مگر دزدها به مرخصی می‌روند؟!

 به گزارش بلاغ، این‌ها بخشی از اظهارات زن میان سالی است که کوله بار اسرار زندگی اش را نزد مقام قضایی گشود. او به یکی از مدیران قضایی که برای سرکشی و بررسی مشکلات خانواده‌های زندانیان، قدم در تاریکخانه‌های آن سوی جرم گذاشته بود با چشمانی گریان گفت: از روزی که همسرم به استعمال مواد افیونی روی آورد دیگر هیچ گاه رنگ آرامش ندیدیم. او به مصرف هروئین آلوده شده بود و نمی‌توانست مخارج اعتیادش را تامین کند به همین دلیل به همراه دوستانش به اموال مردم دستبرد می‌زد تا جایی که به یک سارق حرفه‌ای تبدیل شد. آخرین بار حدود یک سال قبل بود که هنگام ارتکاب جرم دستگیر شد. این بار دادگاه پس از برگزاری چندین جلسه محاکمه او را به تحمل 3 سال و نیم زندان محکوم کرد و باز هم سرپرستی خانواده به دوش من افتاد، اما من یک زن بودم و کاری از دستم بر نمی‌آمد. در این شرایط پسر بزرگم به یاری‌ام آمد و با موتور سیکلت به مسافرکشی پرداخت تا هزینه‌های خانواده را تامین کند اگرچه مشکلات و بدبختی‌های ما به نسبت زمانی که شوهرم آزاد بود خیلی کمتر شد؛ چراکه او حتی لوازم منزل خودمان را نیز به سرقت می‌برد و با فروش آن ها هروئین تهیه می‌کرد،اما متاسفانه پسرم نیز مدتی قبل با موتورسیکلت تصادف کرد و به دلیل جراحت‌های زیاد خانه نشین شد. حالا دیگر زندگی ما روی دور تند مشکلات افتاده بود و من باید مخارج دارو و درمان پسرم را هم تامین می‌کردم و...

این گزارش حاکی است مقام قضایی که با طمأنینه به سخنان زن میان سال گوش می‌داد به حمایت‌های مردمی و خیریه‌ای از خانواده‌های زندانیان تاکید کرد و گفت: آسیب شناسی جرایم برای پیشگیری از تکرار آن از جمله مهم‌ترین اهدافی است که همواره در دستگاه قضایی مورد توجه قرار می‌گیرد، اما خانواده‌های زندانیان در معرض جدی آسیب‌های اجتماعی هستند که به حمایت‌های مسئولان و نهادهای مردمی نیاز دارند.
وی خاطرنشان کرد: جرم سرقت،متاسفانه آمار بالایی در میان جرایم دیگر دارد و دستگاه قضایی از هر راهکاری برای مقابله با یغماگران اموال مردم استفاده می‌کند.درخور ذکر است در بازدید مقام قضایی از وضعیت برخی خانواده‌های زندانیان، بسته‌های حمایتی نیز به آنان اهدا شد. یک دستگاه ماشین لباسشویی به همراه پوشاک و لوازم تحریر نیز در اختیار زن میان سال قرار گرفت.