مأمون که با نیرنگ و دورویی آن حضرت را به شهادت رسانده بود برای آنکه خود را دوستدار امام رضا(ع) نشان دهد و وانمود کند که حتی بعد از شهادت برای بدن ایشان احترام بسیاری قائل است، تصمیم گرفت آن امام بزرگوار را در کنار پدر خود دفن کند، اما اتفاقی رخ داد که باعث شد امام رضا (ع) در قسمت بالا سر هارون به خاک سپرده شود و نقشه مأمون نقش برآب گردد.
علامه مجلسی در «عیون» و شیخ مفید در «جلاء العیون» در خصوص محل دفن امام هشتم به روایت اباصلت هروی، چنین نقل می‌کنند: حضرت رضا(ع) به اباصلت فرمود: «به قبه‌ی هارونالرشيد برو و از چهار سمت قبر، هر طرف يک مشت خاک بياور.»، سپس امام (ع) خاک بالا و پایين و پشت سر را بویيدند و فرمودند: «مأمون اراده خواهد کرد قبر پدرش را قبله‌ی قبر من قرار دهد، سنگ بزرگی آشکار شود که هر چه کلنک در خراسان است اگر جمع نمايند برای کندن آن، ممکن نشود». سپس امام (ع) فرمود: «در اينجا براى من قبر می‌كنند بگو هفت پله پائين روند و ضريحى بگشايند اگر امتناع ورزيدند مى‌‌گوئى به‌اندازه يك متر لحد قرار دهند خداوند اگر بخواهد آن را وسعت می‌دهد».
سپس امام رضا (ع) به اباصلت این چنین می‌گویند: «پس از آماده شدن قبر در قسمت سر رطوبتى خواهى ديد، دعائى كه بتو مى‌‌آموزم خواهى خواند، لحد پر از آب مى‌‌شود و ماهى‌‌هاى كوچكى در آن مي‌بينى، از همان نانى كه بتو مي‌دهم براى آنها ريزه ميكنى، خواهند خورد، وقتى تمام شد يک ماهى بزرگ آشكار ميگردد ماهی‌هاى كوچك را مي‌یخورد بطورى كه يكى هم نمي‌ماند و بعد ديده نمی‌شود. در اين موقع كه ماهى بزرگ ديده نشد، دست بر روى آب بگذار و دعائى كه بتو مى‌‌آموزم بخوان، آب فرو می‌رود و چيزى از آن باقى نمى‌‌ماند. تمام اين كارها را در پيش مأمون انجام بده
پس از شهادت امام رضا (ع)، همه این اتفاقات که ایشان گفته بودند، رخ می‌دهد و مأمون به خواسته خود نمی‌رسد و رسوا می‌گردد.
