به گزارش خبرنگار
بلاغ، در شرایطی که آلسعود با پادشاهی بنسلمان، فصل جدیدی از جنگ و دشمنی خود با ایران اسلامی را در همه زمینهها آغاز کرد و برای بسط زیادتطلبی امپریالیزم امریکا و صهیونیست، بیش از 40 روز است که مردم یمن را زیر آماج بمبارانهای بیوقفه خود به خاک و خون میکشد و با انواع سلاحهای غیرمجاز و نامتعارف، زنان و کودکان یمنی را قتل عام میکند، دستگاه دیپلماسی کشور امام زمانیمان با ارسال پیام تبریک به یکی از تندروهای وهابی و وابسته صددرصدی به محافل صهیونیستی امریکا، همچنان بر طبل تو خالی تنشزدایی موهوم میکوبد و در موضع کاملا انفعالی، اقتدار توأم با عزت و شوکت ملی ایران اسلامی را که حاصل خون شهدا و خون دلخوردن اهل ولایت است، به مسلخ دلرباییهای منفعلانه و بیحاصل میبرد.
رئیس دستگاه دیپلماسی کشورمان به خوبی با ریز استراتژی ضدایرانی آلسعود و ماهیت عادلالجبیر (وزیر خارجه جدید سعودی) آشناست و نیک میداند که بن سلمان (پادشاه جدید سعودی) با گرایش شدید به وهابیت به هیچوجه گامی برای کاهش تنش با ایران اسلامی بر نخواهد داشت و به عنوان گماشته امریکا، برای ازبین بردن جمهوری اسلامی ایران از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.
با این وجود نادیده گرفتن عزت و مصلحت ایران اسلامی از سوی آقای ظریف و هزینه کردن ملت مظوم یمن و امیدهایی که این ملت ستمدیده و مورد تهاجم از جمهوری اسلامی ایران در حد ابراز همدردی و حمایت معنوی داشته و دارند، تحت هیچ شرایطی قابل توجیه نیست.
سیاست یک بام و دو هوای دولت یازدهم در سیاست خارجی، برای مردم ایران که همواره حامی مظلومان و خصم ظالمان بوده و هستند و ظرف 37 سال اخیر چیزی جز خصومت و کینهتوزی و اجرای انواع توطئه و طرحهای براندازانه از آمریکا و اذنابش و در رأس آنها سعودی¬ها ندیدهاند، قابل قبول نیست.
دولت و شخص آقای رئیس جمهور و دکتر ظریف آشکارا شاهد اعلام جنگ نیابتی سعودیها در یمن هستند و انتصابات اخیر در دربار آل سعود را در راستای تشدید دشمنیها علیه ایران اسلامی میبینند، با این وجود اتخاذ مواضع منفعلانه، که رعب و رخوت و تسلیم را به ذهن خبیث دشمن القاء میکند، چه دلایلی را می تواند به همراه داشته باشد که متناسب با حکمت و عزت ملی ایرانیان باشد؟
کوتاه آمدنهای پی در پی در مقابل امریکا و پذیرفتن اربابی این جرثومه رذالت ظرف یکسال و نیم اخیر کم بود که حالا باید در مقابل سگ هار منطقهای او یعنی سعودیهای متجاوز و توطئهگر که همه مصائب جهان اسلام با دلارهای نفتی و خباثت شکمبارگان حاکم بر سرزمین وحی انجام میشود، سنگر به سنگر عقب نشینی کنیم و عظمت و شوکتی را که با تلاش مردان مرد طی 37 سال اخیر برای کشورمان بوجود آمد، چوب حراج بزنیم؟!
به راستی، صادقانه بگوئید نتیجه این سیاستهای منفعلانه به چه سرانجامی خواهد رسید؟
آیا تصویری از افق پیشروی سیاست خارجی دولت یازدهم، میتواند همچنان جایگاه رفیع و الهامبخش نظام اسلامیمان را در نزد ملل مظلوم و آزادگان جهان صیانت کند و لرزه بر اندام مستکبران بیاندازد و یا ... .
به نظرتان حد یقف دولت یازدهم در عقب نشینیهای پی در پی در مقابل نظام سلطه جهانی تا کجاست؟
آیا مشکل مستکبران با انقلاب اسلامی ایران معطوف به یک یا دو پرونده هستهای است و یا ...؟! .
آیا تبریک آقای ظریف به عادلالجبیر، ماموریت این عنصر جدیدالانتصاب و دست پرورده صهیونیستهای امریکا در براندازی نظام اسلامی به کناری گذارده میشود و یا او را به این باور میرساند که حریف و همتای ایرانیاش کاملا مرعوب و مفتون است؟!