سماموس؛ هتلی بی ستاره در غرب مازندران

بلاغ-سرزمین روشنی بخشندگی و با شکوه مازندران و پهن دشت پر نقش نگار آن از نظر قابلیت های فراوان و منابع با ارزش اکوتوریسم بیانگر این واقعیت است که هر ساله در تعطیلات نوروزی و تابستان پذیرای میلیونها گردشگر داخلی و خارجی است که طالبان مناظر بدیع، دیدنی و شگفت انگیز برای استفاده از آب و هوای مطبوع، دریای نیلگون خزر، جنگل آبشارها و چشم اندازهای زیبای طبیعی، هنرهای ارزشمند سنتی و صنایع دستی، تمدن و میراث ماندگار گذشتگان با مردمانی مهمان نواز و باصفا این منطقه میزبانی شایسته برای آنهاست. تا خاطره ای باشد جاودان به وسعت بیکرانگی دریا.
اما آنچه به وضوح در سالهای اخیر نگران کننده به نظر می رسد و باعث به خطر افتادن قلمرو تدریجی زندگی بومیان شده است. تخریب، دست اندازی، عدم استفاده بهینه و غفلت از محیط زیست و بالا رفتن میزان آلودگی هاست.
بهره برداری ناپایدار از منابع طبیعی و ناآرام کردن زندگی بومیان و از بین رفتن تدریجی جاذبه های توریستی (طبیعی و غیر طبیعی) را به تحمیل ارمغان آورده است.
ساختار کالبدی، ویژگی های سکونت گاهی، عوامل مؤثر اجتماعی، اقتصادی و طبیعی بر الگوی بوم شناسی زیستی از زمره مسائل مهمی است که به منظور تحقق اهداف توسعه نگر با دید استراتژیک بعنوان الویت به آن توجه اساسی شود. امروزه به موازات رشد جمعیت و با روند رشد سریع شهرنشینی و شهر گرایی در تمام جهت و فقدان جامع برنامه دراز مدت شهری متأسفانه روند ساخت سازهای بی هویت و غیر ضابطه مند ، ویلا سازی، برج سازی با قلع وقمع اراضی کشاورزی بیشتر دیده می شود که با تغییر کاربری و ساخت سازهای بی رویه در دل جنگل ها، روستاها، مناطق ییلاقی خوش آب و هوا با نفوذ و لابی گری اداری و غیر اداری با سرعت و قطعه قطعه کردن زمین ها در حال انجام است و ترجیحاً شهرهای غرب مازندران متأسفانه با مشکلات و چالش های بسیاری در این زمینه رو به رو هستند.
ساخت ساز های قانونی با اخذ پروسه اداری و مجوز های قانونی با نظارت دقیق و پای بندی به طرح تفضیلی امری اجتناب نا بذیر است. اما آ نچه به وفور شاهد آن هستیم به نوعی قانون گریزی، دلال بازی، تصاحب زمین های دولتی توسط مافیایی است که معلوم نیست با فرصت طلبی و منفعت طلبی در پشت صحنه اینها چه کسانی هستند که با حضور نامحسوس و نقشی مستقیم و غیر مستقیم در سرمایه گذاری دارند و به نوعی همواره در منطقه شایعات زیادی در میان بومیان زبانزد است که از دخالت آشکار و پنهان مقامات صاحب نفوذ، مسولان و سرمایه گذاران شبه دولتی شنیده می شود که بدون شک در آینده نه چندان دور تبعات منفی به همراه خواهد داشت.
از مهم ترین عوارض منفی ناشی از این پدیده به مخاطره افتادن زندگی روزمره بومیان و اقتصاد محلی است که در درازمدت دچار بی نظمی و نابسامانی خواهد شد و خواسته یا ناخواسته بدون بررسی و ارزیابی دقیق و عدم استفاده اصولی از استعدادها، قابلیت ها و مزیت های نسبی است. سازمان سنتی شهرها و ساختاری را که از گذشته نه چندان دور متکی به تقسیمات محله ای بوده را در هم شکسته است که هر یک از محل های اجتماعی نشانگر یکی از سطوح زندگی است که بر هم زده می شود و شهرها بعنوان کانون زیستی دچار مخاطره می شود.
استمرار و تشدید این روند اگر کنترل نشود منجر به بحرانهای دیگری می گردد که متأسفانه امنیت را حتی برای گردشگران و آرزومندان هوای پاک و بو میان خدشه دار می کند و اماکن تفریحی توریستی و تمام زیبائیهای را بدون در نظر داشتن سند چشم انداز شهرها به ویلاهای سیمانی تبدیل می نماید. دامنه کوههای منطقه اکثراً محلی پرورش درختان و تولید مرکبات از حیث جنس مرغوب خاک و رطوبت ناشی از دریای خزر و بارندگی زیاد و مناطق جلگه ای به کشت برنج تعلق داشته است که زمین خواران مدتهاست دندان تیز کردند تا با تصاحب روز به روز شاهد هجوم و ساخت سازهای بی ضابطه و فرهنگ تولید گری یکی از کارکردهای اصلی خود را در منطقه روز به روز از دست می دهد و به مرور چیزی از سرسبزی بکر بودن، لطافت و طراوات در این منطقه خوش آب و هوا گردشگری باقی نخواهد ماند. براستی که شهرهای مدرن و شیک سرشار از مواهب طبیعی بدون حفاظت از محیط زیست سالم و ارتقاء زندگی پذیری شهرها و تضییع حقوق شهروندان هر چقدر هم که مدرن و شیک باشد ارزش ندارد.
جاده زیبا و ارتفاعات دو هزار تنکابن، روستای اربکه رامسر با چشم انداز زیبا که دیگر به غیر از ساختمانهای جدید چیزی از آن باقی نمانده است. جاده روستای ییلاقی و گردشگری جواهرده و دههای جای دیگر نمونه مثال زدنی هستند که فقط ساختمان های غیر معقول زیادی توسط غیر بومیان احداث و خودنمایی می کنند. اگر این روند با سرعت ادامه یابد شاید تا ۱۰ سال آینده بدون تردید دیگر تفرجگاه و شالیزاری، باقی نخواهد ماند و موهبت های خدادادی منطقه وضعیت ناگواری دارد.
مدتی است فعالان سیاسی و اجتماعی، نهادهای مردمی بدنبال طرح ایجاد استانی جدید در غرب مازندران، با محوریت شهر تنکابن هستند که با جمع آوری طومار، برگزاری جلسات متعدد رایزنی و لابی گری به همراه بوده است اما بعید به نظر می رسد این طرح و ایجاد استانی جدید در دراز مدت مورد وفوق و قبول کارشناسان تقسیمات کشوری و دولت قرار گیرد.
لذا باید با وفاق و همدلی در سایه همکاری و مشارکت های اجتماعی با درایت به دنبال آسیب شناسی عدم پیشرفت توسعه در غرب مازندران بوده و صرف ایجاد استانی جدید شاید مشکلی را حل نمی نماید. بدین منظور حفظ و صیانت از سرمایه های ملی طبیعی و غیر طبیعی این خطه سرسبز و گردشگر پذیر باید در اولویت نخست قرار گیرد تا شاهد نباشیم روزی بر اثر تراکم ماشین ها حتی از فشار ترافیک نتوان به زندگی عادی نیز رسید.
همگی به یاد داریم که طرح پروژه کمربندی تنکابن چندین سال به طور انجامید و شهر رامسر عملاً فاقد کمربند شهری می باشد. اعطای امتیازات خاص و تسهیلات ویژه، با فرصت طلبی و عدم درک درست شرایط جغرافیائی منطقه را باید به طور خاص در دولت نهم و دهم با دهها پروژه غیر کارشناسی جستجو کرد و یکی از نادر پروژه های مهمی که با تبلیغات فراوان آغاز شد را باید در پروژه ساخت هتل «هفت ستاره رامسر» مشاهده کرد.

که استاندار وقت مازندران (سید محمد کریمی) با بلند پردازی این پروژه را آبروی شهرستان، استان و دولت می دانست و چه بسا دیگر استانداران دولت دهم نیز به دفاع تمام قد از این پروژه مشهور شده بوده اند البته نمی توان از نقش حمایت کننده دخالت مستقیم و تأثیرگذار اسفندیار رحیم مشائی معاون رامسری رییس جمهور وقت در کسوت ریاست سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و دیگر همکاران و مدیران رامسری شاغل در آن سازمان را نادیده گرفت.
بطوریکه سیروس رضاخانی شهردار سابق کتالم و سادات محله، مشاور عالی و بازرس ویژه اسفندیار رحیم مشائی که بعدها مشاور استاندار وقت مازندران سید علی اکبر طاهائی نیز شد غفلت نمود .ایشان با عجولانه بطوریکه گوی سبقت را از دیگران بر باید و سهمی پر رنگ نقش و جایگاهی را برای خود در نزد همشهریانش پیدا کند در مصاحبه ای در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۶ با روزنامه ایران اعلام می کند: با مشارکت سرمایه گذاران بخش خصوصی با حضور مقام های اجرائی و سرمایه گذاران داخلی و خارجی عملیات اجرائی ساخت مجهزترین هتل۷ ستاره با امکانات ویژه در منطقه سفید تمشک رامسر آغاز می شود.
لازم به ذکر است سفید تمشک در خارج از محدوده شهری در منتهی الیه غرب مازندران و مرز استان گیلان در همجواری کوه دریا، و نزدیک تله کابین فعال فعلی رامسر قرار داردکه جانمایی این هتل در حد فاصل دواستان سر سبز شمالی از دیگر نکات کلیدی و هوشمندانه سرمایه گذاران و حامیان آنها بوده است.
این هتل، بعنوان اولین هتل ۷ ستاره کشور، درزمینی به مساحت ۲۴۰ هزار متر مربع در ۶۰ طبقه با ۳۰۰ هزار متر مربع زیر بنا، یک هزار واحد اقامتی، ۱۲ سالن همایش بین المللی همراه با سیستم ترجمه همزمان برای بخش سیاسی است که در قالب ماده ۳۲ ، با پیگیری و دستورات ویژه از سوی اداره کل منابع طبیعی غرب مازندران در اختیار سرمایه گذاران قرار می گیرد.
هتل هفت ستاره معروف به سماموس با الهام از ویژگی های معماری اسلامی و ایرانی الگوبرداری شده بود. البته مالک این هتل به غیر از هتل سماموس دهکده بین المللی گردشگری، با پارکینگ طبقاتی در ۱۰ طبقه را نیز در زمره این طرح اعلام می نماید.
بدین منظور برای تسهیل در پیشرفت این پروژه در اردیبهشت ماه سال ۸۶ مراسم کلنگ زنی آن با حضور اسفندیار رحیم مشایی آغاز می شود که باید در دولت دهم به بهره برداری کامل می رسید. اما این تمام ماجرای تراژدی این هتل افسانه ای نیست اوضاع زمانی بدتر می شود که مالک آن با زیاد خواهی معدن اختصاصی شن و ماسه و سنگ (جواهر ده) مالکیت قسمت اعظم زمین های مرغوب منطقه به بهانه ی طرح توسعه در آینده، احداث کارخانه بتون سازی در رودخانه صفا رود رامسر را با امتیاز دهی و حاتم بخشی ویژه با زدو بند در سایه روشن های سیاسی به مالکیت خود در می آورد.
تلاشی را برای در اختیار گرفتن مسیر روستای گردشگری جواهر ده، مصوب سفر اول ریاست جمهوری به رامسر را نیز آغاز می کند. اما باید اذعان نمود که بعد از گذشت ۹ سال با اما و اگرهای فراوان ودست اندازی در اراضی ملی و بیت المال و منابع ارزشمند طبیعی در یکی از بهترین و مستعد ترین نقاط رامسر تاکنون آنچه قابل مشاهده است اینکه آجری روی آجر گذاشته نشده است. بلکه تخریب، تعرض و ایجاد نوعی بدبینی و بدگمانی را در منطقه به همراه آورده است که به نظر می آید هدف مالک و تمام کسانی که حامی و پشتیبان او بودند مقاصد شوم دیگری بوده است.
مطابق قانون اساسی دولت موظف به حفظ و صیانت از منابع طبیعی و زیست محیطی می باشد. حفظ و صیانت از این سرمایه های با ارزش ملی بدون شک عزم جدی را می طلبد. لذا انتظار می رود آنچه در حال حاضر مطالبه جدی و ضروری است اجرای عدالت با پیگیری و اتخاذ تصمیمات اساسی با گامهای موثر و نوید بخش تلاشی جدی تر و پیگیرانه در سایه قانون گرایی در مرحله اول مالک زمین باید خلع ید شود که تا کنون معوق مانده است. و پس از آن با بررسی های لازم فنی و کارشناسی نسبت به پیگیری خسارات وارده اقدامات مؤثر بعمل آید. جای درنگ دارد آینده همیشه آینده است و هیچ گاه به حال نمی رسد و ما شمال را تا فرداهایی دور همچنان زیبا می خواهیم.
پی نوشت:
سماموس: کوهی با ارتفاع ۳۶۰۰ متر بلندترین کوه منطقه است و در تمام فصول سال پوشیده از برف بوده و در امتداد دریا به شهرهای چابکسر کلاچای و رودسر مشرف می باشد.