به گزارش
بلاغ، پس از آنکه رضاخان توانست خود و سلطنت پهلوی را در کشور تثبیت کند، به اعمال برخی قوانین که همسو با خواستههای مردم کشور نبود پرداخت و به نوعی با شتابی فراوان، فرهنگ سنتی کشور را به سوی مدرنیته راند و به هیچ کنش و واکنشی نیز در این راه اعتقاد نداشت.
دینستیزی، راه مشترک همه شیاطین
در یکی از این موارد، حمله به اعتقادات مذهبی مردم در کشور در دستور کار رضاخان بود به گونهای که پس از سفر از ترکیه با ترویج فرهنگ غربی در ایران، به دنبال کشف حجاب بود که با مقاومت مردم کشور همراه شد.
محسن ایزدی کارشناس مسائل سیاسی در گفتوگو با خبرنگار ما، اظهار کرد: در زمان پهلوی اول، تجددطلبی با بهرهگیری از الگوهای اروپایی، مهمترین ركن پیشرفت اجتماعی محسوب میشد.
وی با اشاره به اینکه برخی از تحرکهای غیرفرهنگی در قالب دستورالعملهای فرهنگی در کشور اعمال میشد، گفت: رواج پوشاک اروپایی، حمله به باورهای مذهبی مردم، تشکیل سازمانهای آموزشی به ظاهر نوین و غیره بخشی از فعالیتهایی بود که رضاخان به دنبال تغییر ذائقه مردم به وسیله آنها بود.
حجاب، نماد عفاف و سمبل احترام به جنسیت
این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه در موضوع کشف حجاب که در سه کشور افغانستان، ترکیه و ایران با سرعت بیشتری آغاز شده بود، گزارههای مختلفی دخالت داشتند، اظهار کرد: زمینهسازی برای تغییر در مردم، نیازمند مشارکت گروههای مختلفی بود که یکی از این گروهها نویسندگان بودند.
وی افزود: نویسندگان با ترویج فرهنگ غربی، تجددخواهی را در تضاد با دین نمیدیدند و آن را با نگارش در کتابهای خود، به عنوان خوراک به میان مردم میفرستادند.
ایزدی خاطرنشان کرد: در میتینگها، برگزاری جشن و تئاترهایی که مردم بیشتری حضور مییافتند، نوع پوشش و محتوای برنامهها مطابق با این فرهنگ ضدارزشی بود.
حجابستیزی، جنگ نرم با دین است
حسن نصیریانی کارشناس تاریخ نیز به خبرنگار ما گفت: رضاخان برای دستیابی به اهداف خود میدانست که باید در تقابل با خواسته مردم عمل کند، به همین دلیل در همان ابتدا کار تغییرات گسترده را با مردم آغاز نکرد.
وی با بیان اینکه کشف حجاب از آن جهت برای بسیاری از مردم کشور قابل قبول نبود که بیشتر جنبه استعماری داشت، تصریح کرد: همزمانی اجرای این برنامه در چند کشور دنیا نشان از این موضوع بسیار مهم میداد.
این کارشناس تاریخ در ادامه با اشاره به اینکه شهربانی از بانوانی که چادر از سر برمیداشتند حمایت میکرد، گفت: یکی دیگر از کارهایی که رضاخان اجازه انجام آن را در کشور داد، برگزاری مراسمهای مختلفی بود که به شیوه رشد زنان اروپایی به منظور حضور در مجامع اجتماعی کشورهای خود و عقب ماندگی زنان کشورهای اسلامی میپرداخت.
تحمیق افکار عمومی با سکوت رسانه ملی
نصیریانی خاطرنشان کرد: نکته دیگری که در گسترش کشف حجاب در کشور بیش از پیش مورد توجه قرار میگرفت این بود که دستگاههای اطلاعرسان و تبلیغاتی، هیچگونه اعتراضهای مراجع و مردم نسبت به کشف حجاب را انعکاس نمیدادند و همه چیز وارونه به نظر میرسید.
وی در پایان گفت: به نظر رضا شاه، چادر نماد عقبماندگی بود و معتقد بود در کشور باید کاملاً غربی شد و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نکرد و این عامل در کنار بسیاری از عوامل دیگر زمینه انحطاط و سقوط وی را فراهم کرد.
به گزارش خبرنگار ما، عدم شناخت کامل رضاخان از بطن جامعه و اجرای ماموریت تغییر فرهنگ ایرانی به غربی با وجود ریشهدار بودن فرهنگ ایرانی در میان مردم، در کنار بسیاری دیگر از عوامل موجود، موجب شد رضاخان زودتر از آنچه تصور میکرد طعم شکست را بچشد.