ایام پیری، پیام آور مرگ است. در زمان پیری انسان خردمند، پند می‌پذیرد و سرانجام جوانی به آخر می‌رسد؛ ولی انسان نمی‌داند که جایگاهش چگونه خواهد بود و من نمی‌بینم که هر کس به جایگاه حقیقی خود باز گردد.
متن حدیث:
قالَ الرِّضا(ع): نَعَی نَفسی اِلَی نَفسِی المَشیبُ وَ عِندَ الشَّیبِ یَتَّعظُ اللَّبیتُ فَقَد وَلّی الشَّبابُ اِلی مَداهُ، فَلَسْتَ اَری مَواضِعَهُ یَوَبُ؛
«عیون اخبارالرضا علیه السلام - ج2 - ص178 »
