چه بدبختند این جماعت عقب‌مانده؟!

به گزارش بلاغ؛ در آستانه شصت و نهمین  سالگرد کودتای ۲۸ مرداد علیه دولت دکترمصدق، فرح دیبا همسر محمدرضا شاه پهلوی از لندن اعلام کرد مردم ایران خواهان بازگشت سلطنت هستند و او آماده بازگشت به ایران است! این که بازماندگان سلطنت پهلوی چطور در ایام یکی از ضدمردمی ترین رویداد های تاریخ معاصر ایران به خود جرئت داده اند حرف از بازگشت سلطنت بزنند، داستان تلخی است .
اما در این اتفاق می توان به دو مولفه اشاره کرد:

۱. پروژه تطهیر پهلوی ها در عرصه رسانه
 تطهیر پهلوی را می توان پروژه ای از اواسط دهه ۸۰ دانست که  با  فعالیت شبکه های تلویزیونی بی بی سی فارسی ، من و تو ، ایران اینترنشنال  و... و تولیداتی در قالب های مختلف  انسجام گرفته است. تولیداتی مستمر و گاه موثر در قالب های گفت وگو، خبر و مستند ، رویکردی که اصولا در عرصه داخلی یا به آن واکنش نشان داده نشده یا واکنش هایی که  بوده، عملا به دلیل درنظر نگرفتن اقتضائات  و استانداردهای رسانه ای بازخورد و اثرگذاری مناسبی نداشته است.
در این حوزه باید دید در برابر عملیات رسانه ای دشمن، ما چه پدافندی داشته ایم و در مقابل چه تهاجم رسانه ا ی کرده ایم؟
به طور مشخص مثلا در برابر مجموعه های  تولیدی این رسانه های خارجی همچون «انقلاب 57» ،«بهمن» و... رسانه ملی چه تولیداتی داشته است ؟
به نظر می رسد موضوعی که خصوصا صدا وسیما  و وزارت ارشاد  باید درباره آن پاسخگو باشند که در برابر این تهاجم رسانه ای  وپروژه  تطهیر پهلوی جز  تولیدات کلیشه ای و گاه ضد تبلیغ چه تعداد تولیدات موثر و مخاطب پسندی تولید و ارائه  کرده اند؟.

۲. ناکارامدی
کارامدی  همیشه یکی از مسائل کشور بوده است. معضلی که از اوایل دهه ۹۰ با تاثیر تحریم ها و افزایش ناکارامدی ها به خصوص در حوزه اقتصادی در دولت دهم و یازدهم تبدیل به یکی از مهم ترین مسئله های کشور شد به طوری که خانواده پهلوی را چنان گستاخ کرده  که به خود جرئت دهند شرایط موجود کشور را  با قبل از انقلاب ۵۷ مقایسه کنند .
برای معضل  ناکارامدی  می توان عواملی را فهرست کرد اما به اعتقاد نگارنده، تلخ ترین عارضه ناکارامدی، شکل گیری یا فراهم آمدن بسترهای ارتجاع است؛ارتجاع از یک حاکمیت مردم نهاد به یک حکومت دیکتاتوری دست نشانده .
کدام ناظر منصفی را می توان یافت که در باره دیکتاتوری رژیم پهلوی شک داشته باشد ؟چه کسی است که بتواند خیانت های خاندان پهلوی را در واگذاری حقابه هیرمند و جدایی  بحرین از ایران و بخشیدن آن انکار کند؟چه کسی است که بتواند ژاندارم بودن رژیم پهلوی در منطقه در راستای تامین منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی همچون جنگ ۶ روزه اسرائیل با اعراب و جنگ ظفار را انکار کند؟
آری تلخ تر از تلخ است که  بازماندگان یک حکومت ضد مردمی که سرکوب مردم و کودتا  و وطن فروشی و دست نشاندگی و ...  را در کارنامه خود  دارد، در سالگرد کودتای ۲۸ مرداد که نماد ضد مردمی ترین اقدامات یک حکومت می‌تواند باشد سخن از بازگشت به ایران می‌گویند.

جدای از این که در40 سال گذشته به اذعان آمار در بسیاری اززمینه ها مانند  بهداشت و درمان ، زیر ساخت های جاده ای و نیروگاهی و سد سازی ، دستاوردهای علمی ،پیشرفت های نظامی  و هوافضا و...  شاهد جهش های قابل توجه در کشور بوده ایم اما شاید به جرئت بتوان دستاورد  اصلی انقلاب اسلامی را در استقلال و مردم سالاری دینی  دانست . کشوری که روزگاری و در دوره پهلوی  با اشاره  یک مقام خارجی  حتی  گاه جزئی ترین سیاست های  خود را نیز تغییر می داد،  اکنون یکی از بالاترین تراز های برگزاری انتخابات در منطقه و جهان را دارد  و کمتر ناظر منصفی را می توان یافت که به استقلال آن اذعان نداشته باشد  .در عین حال اما  افت  کارامدی  چنان عارضه ای است که می‌تواند دستاوردهای  بزرگ را تحت الشعاع خود قرار دهد .موضوعی که ارکان حاکمیت از قوه مجریه ، دولت های مختلف، روسای جمهور، روسای قوای مقننه و قضایه و وزیران باید نسبت به آن حساس و  پاسخگو باشند . آن چه طی دو دهه اخیر به خصوص از نیمه دوم دولت احمدی نژاد به بعد  رخ داده، کار را به آن جا رسانده که از منظر بخشی از جامعه  فارغ از واقعیت ها ، احساس ناکارامدی در حوزه های اقتصادی ، معیشتی ، اشتغال و... چنان رشد کرده  که امروز کارامدی  و از بین بردن این احساس را به اذعان دلسوزان به  مهم ترین مسئله کشور و انقلاب اسلامی در گام دوم خود  تبدیل کرده   است .موضوعی که اجماع بین عناصر حاکمیت  را می‌طلبد . در واقع افت ناکارامدی موضوعی نیست که بشود با آن سهل و ممتنع برخورد کرد ،گردنه  سختی است که اگر از آن به درستی نگذریم، ظرفیت آن را دارد  که ما را دچار چالش های جدی کند.
دکتر سیدعلی علوی