به گزارش بلاغ، تولید کلمهای ارزشی و تولیدکنندهای که با یک کار سالم برای خود و تعدادی از افراد دیگر زمینه اشتغال را فراهم مینماید، انسانی قابل احترام است. خدمت بزرگ جامعه تولیدکنندگان به کشور نیز کمک به خودکفایی و استقلال اقتصادی است.
این تولیدکنندگان هستند که با پذیرفتن ریسک سرمایهگذاری و تلاش در مسیر تولید، به عنوان سربازان عرصه اقتصادی اهداف عالی نظام را پیش میبرند.
اما وقتی پای صحبت و در واقع درددل این افراد مینشینی، متوجه مشکلات و سختیهای تولید و سرپا نگه داشتن کارگاه یا کارخانهای که چراغ روشن آن نور امید هزاران خانواده را زنده نگه میدارد میشوی. از قوانین پر پیچ و خم و دست و پاگیر اداری تا آسیبهای جدی نوسانات و تلاطم بازار در مسیر تولید تا سختی تأمین مواد اولیه و رقابت نابرابر با رقبای خارجی و...
در سالهای اخیر اما تعداد زیادی از این تولیدکنندگان به دلایل مختلف دچار صدمات و لطماتی شدهاند که گاه تمام زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. موضوعی که بیش از پیش این نگرانی را ایجاد میکند که مبادا جرأت ورود به عرصه تولید و کارآفرینی را از جوانان سلب کند.
در ایام اخیر با یک تولیدکننده که سالها زندگی و سرمایه خود را در عرصههای مختلف صرف تولید و کارآفرینی کرده است آشنا شدم. مردی که روزگاری در کارگاههای تولیدی وی دهها نفر مشغول فعالیت بوده و نان بر سر سفره خانواده میبردند اما امروز سولههای تولید وی در سکوت تلخی فرو رفته است و خود وی نیز در پشت میلههای زندان خاطره روزهای خوش تولید را مرور میکند.
آقای اسفندیار جلیلی که متولد خوزستان و دارای مدرک کارشناسی ارشد مکانیک است، چند باری در ایام مرخصی زندان با دفتر روزنامه تماس گرفت و با صدایی خسته و غمگرفته روایت زندگی خود را برایم بازگو کرد.
وی در بیان سرگذشت خود نقل میکند که پس از کوچ اجباری به اصفهان به علت بیماری مادر، در سال 65 اولین قدم تولید را با ایجاد خط تولید چیپس و اشتغالزایی برای 20 نفر بر میدارد. سه سال بعد با دوستانش وارد ساخت دستگاههای پلیسه پارچه شده و اولین دستگاه پلیسه پارچه در ایران را میسازند. این بار وی و دوستانش باعث اشتغالزایی 50 نفر میشوند.
پس از چند سال که بازار پلیسه افت میکند سال 72 به خوزستان رفته و یک کارگاه تولید انواع محصولات پلاستیک و کیسههای نایلون و نایلکس را به عنوان اولین کارگاه تولیدی در زادگاه خود شهرستان مسجد سلیمان و سومین واحد تولید محصولات پلاستیکی در استان راهاندازی کرده و زمینه اشتغال ابتدا 30 نفر و با توسعه و گسترش تولید تا 110 نفر را فراهم میآورد. در ادامه یک سالن تولید را به 6 سوله گسترش داده و با تولید محصول با کیفیت بالا بخشی از بازار سایر استانها و تهران را به دست میگیرد.
این تولیدکننده که طعم خوش تولید و کارآفرینی را هنوز میشود در لابهلای سخنان امروزش یافت، سال 84 مجوز تاسیس کارخانه تولید انواع کودهای معدنی و ماکرو را گرفته و کمتر از یک سال 4 سالن تولید را احداث و دستگاههای خط تولید را نصب مینماید. وی با اخذ پروانه بهرهبرداری و اتحادیه کود ایران با موفقیت در مناقصه تولید کود ماکرو شرکت و در سال 85 قرارداد تولید 2 هزار تن با شرکت خدمات حمایتی جهاد کشاورزی تهران منعقد کرده و با شروع تولید زمینه اشتغال 130 نفر را به طور مستقیم فراهم کرده و در سال 86 به عنوان بهترین و باکیفیتترین تولیدکننده در سطح استان معرفی میشود.
اما سال 88 به دلیل تحریمهای ناعادلانه دشمن و از سوی دیگر برخی سیاستهای داخلی در عرصه تولید مشکلاتی برای واحدهای صنعتی و کارآفرینها به وجود میآید که منجر به تعطیلی برخی کارخانهها و بیکار شدن کارکنان میشود.
آقای جلیلی و شرکت وی با نام «زرین کیمیا» در همین شرایط در سال 88 قراردادی با شرکت خدمات حمایتی کشاورزی تهران برای تولید 2 هزار تن کود ماکرو منعقد کرده اما به دلیل وارد نشدن مواد اولیه از سوی شرکت مورد قرارداد به وی و تولیدکنندگان سراسر کشور اعلام میشود برای تهیه و خرید مواد اولیه وارداتی با فلان شخص و فلان شرکت هماهنگ نمایند چون این شخص مواد اولیه را وارد کرده و میتوانید از وی خریداری نمایید و در مقابل چک دهید منوط به اینکه برگ سبز مواد اولیه وارداتی را از وی دریافت کنید.
از سوی دیگر چون از زمان انعقاد قرارداد با شرکت خدمات حمایتی کشاورزی چند ماه گذشته و تولید به دلیل نبود مواد اولیه متوقف شده بود، شرکت خدمات حمایتی با ارسال اخطاریه به آقای جلیلی نسبت به عدم تولید اعتراض کرده بود.
جلیلی با مراجعه به دفتر شرکت مذکور در تهران مقدار 59 تن مواد اولیه پتاس با چک خریداری کرده اما چون برای تولید نیازمند دریافت برگ سبز مواد اولیه وارداتی بود و این برگه علیرغم وعده اولیه از سوی شرکت معرفیشده برای خرید مواد اولیه وارداتی ارائه نشده بود، موفق به شروع تولید نمیشود. در نهایت با وجود فشارها برای انجام تعهدات قرارداد تولید 2 هزار تن و با اعتماد به وعده مدیرعامل شرکت فروشنده مواد اولیه برای ارائه برگ سبز واردات، شروع به تولید میکند و این موضوع را به شرکت خدمات حمایتی نیز اطلاع میدهد. در این بین با شروع تولید یک روز بازرسان نظارت شرکت خدمات کشاورزی با حضور در محل تولید شرکت زرین کیمیا از آقای جلیلی برگ سبز واردات مواد اولیه را مطالبه میکنند، اما توضیحات وی مبنی بر اینکه قرار است طبق قول مدیرعامل شرکت واردکننده، برگ سبز به زودی به دستشان برسد بازرسان دستور توقف تولید، فسخ قرارداد، ضبط ضمانتنامه و ضبط مواد اولیه تولید شده و عودت مواد اولیه موجود به شرکت فروشنده را صادر میکنند.
آقای جلیلی مدعی است که اما با وجود عودت مواد اولیه موجود و توافق بر سر میزان تولید شده با باقی آنها، مدیرعامل شرکت فروشنده مواد اولیه با وجود قول اولیه از عودت چک خرید خودداری نموده و با وجود همه مستندات موجود و بارنامهها مبنی بر عودت مواد اولیه به شرکت وی، در نهایت در سال 92 اولین دادگاه درخصوص چک مذکور برگزار و علیرغم مستندات موجود با یک سری رفتارهای مشکوک در دادگاه، قاضی حکم انتقال این تولیدکننده باسابقه به زندان را صادر نموده است.
این تولیدکننده میگوید: از سال 92 درگیر این پرونده شدم و چون امکان پرداخت مبلغ این چک را نداشتم زندگی شخصی، خانوادگی و حرفهای من دچار آسیب فراوانی شده است.
وی میگوید: چون مواد اولیه را برگردانده بودم و کارگاه تعطیل شده بود کارگرانم بیکار شدند و در نهایت دستگاههای خط تولید تخریب و به عنوان آهن ضایعاتی با یک دهم قیمت فروخته و بین کارگران توزیع شد.
این کارآفرین که در ایام زندان دچار بیماری قلبی و انجام عمل جراحی سنگین نیز شده است این روزها از پشت میلههای زندان با حسرت روزهای خوش تولید شاهد به هم ریختن کانون خانواده و تخریب رویاهای حرفهای خود شده است. وی میگوید: 35 سال از عمرم به جز کارآفرینی و اشتغالزایی و توسعه اقتصاد ملی در حد توان خود کاری نکردهام اما اکنون به ناحق همه چیزم از جمله اعتبار، حیثیت، زندگی خانوادگی و توان کارآفرینی را از دست دادهام. جلیلی که از نحوه برگزاری دادگاههای خود و حتی غیابی برگزار شدن برخی از آنها در سالهای گذشته گلایه دارد از مسئولان قضایی کشور و شخص رئیس قوه قضائیه که این روزها عملکرد مثبت آنها باعث امید مردم شده است میخواهد در پرونده وی یک بازنگری جدی صورت گیرد.
این شرح حال یک تولیدکننده است که امروز به جای خط تولید گرفتار میلههای زندان شده است. جا دارد در دوره جدید و تحولی، دستگاه قضا با اتخاذ قوانین حمایتی ویژه، تولیدکنندگان و کارآفرینان را مورد توجه قرار دهد. امید آنکه آقای جلیلی و تولیدکنندگان و کارآفرینانی که این روزها درگیر زندان و مشکلات فراوان ناشی از علل مختلفی که خود نقشی در آن نداشتهاند، هستند به چرخه تولید بازگردند.
این تولیدکنندگان هستند که با پذیرفتن ریسک سرمایهگذاری و تلاش در مسیر تولید، به عنوان سربازان عرصه اقتصادی اهداف عالی نظام را پیش میبرند.
اما وقتی پای صحبت و در واقع درددل این افراد مینشینی، متوجه مشکلات و سختیهای تولید و سرپا نگه داشتن کارگاه یا کارخانهای که چراغ روشن آن نور امید هزاران خانواده را زنده نگه میدارد میشوی. از قوانین پر پیچ و خم و دست و پاگیر اداری تا آسیبهای جدی نوسانات و تلاطم بازار در مسیر تولید تا سختی تأمین مواد اولیه و رقابت نابرابر با رقبای خارجی و...
در سالهای اخیر اما تعداد زیادی از این تولیدکنندگان به دلایل مختلف دچار صدمات و لطماتی شدهاند که گاه تمام زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. موضوعی که بیش از پیش این نگرانی را ایجاد میکند که مبادا جرأت ورود به عرصه تولید و کارآفرینی را از جوانان سلب کند.
در ایام اخیر با یک تولیدکننده که سالها زندگی و سرمایه خود را در عرصههای مختلف صرف تولید و کارآفرینی کرده است آشنا شدم. مردی که روزگاری در کارگاههای تولیدی وی دهها نفر مشغول فعالیت بوده و نان بر سر سفره خانواده میبردند اما امروز سولههای تولید وی در سکوت تلخی فرو رفته است و خود وی نیز در پشت میلههای زندان خاطره روزهای خوش تولید را مرور میکند.
آقای اسفندیار جلیلی که متولد خوزستان و دارای مدرک کارشناسی ارشد مکانیک است، چند باری در ایام مرخصی زندان با دفتر روزنامه تماس گرفت و با صدایی خسته و غمگرفته روایت زندگی خود را برایم بازگو کرد.
وی در بیان سرگذشت خود نقل میکند که پس از کوچ اجباری به اصفهان به علت بیماری مادر، در سال 65 اولین قدم تولید را با ایجاد خط تولید چیپس و اشتغالزایی برای 20 نفر بر میدارد. سه سال بعد با دوستانش وارد ساخت دستگاههای پلیسه پارچه شده و اولین دستگاه پلیسه پارچه در ایران را میسازند. این بار وی و دوستانش باعث اشتغالزایی 50 نفر میشوند.
پس از چند سال که بازار پلیسه افت میکند سال 72 به خوزستان رفته و یک کارگاه تولید انواع محصولات پلاستیک و کیسههای نایلون و نایلکس را به عنوان اولین کارگاه تولیدی در زادگاه خود شهرستان مسجد سلیمان و سومین واحد تولید محصولات پلاستیکی در استان راهاندازی کرده و زمینه اشتغال ابتدا 30 نفر و با توسعه و گسترش تولید تا 110 نفر را فراهم میآورد. در ادامه یک سالن تولید را به 6 سوله گسترش داده و با تولید محصول با کیفیت بالا بخشی از بازار سایر استانها و تهران را به دست میگیرد.
این تولیدکننده که طعم خوش تولید و کارآفرینی را هنوز میشود در لابهلای سخنان امروزش یافت، سال 84 مجوز تاسیس کارخانه تولید انواع کودهای معدنی و ماکرو را گرفته و کمتر از یک سال 4 سالن تولید را احداث و دستگاههای خط تولید را نصب مینماید. وی با اخذ پروانه بهرهبرداری و اتحادیه کود ایران با موفقیت در مناقصه تولید کود ماکرو شرکت و در سال 85 قرارداد تولید 2 هزار تن با شرکت خدمات حمایتی جهاد کشاورزی تهران منعقد کرده و با شروع تولید زمینه اشتغال 130 نفر را به طور مستقیم فراهم کرده و در سال 86 به عنوان بهترین و باکیفیتترین تولیدکننده در سطح استان معرفی میشود.
اما سال 88 به دلیل تحریمهای ناعادلانه دشمن و از سوی دیگر برخی سیاستهای داخلی در عرصه تولید مشکلاتی برای واحدهای صنعتی و کارآفرینها به وجود میآید که منجر به تعطیلی برخی کارخانهها و بیکار شدن کارکنان میشود.
آقای جلیلی و شرکت وی با نام «زرین کیمیا» در همین شرایط در سال 88 قراردادی با شرکت خدمات حمایتی کشاورزی تهران برای تولید 2 هزار تن کود ماکرو منعقد کرده اما به دلیل وارد نشدن مواد اولیه از سوی شرکت مورد قرارداد به وی و تولیدکنندگان سراسر کشور اعلام میشود برای تهیه و خرید مواد اولیه وارداتی با فلان شخص و فلان شرکت هماهنگ نمایند چون این شخص مواد اولیه را وارد کرده و میتوانید از وی خریداری نمایید و در مقابل چک دهید منوط به اینکه برگ سبز مواد اولیه وارداتی را از وی دریافت کنید.
از سوی دیگر چون از زمان انعقاد قرارداد با شرکت خدمات حمایتی کشاورزی چند ماه گذشته و تولید به دلیل نبود مواد اولیه متوقف شده بود، شرکت خدمات حمایتی با ارسال اخطاریه به آقای جلیلی نسبت به عدم تولید اعتراض کرده بود.
جلیلی با مراجعه به دفتر شرکت مذکور در تهران مقدار 59 تن مواد اولیه پتاس با چک خریداری کرده اما چون برای تولید نیازمند دریافت برگ سبز مواد اولیه وارداتی بود و این برگه علیرغم وعده اولیه از سوی شرکت معرفیشده برای خرید مواد اولیه وارداتی ارائه نشده بود، موفق به شروع تولید نمیشود. در نهایت با وجود فشارها برای انجام تعهدات قرارداد تولید 2 هزار تن و با اعتماد به وعده مدیرعامل شرکت فروشنده مواد اولیه برای ارائه برگ سبز واردات، شروع به تولید میکند و این موضوع را به شرکت خدمات حمایتی نیز اطلاع میدهد. در این بین با شروع تولید یک روز بازرسان نظارت شرکت خدمات کشاورزی با حضور در محل تولید شرکت زرین کیمیا از آقای جلیلی برگ سبز واردات مواد اولیه را مطالبه میکنند، اما توضیحات وی مبنی بر اینکه قرار است طبق قول مدیرعامل شرکت واردکننده، برگ سبز به زودی به دستشان برسد بازرسان دستور توقف تولید، فسخ قرارداد، ضبط ضمانتنامه و ضبط مواد اولیه تولید شده و عودت مواد اولیه موجود به شرکت فروشنده را صادر میکنند.
آقای جلیلی مدعی است که اما با وجود عودت مواد اولیه موجود و توافق بر سر میزان تولید شده با باقی آنها، مدیرعامل شرکت فروشنده مواد اولیه با وجود قول اولیه از عودت چک خرید خودداری نموده و با وجود همه مستندات موجود و بارنامهها مبنی بر عودت مواد اولیه به شرکت وی، در نهایت در سال 92 اولین دادگاه درخصوص چک مذکور برگزار و علیرغم مستندات موجود با یک سری رفتارهای مشکوک در دادگاه، قاضی حکم انتقال این تولیدکننده باسابقه به زندان را صادر نموده است.
این تولیدکننده میگوید: از سال 92 درگیر این پرونده شدم و چون امکان پرداخت مبلغ این چک را نداشتم زندگی شخصی، خانوادگی و حرفهای من دچار آسیب فراوانی شده است.
وی میگوید: چون مواد اولیه را برگردانده بودم و کارگاه تعطیل شده بود کارگرانم بیکار شدند و در نهایت دستگاههای خط تولید تخریب و به عنوان آهن ضایعاتی با یک دهم قیمت فروخته و بین کارگران توزیع شد.
این کارآفرین که در ایام زندان دچار بیماری قلبی و انجام عمل جراحی سنگین نیز شده است این روزها از پشت میلههای زندان با حسرت روزهای خوش تولید شاهد به هم ریختن کانون خانواده و تخریب رویاهای حرفهای خود شده است. وی میگوید: 35 سال از عمرم به جز کارآفرینی و اشتغالزایی و توسعه اقتصاد ملی در حد توان خود کاری نکردهام اما اکنون به ناحق همه چیزم از جمله اعتبار، حیثیت، زندگی خانوادگی و توان کارآفرینی را از دست دادهام. جلیلی که از نحوه برگزاری دادگاههای خود و حتی غیابی برگزار شدن برخی از آنها در سالهای گذشته گلایه دارد از مسئولان قضایی کشور و شخص رئیس قوه قضائیه که این روزها عملکرد مثبت آنها باعث امید مردم شده است میخواهد در پرونده وی یک بازنگری جدی صورت گیرد.
این شرح حال یک تولیدکننده است که امروز به جای خط تولید گرفتار میلههای زندان شده است. جا دارد در دوره جدید و تحولی، دستگاه قضا با اتخاذ قوانین حمایتی ویژه، تولیدکنندگان و کارآفرینان را مورد توجه قرار دهد. امید آنکه آقای جلیلی و تولیدکنندگان و کارآفرینانی که این روزها درگیر زندان و مشکلات فراوان ناشی از علل مختلفی که خود نقشی در آن نداشتهاند، هستند به چرخه تولید بازگردند.