حسن‌نامه/ اصغر فرهادی سازنده فیلم تبلیغاتی روحانی

به گزارش بلاغ، مادر بچه‌ها خیلی به ما اصرار کرد که حسن آقا خسته شدی بیا یک مسافرت برویم، بچه‌ها هم یک آب و هوایی عوض کنند، دیدیم پر بیراه نمی‌گوید، یک سر تا کیش رفتیم و برگشتیم، از دود و دم تهران راحت شدیم، هوا آفتابی و خوب بود، جت اسکی سواری هم کردیم خیلی کیف داد، مادر بچه‌ها برایمان فسنجان درست کرد با کوفته‌ریزه خیلی حال داد، از بچگی عاشق کوفته‌ریزه بودیم.

بر گشتیم به تهران، باز دردسرها شروع شد، هر چه به این کانال‌های بیخود تلگرامی نگاه می‌کنیم، فقط ما را نشانه رفته‌اند و سوژه کرده‌اند، آخر مگر ما چه حرفی می‌‌زنیم؟، والا خسته شده‌ایم.

گفتیم فریدون یک مدتی اطراف ما آفتابی نشود، بلکه ملت دست از سر ما برداشتند و ما یک نفس راحتی کشیدیم، چه کار کنیم آخر، برادرمان، پاره‌تنمان، عموی بچه‌هایمان را بدهیم دست قوه قضائیه!!؟، این لاریجانی‌ها باشند همچین کاری با برادرشان می‌‌کنند.

ناسلامتی ما رئیس‌جمهور این مملکتیم، یعنی نباید زور این را داشته باشیم از برادرمان حمایت کنیم!!؟

سرمان خیلی شلوغ است، می‌‌خواهیم برای فیلم تبلیغاتیمان یک کارگردان خوب انتخاب کنیم، این نوبخت به ما پیشنهاد داد اصغر فرهادی فیلم تبلیغاتی ما را بسازد چون فیلم‌هایش دیدنی است و اسکار می‌گیرد، گفتیم اگر او بسازد همه‌اش بدبختی ما را نشان می‌دهد، دیگر دو زار رای هم نمی‌آوریم.

حسام‌الدین به ما گفت اگر علی معلم زنده بود او می‌‌ساخت خیلی خوب بود، او به سیاست خیلی وارد بود، این هم از مشاور ما، کله‌اش عین جیب ملت پاک پاک است، فقط بلد است به حاج قاسم و این و آن بند کند و خودش را مسخره کند.

گفتیم خدا علی معلم را رحمت کند، اگر او برایمان فیلم می‌‌ساخت که ما هم مثل کروبی، رایمان از آرای باطله هم کمتر می‌‌شد، اصلا یک مدتی است اسم کروبی را می‌‌شنویم تنمان می‌‌لرزد، مثل عزرائیل شده است، هر کسی به او نزدیک می‌‌شود بلیط یکسره دیار باقی برایش صادر می‌‌شود می‌‌رود پی کارش.

حالا روی اصغر فرهادی فکر می‌کنیم، بگوییم این مهناز افشار و این ترانه علیدوستی بیایند در فیلم ما از ما اعلام حمایت کنند خوب است، به خصوص ترانه که خیلی در شهرزاد روی ملت تأثیر گذاشت.

حاج اکبر، خدا رحمتت کند، محسنت آمد برای شورا اعلام کاندیداتوری کرد و ثبت‌نام کرد، جایت خالی، هر چه که مهدی و فائزه آتش‌پاره بودند، این یکی بهتر بود، حداقل علنی نمی‌کرد چیزی را.

چه می‌‌دانیم والا...، قفل دفتر خاطراتمان هم خراب شده، می‌ترسیم یک کسی آن را بخواند، بد شود.

حسن/ 8 فروردین 96/ کاخ ریاست جمهوری