به گزارش بلاغ، پروژه مسکن مهر با همه ماجراها و اما و اگرها برای خیلی‌ها خانه امیدی بود، برای مسکن‌دار شدن تا مسکن؛ مُسکنی بر دردهای دیگرشان در اندرخم مشکلات زندگی باشد.

امید درخشان، جوان 26 ساله نکایی که ساکن یکی از هزاران ساکنان مسکنی است که «مهر» خوانده می‌شود.

مسکن مهر نکا با لطف مسئولان استانی و شهرستانی بسیاری از مشکلات مسکن مهر کشور و استان را نداشت؛ واحدهای آن مانند همه مسکن‌های مهر در یک حد و قواره احداث شدند در بلوک‌های شبیه به هم؛ اما از آنجا که انسان‌ها و مشکلات آنها هرگز مشابه نیستند؛ خانواده درخشان نیز با مشکل دیگری روبه‌رو هستند.

* تردد جوان معلول نکایی روی دو دست از پله‌های مسکن مهر

این جوان نکایی در گفت‌وگو با بلاغ مشکلش را این‌گونه بیان می‌دارد: مدت 8 ماه است که با پرداخت همه هزینه‌ها طعم خانه‌دار شدن را تا حدودی چشیدیم، به دلیل سقوط از ارتفاع، دچار معلولیت از ناحیه سینه به پایین شده و با دست‎فروشی امرار معاش می‎کنم، 33 روز است که در منزل زندانی شدم و در این مدت تنها توانستم دو بار روی دو دست، آن‌هم به کمک همسرم که کار بسیار سختی هم برایش بود، از پله‌ها پایین بیایم و سرکار بروم.

* استاندارد نبودن و خرابی آسانسور

از کار افتادن آسانسور محل به دلیل استاندارد نبودن موجب شد که 33 روز در منزل زندانی شوم و با این وضعی که برایم پیش آمده، دچار مشکل مالی شدیدی در تامین هزینه خورد و خوراک‎ هستیم چون درآمد ثابتی ندارم و در این 33 روز با کمک بستگانم امرار معاش می‌کنم.

* پیگیری‌های بی‌جواب

به علت از کار انداختن آسانسور، به هر مسئولی از جمله فرماندار، نماینده مجلس، مسئول مسکن و شهرسازی نکا این موضوع را اطلاع دادم.

از مسئولان می‌خواهم تا هرچه سریع‌تر به این مشکل رسیدگی کنند در غیر این‎صورت من با این وضع نمی‎توانم زنده بمانم و زندگی کنم، چون همسرم به‎اندازه کافی در حق من محبت می‎کند و با معلولیت من کنار آمده است، دیگر نمی‎خواهم مشکلات مالی زندگی هم به‎دوش او بیفتد.

ظاهراً معلول دیگری نیز در این واحد مسکن مهر، ساکن است.

گذر روزگار شاید موجب شود خیلی از افراد، روزی نتوانند آن‎جور که دل‎شان می‌خواهد عمر را بگذرانند، درخشان نیز مانند خیلی از جوانان این روزگار دوست دارد مانند بسیاری از افراد باری از دوش خانواده اش بردارد، در کنار همسرش قدم بزند، ارائه امکانات در حدی که بتواند به همسرش بگوید من هم و می‎توانم همراهت باشم کار سختی نیست، درخواستی که این شهروند معلول نکایی دارد، مانند شهروندی که در دیگر نقاط دنیا دچار معلولیت می‌شود و دولت تمام امکانات را برای وی همانند داشتن خانه‌ای با آسانسور در طبقات منزل، ارائه خدمات مشاوره درمانی و روانی، امکانات خرید ملزومات زندگی، تأمین نیازهای مالی تا پایان عمرش نیست اما فقط می‌خواهد آسانسور محل زندگی‌اش که در مسکن مهر است، پایش شود؛ همین.