دیگر می‌شد به آسمان فکر کرد و رسالتش با زمینیان به اتمام رسیده است. او حتی هم پروازش را با خود نبرد؛ خلبان رحیم پزشکی، احمد کشورش را بار امانتی که بر دوش داشت باعزت و احترام بر زمین گذاشت و دیگر از سفر آسمانی‌اش برنگشت.
۰
به گزارش بلاغ، مجموعه هواپیمایی نیروی زمینی «هوانیروز» یکی از بخش‌های نیروی زمینی ارتش است که از همان نخستین روزهای پیروزی انقلاب وارد کارزار نبرد با دشمن شد، بالگردهای هوانیروز با شروع تحرک‌های عناصر ضدانقلاب در سال ۵۸ در مناطق غرب و شرق ایران به این مناطق اعزام شدند.
اهمیت و دشواری‌های این مأموریت‌ها زمانی مشخص می‌شود که بدانیم تا پیش از انقلاب بسیاری از ادوات و تجهیزات این نیرو به‌ویژه در بخش وسایل پرنده بدون حضور مستشاران خارجی حتی استارت هم نمی‌خورد.
اما با دمیدن روحیه خودباوری بعد از پیروزی انقلاب در بدنه نیروهای مسلح برخلاف تصور بسیاری از کارشناسان و مستشاران نظامی، نه‌تنها هوانیروز توانست مأموریت‌های محوله را در طول هشت سال دفاع مقدس به بهترین نحو انجام دهد، بلکه در حال حاضر به یکی از تأثیرگذارترین بخش‌های نیروهای مسلح تبدیل‌شده است؛ به صورتی که هوانیروز به‌عنوان گزینه اول تمامی حوادث و رویدادها و وقایع طبیعی برای امدادرسانی و انجام مأموریت‌های محوله به‌حساب می‌آید.
هوانیروز با بیش از ۴۰۰ هزار ساعت از پروازهای عملیاتی بالأخص در سال اول جنگ و میلیون‌ها ساعت کار نگهداری و تعمیر بالگردها و تقدیم شهدای گران‌بهایی همچون کشوری، شیرودی، وطن‌پور، شمشادیان، آسیایی و … و آزاده‌های سرافراز و جانبازان گران‌قدر و شرکت در بیش از ۱۰۰ عملیات نشان داد که می‌تواند همواره پا در رکاب ولایت، مسئولان و سلسله‌مراتب دلسوز، عزیز ارتش جمهوری اسلامی ایران باشد.
در عظمت این نیرو همین بس که هر زمان تحلیل‌گران جنگ لب به سخن باز می‌کنند، از فداکاری‌ها، رشادت‌ها و حضور مقتدرانه هوانیروز یاد می‌کنند که ما به روان پاک تمامی شهدای هوانیروز درود می‌فرستیم.
شهید س‍رلش‍گ‍ر خلبان “احمد کشوری” خلبان ۲۷ ساله اهل کیاکلا (سیمرغ) نمی‌دانست که روزی نامش بر پیکر تاریخ انقلاب اسلامی هک و روایت قهرمانی‌اش سینه‌به‌سینه به نسل‌های بعد از جنگ منتقل می‌شود.
نیمه آذرماه سالروز شهادت شهید احمد کشوری است. روزی که در منطقه میمک واقع در دره بینا بالگردش بعد از مأموریتی موفقیت‌آمیز موردحمله بعثی‌ها قرار می‌گیرد و به درجه رفیع شهادت نائل می‌شود.
* نخبه جوان سیمرغی
احمد کشوری در ۱۱ تیرماه ۱۳۳۲ در کیاکلا چشم به جهان گشود و دوران دب‍ستان و سه س‍‍آل اول دبی‍رستان را به ت‍رت‍ی‍ب در کیاکلا و س‍رپ‍ل و سه سال آخ‍ر را در دبی‍رستان ق‍ن‍‍اد بابل گ‍ذران‍د.
احمد کشوری نخبه علمی، خبرنگار، طراح، نقاش، مداح اهل‌بیت، جوانی کشتی‌گیر و ورزشکار و حتی با ردیف‌های آوازی هم آشنا بود و هر کاری که به او سپره می‌شد را به بهترین نحو انجام می‌داد.
شهید کشوری که در رشته صنایع غذایی دانشگاه تهران پذیرفته‌شده بود به خاطر مسائل مالی از تحصیل دست کشید و به دنبال آرزوی دوران کودکی خود یعنی پرواز، وارد هوانیروز شد و در پایگاه اصفهان دوره‌های آموزش مقدماتی پرواز با بالگردهای ۲۰۵ و ۲۰۶ و جت‌رنجر را فراگرفت و به‌عنوان نفر برتر در دوره خود معرفی شد.
اهمیت و دشواری‌های این مأموریت‌ها زمانی مشخص می‌شود که بدانیم تا پیش از انقلاب بسیاری از ادوات و تجهیزات این نیرو به‌ویژه در بخش وسایل پرنده بدون حضور مستشاران خارجی حتی استارت هم نمی‌خورد.
اما با دمیدن روحیه خودباوری بعد از پیروزی انقلاب در بدنه نیروهای مسلح برخلاف تصور بسیاری از کارشناسان و مستشاران نظامی، نه‌تنها هوانیروز توانست مأموریت‌های محوله را در طول هشت سال دفاع مقدس به بهترین نحو انجام دهد، بلکه در حال حاضر به یکی از تأثیرگذارترین بخش‌های نیروهای مسلح تبدیل‌شده است؛ به صورتی که هوانیروز به‌عنوان گزینه اول تمامی حوادث و رویدادها و وقایع طبیعی برای امدادرسانی و انجام مأموریت‌های محوله به‌حساب می‌آید.
هوانیروز با بیش از ۴۰۰ هزار ساعت از پروازهای عملیاتی بالأخص در سال اول جنگ و میلیون‌ها ساعت کار نگهداری و تعمیر بالگردها و تقدیم شهدای گران‌بهایی همچون کشوری، شیرودی، وطن‌پور، شمشادیان، آسیایی و … و آزاده‌های سرافراز و جانبازان گران‌قدر و شرکت در بیش از ۱۰۰ عملیات نشان داد که می‌تواند همواره پا در رکاب ولایت، مسئولان و سلسله‌مراتب دلسوز، عزیز ارتش جمهوری اسلامی ایران باشد.
در عظمت این نیرو همین بس که هر زمان تحلیل‌گران جنگ لب به سخن باز می‌کنند، از فداکاری‌ها، رشادت‌ها و حضور مقتدرانه هوانیروز یاد می‌کنند که ما به روان پاک تمامی شهدای هوانیروز درود می‌فرستیم.
شهید س‍رلش‍گ‍ر خلبان “احمد کشوری” خلبان ۲۷ ساله اهل کیاکلا (سیمرغ) نمی‌دانست که روزی نامش بر پیکر تاریخ انقلاب اسلامی هک و روایت قهرمانی‌اش سینه‌به‌سینه به نسل‌های بعد از جنگ منتقل می‌شود.
نیمه آذرماه سالروز شهادت شهید احمد کشوری است. روزی که در منطقه میمک واقع در دره بینا بالگردش بعد از مأموریتی موفقیت‌آمیز موردحمله بعثی‌ها قرار می‌گیرد و به درجه رفیع شهادت نائل می‌شود.
* نخبه جوان سیمرغی
احمد کشوری در ۱۱ تیرماه ۱۳۳۲ در کیاکلا چشم به جهان گشود و دوران دب‍ستان و سه س‍‍آل اول دبی‍رستان را به ت‍رت‍ی‍ب در کیاکلا و س‍رپ‍ل و سه سال آخ‍ر را در دبی‍رستان ق‍ن‍‍اد بابل گ‍ذران‍د.
احمد کشوری نخبه علمی، خبرنگار، طراح، نقاش، مداح اهل‌بیت، جوانی کشتی‌گیر و ورزشکار و حتی با ردیف‌های آوازی هم آشنا بود و هر کاری که به او سپره می‌شد را به بهترین نحو انجام می‌داد.
شهید کشوری که در رشته صنایع غذایی دانشگاه تهران پذیرفته‌شده بود به خاطر مسائل مالی از تحصیل دست کشید و به دنبال آرزوی دوران کودکی خود یعنی پرواز، وارد هوانیروز شد و در پایگاه اصفهان دوره‌های آموزش مقدماتی پرواز با بالگردهای ۲۰۵ و ۲۰۶ و جت‌رنجر را فراگرفت و به‌عنوان نفر برتر در دوره خود معرفی شد.
پس از گذراندن دوره مقدماتی، احمد به دوره تکمیلی و پرواز با بالگردهای کبرا رفت و این دوره را هم با موفقیت و رتبه عالی پشت سر گذاشت.
* مرد میدان کارزار
احمد به اذعان بسیاری از دوستان و ه‍مرزمان‍ش مرد میدان کارزار بود و ق‍ل‍ب‍ش ب‍رأی ح‍ف‍ظ نظام و کشورش م‍‍ی‌ت‍پی‍د و در رأست‍‍ای‌ای‍ن اه‍داف ب‍ل‍ن‍دش جان را نی‍ز ن‍ث‍‍ار کرد.
* نمازی با حال و هوای دیگر
احمد در ایمان هیچ چیز کم نداشت و نمونه کامل یک انسان کامل بود به طوری که یکی از دوستان خلبانش نقل می‌کند: کشوری عادت داشت که با وضو سوار بالگرد می‌شد و من هم مانند ایشان با وضو پرواز می‌کردم.
در یکی ازاین مأموریت‌ها که منطقه نا امن بود و معلوم نبود چه وقت کارمان تمام خواهد شد، آفتاب در حال غروب کردن بود و نماز ظهر و عصر قضا می‌شد.
چون باید از نیروها پشتیبانی می‌کردیم و آن‌طرف‌تر هم خاک عراق بود، توان برگشتن نداشتیم. ماندیم چه کنیم که احمد گفت: ما هم می‌توانیم به تأسی از مولا علی(ع) که در جنگ روی اسب نماز خواند، ادای وظیفه کنیم و نماز بجا آوریم.
به همین خاطر بالگرد را در آسمان به حالتی نگه داشتم که صورتمان به سمت قبله باشد، سپس احمد نیت کرد و نماز خواند.
هنگامی‌که او مستحبات را بجا آورد، سریع برگشتم تا او هدایت بالگرد را به عهده بگیرد و من ادای نماز کنم.
این نماز برای ما حال و هوای جالبی داشت و خاطره‌انگیزترین روز عمرم با احمد کشوری و پرواز در آسمان بود.
* فرشته‌ای در قالب انسان
تیمسار فلاحی هم در وصف احمد می‌گوید او فرشته‌ای در قالب انسان بوده است.
وی ادامه می‌دهد: روزی که پاوه در محاصره کامل و در آستانه سقوط بود، روز جمعه بود. من از پاسداران، مردم و دکتر چمران خداحافظی کردم و به کرمانشاه آمدم تا فکری برای شکستن محاصره پاوه کنم. تا آن روز …… من می‌روم.
درست است که ما نجات پاوه را مرهون رحمت خدا، پیام امام، پایداری مردم پاوه، پاسداران و نیروی انتظامی می‌دانیم، ولی من در پیشگاه خدا و وجدان خودم و در بارگاه احدیت، نجات پاوه را مرهون زحمات کشوری می‌دانم که آن شب رفت و چند ساعت بعد _ ساعت ده همان شب _ فشار را از روی مردم پاوه برداشت و تا فردا که امکانات نظامی دیگری به مردم پاوه _ حدود بیست هزار مردمی که در محاصره مزدوران بودند _ برسد، به آن‌ها فرصت مقاومت داد.
فردا صبح هم بار دیگر خودش به‌عنوان رهبر گروه به سمت شهرستان پاوه پرواز کرد.
به خدای کشوری سوگند، به روح پاک کشوری سوگند، به مبارزات کشوری سوگند، به همه آنچه رنگ و بوی کشوری دارد سوگند، که نجات کردستان دست‌کم قسمت اعظمی از استقلال کشور، مرهون زحمات و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر احمد کشوری است.
او باعث شد که کشور به جنگ داخلی کشیده نشود و میلیون‌ها نفر قربانی نشوند.
کشوری و روح او بزرگ‌تر از آن است که بخواهیم در نظام محسوسات مادی با ستایش، شعار یا تعریف او را بزرگ کنیم.
تیمسار فلاحی در ادامه می افزاید: شاید ستایش من باعث شود که روح او آزرده شود.
به اعتقاد من کشوری فرشته‌ای در قالب انسان بود.
من کشوری را با تعداد زیادی از سرداران صدر اسلام مقایسه می‌کنم. اگرچه به همه آن سرداران احترام می‌گذارم، ولی آن‌ها یک یا چند روز در جنگ می‌ماندند. اما کشوری حدود بیست‌ویک ماه بود که عملاً شب و روز می‌جنگید. کشوری خودش را نمی‌دید و هرگز از خودش نشانی نمی‌گذاشت.
* مرد میدان کارزار
احمد به اذعان بسیاری از دوستان و ه‍مرزمان‍ش مرد میدان کارزار بود و ق‍ل‍ب‍ش ب‍رأی ح‍ف‍ظ نظام و کشورش م‍‍ی‌ت‍پی‍د و در رأست‍‍ای‌ای‍ن اه‍داف ب‍ل‍ن‍دش جان را نی‍ز ن‍ث‍‍ار کرد.
* نمازی با حال و هوای دیگر
احمد در ایمان هیچ چیز کم نداشت و نمونه کامل یک انسان کامل بود به طوری که یکی از دوستان خلبانش نقل می‌کند: کشوری عادت داشت که با وضو سوار بالگرد می‌شد و من هم مانند ایشان با وضو پرواز می‌کردم.
در یکی ازاین مأموریت‌ها که منطقه نا امن بود و معلوم نبود چه وقت کارمان تمام خواهد شد، آفتاب در حال غروب کردن بود و نماز ظهر و عصر قضا می‌شد.
چون باید از نیروها پشتیبانی می‌کردیم و آن‌طرف‌تر هم خاک عراق بود، توان برگشتن نداشتیم. ماندیم چه کنیم که احمد گفت: ما هم می‌توانیم به تأسی از مولا علی(ع) که در جنگ روی اسب نماز خواند، ادای وظیفه کنیم و نماز بجا آوریم.
به همین خاطر بالگرد را در آسمان به حالتی نگه داشتم که صورتمان به سمت قبله باشد، سپس احمد نیت کرد و نماز خواند.
هنگامی‌که او مستحبات را بجا آورد، سریع برگشتم تا او هدایت بالگرد را به عهده بگیرد و من ادای نماز کنم.
این نماز برای ما حال و هوای جالبی داشت و خاطره‌انگیزترین روز عمرم با احمد کشوری و پرواز در آسمان بود.
* فرشته‌ای در قالب انسان
تیمسار فلاحی هم در وصف احمد می‌گوید او فرشته‌ای در قالب انسان بوده است.
وی ادامه می‌دهد: روزی که پاوه در محاصره کامل و در آستانه سقوط بود، روز جمعه بود. من از پاسداران، مردم و دکتر چمران خداحافظی کردم و به کرمانشاه آمدم تا فکری برای شکستن محاصره پاوه کنم. تا آن روز …… من می‌روم.
درست است که ما نجات پاوه را مرهون رحمت خدا، پیام امام، پایداری مردم پاوه، پاسداران و نیروی انتظامی می‌دانیم، ولی من در پیشگاه خدا و وجدان خودم و در بارگاه احدیت، نجات پاوه را مرهون زحمات کشوری می‌دانم که آن شب رفت و چند ساعت بعد _ ساعت ده همان شب _ فشار را از روی مردم پاوه برداشت و تا فردا که امکانات نظامی دیگری به مردم پاوه _ حدود بیست هزار مردمی که در محاصره مزدوران بودند _ برسد، به آن‌ها فرصت مقاومت داد.
فردا صبح هم بار دیگر خودش به‌عنوان رهبر گروه به سمت شهرستان پاوه پرواز کرد.
به خدای کشوری سوگند، به روح پاک کشوری سوگند، به مبارزات کشوری سوگند، به همه آنچه رنگ و بوی کشوری دارد سوگند، که نجات کردستان دست‌کم قسمت اعظمی از استقلال کشور، مرهون زحمات و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر احمد کشوری است.
او باعث شد که کشور به جنگ داخلی کشیده نشود و میلیون‌ها نفر قربانی نشوند.
کشوری و روح او بزرگ‌تر از آن است که بخواهیم در نظام محسوسات مادی با ستایش، شعار یا تعریف او را بزرگ کنیم.
تیمسار فلاحی در ادامه می افزاید: شاید ستایش من باعث شود که روح او آزرده شود.
به اعتقاد من کشوری فرشته‌ای در قالب انسان بود.
من کشوری را با تعداد زیادی از سرداران صدر اسلام مقایسه می‌کنم. اگرچه به همه آن سرداران احترام می‌گذارم، ولی آن‌ها یک یا چند روز در جنگ می‌ماندند. اما کشوری حدود بیست‌ویک ماه بود که عملاً شب و روز می‌جنگید. کشوری خودش را نمی‌دید و هرگز از خودش نشانی نمی‌گذاشت.
کشوری یک سروان یا سرگرد به آن صورت که ما در نظام دنیایی تصور می‌کنیم نیست، بلکه او ارتشبد کائنات است. هرروز که از شهادت کشوری بگذرد، درجات معنوی و روحانی او ترفیع پیدا می‌کند. او بعد از ترفیعاتی که از ارتش گرفت، سرانجام آخرین ترفیع را که ارتشبد کائنات بود، از پروردگار گرفت و دیگر هیچ‌کس قادر نیست این درجه را از او بگیرد. این درجه ابدی و جاویدان است.
* شهید کشوری از مؤمنین بالله و رجال صادق درراه انقلاب بود
هر چه از رشادت‌های احمد بگوییم کم است و من به همین جمله مقام معظم رهبری در خصوص شهید کشوری اکتفا می‌کنم: «شهید کشوری از مؤمنین بالله و رجال صادق درراه انقلاب بود.»
* آخرین سفر آسمانی
پانزده آذر که می‌رسد کشور عزیز ما به یاد روزی می‌افتد که تنش زخمی بود و فرزندانش دست‌تنها.
آذرماه سال ۵۹ هیچ‌وقت از خاطر او نمی‌رود که خاطرهٔ جمعی همه ایرانیان است؛ هفتادوپنج روز از جنگ گذشته بود ولی دشمن فهمیده بود که نمی‌تواند سه‌روزه تهران را فتح کند.
* شهید کشوری از مؤمنین بالله و رجال صادق درراه انقلاب بود
هر چه از رشادت‌های احمد بگوییم کم است و من به همین جمله مقام معظم رهبری در خصوص شهید کشوری اکتفا می‌کنم: «شهید کشوری از مؤمنین بالله و رجال صادق درراه انقلاب بود.»
* آخرین سفر آسمانی
پانزده آذر که می‌رسد کشور عزیز ما به یاد روزی می‌افتد که تنش زخمی بود و فرزندانش دست‌تنها.
آذرماه سال ۵۹ هیچ‌وقت از خاطر او نمی‌رود که خاطرهٔ جمعی همه ایرانیان است؛ هفتادوپنج روز از جنگ گذشته بود ولی دشمن فهمیده بود که نمی‌تواند سه‌روزه تهران را فتح کند.
احمد کشوری آرام بود احساس می‌کرد وظیفه‌اش را به‌خوبی و درستی انجام داده است.
دیگر می‌شد به آسمان فکر کرد و رسالتش با زمینیان به اتمام رسیده است. او حتی هم پروازش را با خود نبرد؛ خلبان رحیم پزشکی، احمد کشوری را بار امانتی که بر دوش داشت باعزت و احترام بر زمین گذاشت و دیگر از سفر آسمانی‌اش برنگشت.
منبع : سیمرغ ما
پربيننده ترين
شنبه ۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
جمعه ۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰
جمعه ۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۵:۵۸
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۸:۲۲
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۶:۰۲
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳
يکشنبه ۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۴