مردم ولایت پذیری را فراموش نکنند

با حضور در جبهه های دوران جنگ تحمیلی از ناحیه پا مجروح شد و کارنامه درخشانی را در جبهه های نبرد حق علیه باطل برای خود ثبت کرد.

این جانباز دفاع مقدس از خاطرات زندگی و مشقت هایی که در یک خانواده ساده و پرجمعیت بر دوش او بود سخن به میان اورد و از روزهایی گفت که برای سپری کردنش زحمت و تلاش های فراوانی را بر دوش کشید.

در سال 1365 از ژاندارمری ساری به عنوان پاسدار وظیفه به چالوس رفت و سپس برای گذراندن دوره آموزشی مدتی را در اندیمشک بود و در نهایت به پادگان الباجی اهواز منتقل شد و در کربلای 5، خط 2، تیپ 45 جوادالائمه در قسمت نظام مهندسی و ساخت و پشتیبانی پل های شناور در رود کارون برای رفت و امد رزمندگان، ماشین های سبک و سنگین و تانک ها بر اثر اصابت خمپاره مجروح شد.

پس از مجروحیت به بیمارستان اهواز و مشهد و در نهایت بوعلی ساری منتقل شد و با انجام 5 عمل جراحی و 2 ماه بستری، و با برجای ماندن جراحات داخلی و مجروحیت از ناحیه پای راست، 55 درصد جانبازی به او تعلق گرفت.

حاج ابراهیم از خاطرات زمان جنگ و روزهای فراموش نشده، می گوید: ساعت هفت و نیم صبح شهید بزرگوار یوسفعلی قربانی با یک سیب در دست به طرف من آمد و سیب را به دو نیم کرد و به من داد، در آن لحظه رو به شهید قربانی کردم و گفتم: رفیق، من و تو هیچکدام نه به شهادت می رسیم، نه جانباز می شویم و نه به اسارت می رویم، اینها لیاقت میخواهد، شهید قربانی چیزی نگفت و فقط لبخند زد، 9 و نیم صبح همان روز حاج ابراهیم در کربلای 5 مجروح شد و یک هفته بعد از مجروحیتش، شهید یوسفعلی قربانی بر اثر استنشاق گاز خردل به درجه رفیع شهادت نائل گشت.

وی سالها پس از التیام جراحات ناشی از جنگ و پایان درمان، تحصیل را که به جهت حضور در جبهه های نور علیه ظلمت رها کرده بود با مشارکت و همکاری همسر فداکار و دلسوزش آغاز نمود و مقطع متوسطه را در دبیرستان شاهد شهرستان ساری و لیسانس را در رشته مدیریت صنعتی از دانشگاه ساری گرفت.

حاج ابراهیم در عرصه های مختلف ورزشی نیز حضور داشته و در رشته تنیس روی میز به عنوان بازیکن و مربی معلولین شهرستان ساری درحال فعالیت است و در چندین دوره مسابقات استانی و کشوری شرکت کرده که 20 حکم قهرمانی استان و چندین مدال قهرمانی کشور به دست اورد و همچنین موفق شده است در مسابقات رالی جانبازان کشور مقام دوم را کسب کند.

تلاش هایش او را بر آن داشت تا در راستای شغل پدر که کشاورزی بود وارد عرصه باغداری شود که در این راه شایستگی لازم را از خود نشان داد و توانست عده ای را در زمینه کشاورزی مشغول به کار کند.

وی پیام خود را به عنوان یک جانباز در انجام واجبات و ترک محرمات دانست و سفارش به ولایت پذیری داشت و گفت که هر چه داریم از ولایت است.

ثمره ازدواج حاج ابراهیم دو فرزند به نام های ابولفضل و فاطمه است، وی از همسر مهربانش که در تمام عرصه های زندگی بار سختی ها را به دوش کشید تشکر ویژه داشت.

جنگ تحمیلی علیرغم تمامی آسیب‌های جسمی و روحی و ویرانه‌های شهرها و روستاها، صحنه آزمایش مردان بزرگی بود که جانانه میدان دار صحنه نبرد شدند و از وطن و ناموس خود دفاع کردند و عده‌ا‌ی در این راه شهد شیرین شهادت نوشیدند و گروهی نی به درجه جانبازی نائل آمدند./ع