مردم و حق اعتراض

- مردم حق اعتراض و انتقاد نسبت به مسائل مختلف کشور را دارند و شاهد انتقاد و اعتراض‌های صنفی و مختلفی در کشور بوده‌ایم. در برابر مجلس شورای اسلامی افراد و صنوف، خواسته‌ها و اعتراض‌های خود را مطرح می‌کنند. در رسانه ملی و شبکه‌های استانی نیز برنامه‌هایی در قالب نقد تهیه شده که خواسته‌های مردم و انتقادات و اعتراض‌های آنها نسبت به مسائل و مشکلات مختلف مطرح شده و مسئولان به آنها پاسخ می‌دهند و یا به آن رسیدگی می‌کنند و گزارش آن به مردم داده می‌شود. 

رهبر معظم انقلاب از نقد استقبال کرده و برگزاری جلسات پرسش و پاسخ صریح و صمیمانه با دانشجویان، از نمونه‌های آن است که دانشجویان سخنان و انتقادهای خودشان را در مورد مسائل مختلف کشور در این جلسات بدون واسطه مطرح می‌کنند. ایشان حتی در مورد نقد رهبری تصریح کردند: 

«ما که نگفتیم از ما کسی انتقاد نکند؛ ما که حرفی نداریم. من از انتقاد استقبال می‌کنم؛ از انتقاد استقبال می‌کنم. البته انتقاد هم می‌کنند. دیگر حالا جای توضیحش نیست؛ انتقاد هم هست، فراوان هست، کم هم نیست؛ بنده هم می‌گیرم، دریافت می‌کنم و انتقادها را می‌فهمم.»(1)

همچنین فرمودند:

«هیچ دستگاهی نباید خود را از انتقاد و نقد مصون و از عیب خالی بداند؛ همه‌ دستگاه‌های کشور باید مورد نقد منصفانه قرار بگیرند و همه در جهت اهداف نظام و در چهارچوب آن، رفتار خود را اصلاح کنند.»(2)

در عین حال باید ساز و کار مشخص و فضای مناسبی برای اعتراض و انتقاد مردم از مسئولان فراهم شود که همگان بتوانند آزادانه نظرات و انتقادات خود را بدون دغدغه بیان کنند و مسئولان پاسخگو باشند.

البته انتقاد و اعتراض با آشوب و اغتشاش تفاوت دارد و اعتراض نباید بهانه‌ای برای آشوب و بر هم زدن امنیت جامعه و اهانت به اصول و ارزش‌های نظام و تخریب اموال عمومی و صدمه زدن به مردم و... باشد که متأسفانه در چندین مورد اغتشاشات به ویژه در اغتشاشات سال 1401 شاهد آن بودیم. کسی با اعتراض و انتقاد مخالف نیست، اما هیچ کشوری اجازه آشوب و اغتشاش و خدشه دار شدن امنیت شهروندان خود را نمی‌دهد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. بیانات در دیدار با نخبگان و تشکل‌های دانشجویی؛1388/8/6.

2. بیانات در دیدار زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی؛1383/1/2.