برنامههای تحویل سال تلویزیون که سالهاست به محلی برای رقابت شبکهها و خودنمایی و عرض اندام مجریان بدل شده است، با اتکای روزافزون تلویزیون به اسپانسرها این روزها جولانگاه چهرههای جویای نام عرصه خوانندگی است که برخی از آنان در شرایط عادی حتی در رسانههای دست چندم کشور هم فرصتی برای نمایش ندارند، چه برسد به آنتن رسانه ملی که اتفاقا مدعی سختگیریهای غیرمعمول در حوزه موسیقی است. این رویکرد قابل نقد، درست در نقطه مقابل نگاهی قرار میگیرد که در سالهای اخیر گوشهگیری بسیاری از هنرمندان صاحب نام و قدیمی موسیقی اصیل ایرانی را رقم زده است.