زندگي حضرت نوح (عليه السلام) چند ويژگي برجسته داشت كه يكي ازآنها ساختن «كِشتي» است. آن كشتي سيرش با «بسم الله» و سكونش نيز با «بسم الله» بود. كلمه «مجراها» به فتحه ميم، به معناى سير و حركت كشتى است. كلمه «مرسا» نيز به معناى متوقف كردن و ثابت نگه داشتن آن است[1]. حضرت نوح با در نظر گرفتن اين مبنا كه سبب ظاهرى نجات كشتى بر زبان آوردن نام خداوند است، حركت و سكون آن را معلق به نام خدا كرد. حضرت نوح اولين انسانى است كه خداى تعالى گفتن «بسم اللَّه» را در كتاب مجيدش از او حكايت كرده، پس او اولين كسى است كه تمسك به نام كريم خدا را فتح باب نموده است.
پي نوشت: ---------------------
[1] معنايى كه براى جمله" بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها" كرديم مبنى بر اين بود كه دو كلمه" مجرى" و" مرسا" مصدر ميمى باشند، ولى چه بسا برخي مفسرين احتمال داده باشند كه دو كلمه" مجرى و مرسا" اسم زمان و مكان باشند كه در اين صورت معناى آيه طورى ديگر مى شود.
ترجمه تفسير الميزان، ج10، ص 341. تفسير موضوعي، ج6، ص 265.