آنهایی هم که می نشستند بسیار فشرده بودند، طوری که هیچ کس قادر به تکان خوردن نبود. عده ای هم که از این وضع، ناراحت بودند و بدن شان به شدت در فشار بود، بلند شده و روی یک پا می ایستادند و پای دوم را روی آن یکی می گذاشتند، چون واقعاً جا برای این که آدم بتواند پای دیگرش را روی زمین بگذارد، وجود نداشت.