قدرت رسیدن روحانی در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶ شدند و امروز باید پاسخگو باشند. اما می‌خواهند خود را از مشکلاتی که دولت به وجود آورده، مبرا کنند که به نظر بنده مردم این نوع نگاه را نمی‌پذیرند.

نکته قابل توجه اینجا است که انتقاد از عملکرد دولت روحانی فقط محدود به فعالان سیاسی اصولگرا نمی‌شود، بلکه کارشناسان اقتصادی نزدیک به دولت سابق هم به صراحت از تصمیمات اقتصادی آقای روحانی انتقاد می‌کنند. در همین راستا، حسین راغفر- عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا، گفت: من به عملکرد اقتصادی دولت قبل نقدهای جدی دارم. به جرأت می‌توانم ادعا کنم در حوزه اقتصاد هیچ کار مشخص و روشنی انجام نداد و تصمیمات در این حوزه بسیار کند اتخاذ می‌شد.

برخورد تحقیرکننده با منتقدان
طبیعی است که رئیس دولت باید پذیرای نظر و انتقاد منتقدان باشد حتی اگر انتقاد وارد نباشد. استقبال از انتقاد و پیشنهادات، از نخستین انتظارات از یک رئیس دولت است. آقای روحانی با برخورد خشن نسبت به منتقدان سیاست‌های دولتش، بدون ملاحظه و رعایت تقوای مسئولیت، منتقدان را به بدترین شیوه مورد اهانت قرار می‌داد.

در عمر هشت ساله ریاست جمهوری خود دیده نشد تا با نشست و دورهمی با متخصصان، نظرات و انتقادهای آنها را بشنود و از آنها استفاده کند. نقطه مقابل این انتظار، او از عبارات زشت در حق منتقدان استفاده می‌کرد که اشاره به برخی عبارات، شاید موضع کنونی منتقدانه ایشان را قدری توآم با انصاف کند: «بی‌سواد، بی‌شناسنامه، مزدور، کاسب تحریم‌، کودک‌صفت، حسود، بزدل، ترسو، جیب‌بر، بی‌قانون، مستضعف‌ فکری، بیکار، متوهم، غوطه‌ور در فساد، سوءاستفاده‌گر، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به تازه به دوران رسیده، عصر حجری، هوچی‌باز، منفی‌باف، یأس‌آفرین، ناشکر، باید به جهنم بروند، انقلابیون نفهم‌، یک مشت لات.!

آقای روحانی! شما فکر نمی‌کنید که مردم کشورمان از ضریب هوشی بالایی برخوردارند و بدور از جارو جنجال‌ها به رصد و ارزیابی شرائط و شخصیت‌ها می‌پردازند؟. تصور می‌کنید مردم خوب ما، امروز نیز فریب سخنان تبلیغاتی سال ۹۶ را خواهند خورد؟. مگر چند بار باید از یک سوراخ گزیده شد و همچنان شما را بیازمایند؟.

انتهای پیام/