تاریخ انتشاريکشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۱ - ۱۱:۳۷
کد مطلب : ۴۶۷۵۶۷
۰
plusresetminus
انگار نه انگار که رئیس‌جمهور به یزد رفت و مردم وفادار این استان به استقبال حماسی آمده بودند!
به گزارش بلاغ؛ با اینکه در سفر رئیس‌جمهور به یزد، مردم دارالعباده روز پنج‌شنبه 22 دی‌ماه در استقبال از رئیس‌جمهور سنگ تمام گذاشتند و در هوای سرد، از رئیس‌جمهور کشور استقبال گرمی کردند اما روزنامه‌های اصلاح‌طلب روز گذشته در تیترهای صفحه اول خود این اجتماع عظیم مردمی را سانسور کردند.
دنیای اقتصاد، سازندگی، هفت صبح، هم‌میهن، آرمان ملی، اعتماد، شرق، جمهوری اسلامی، ابتکار، کار و کارگر، مردم‌سالاری، همدلی ازجمله روزنامه‌هایی بودند که در تیترهای اصلی و صفحه اول خود به سفر دوروزه رئیس‌جمهور به یزد و استقبال پرشور مردم از وی هیچ اشاره نکردند.
روزنامه‌های زنجیره‌ای در تیترهایی مانند «زخم روی زخم»، «دومینوی تعطیلی»، «سوز سرما غم گاز»، «یخبندان گازی» و... در همپوشانی با رسانه‌های ضدانقلاب به سیاهنمایی و باور‌سازی ناتوانی دولت در تأمین انرژی و ارسال پالس ضعف و انفعال به طرف‌های غربی پرداختند.
گفتنی است روز پنج‌شنبه گذشته، گرمای استقبال پرشور و حماسی مردم یزد از رئیس‌جمهور که سرمای هوای یزد را به محاق برد و صحنه‌ای دیگر از عزت و ابهت جمهوری اسلامی ایران را به نمایش گذاشت، سیلی محکمی بر 3 ماه تبلیغات دشمن علیه ملت و نظام اسلامی ایران بود.

‌هاشمی رفسنجانی، خاتمی و روحانی را رئیس‌جمهور کرد!
روزنامه ابتکار در مطلبی به بهانه پاسداشت سالگرد درگذشت مرحوم‌هاشمی رفسنجانی نوشت: «جالب است مطابق خاطره نقل شده توسط محسن‌هاشمی، پذیرش قطعنامه [598] آنچنان سخت و خلاف شعارهای مطروحه بود که امام ابتدا به شرط استعفا از جایگاه رهبری پذیرش قطعنامه را قبول کردند. اما با مخالفت‌هاشمی و اعلام آمادگی برای قبول مسئولیت آن اتفاق مهم رخ داد. آن روزها فضا برای چنین تصمیمی اصلاً مهیا نبود. اما تصمیم سیاسی-راهبردی اساساً برای شکستن چنین بن بست‌هایی است. با تغییر زمین بازی- با نقش‌آفرینی‌هاشمی- تهدید آن روز به فرصت تبدیل شد.»
در ادامه این مطلب آمده است: «چند سال بعد شرایط عمومی کشور به علت سیاست‌های تعدیل اقتصادی بهم ریخته و تورم مشابه اکنون بود. روابط خارجی کشور فریز شده بود و ما در تنگنای سخت سیاسی و اقتصادی بودیم. همان زمان نیز با مهندسی‌هاشمی زمینه دوم خرداد فراهم شد و آتش آن بحران‌ها خاموش شد و فضای بین‌الملل به سرعت به نفع ایران تغییر کرد. آن تصمیم به طور طبیعی از دلِ زمانه برنمی آمد. برآمدن دوم خرداد به یک معنا فرزند طبیعی تاریخ نبود. به همین علت همه (هم طرف پیروز و هم طرف مقابل) از آن شگفت زده شدند. اساساً تصمیمات اینچنینی و نسخه‌های نجات بخش محصول جراحی تاریخ‌اند. باید آن را از دل زمانه سزارین کرد. همین شرایط را در سال نود و دو شاهد بودیم. سایه وقایع پسا هشتادوهشت بر کشور حاکم بود. فضای سیاسی به بن بست رسیده بود. از ردصلاحیت او نشان داده شد که گشودگی سیاست نتیجه منطقی و طبیعی آن روزها نبود. حتی هواداران او نیز در پس ردصلاحیتش ناامید از اثرگذاری شده بودند، اما او روحانی را با جراحی از دل زمانه ناهمراه و تاریخِ ناهموار بیرون کشید.»

اذعان روزنامه اصلاح‌طلب
به تبعات مخرب سیاسی کاری مدعیان اصلاحات
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی نوشت: «به نظر می‌رسد نظام حاکم بر رسانه‌های غربی در قبال موضوعات مختلف رفتاری دوگانه دارد. ماجرای برخوردهای توهین‌آمیز مجله شارلی ابدو با موضوعاتی که به‌نوعی به هویت ملی، مذهبی و تاریخی کشورهای اسلامی مرتبط است، هر روز ابعاد و زوایای تازه‌تری پیدا می‌کند. تهاجمی که لازم است برخورد مناسبی با آن صورت بگیرد و از سوی افراد، جریانات و گروه‌های مختلف محکوم شود تا حداقل از تکرار آن جلوگیری شود. به نظر می‌رسد در ایران سایه سنگین سیاست و رویکردهای جناحی بر همه ابعاد و زوایای دیگر احاطه پیدا کرده است. در واقع برخوردهای دو قطبی که برآمده از نگاه‌های سیاست‌زده و جناحی است باعث شده تا حتی در زمان مواجهه با موضوعاتی که به نوعی با هویت دینی، ملی، تاریخی و... همگی ما در ارتباط است، رفتار درستی در پیش گرفته نشود.»
گفتنی است طیف مدعی اصلاحات به سیاسی‌کاری و سیاست‌بازی و همچنین ساختن دوقطبی‌های کاذب حتی در مسائل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و دفاعی و نظامی است. چندی پیش روزنامه شرق گفت‌وگویی با یک پژوهشگر اقتصاد سیاسی منتشر کرد که وی در بخش‌هایی از این گفت‌وگو به تبعات مخرب سیاسی کردن همه‌چیز به دست مدعیان اصلاحات گفته بود: «اصلاح‌طلبان برجسته‌ترین نماد ریاکاری سیاسی در ایران از انقلاب مشروطه تا امروزند. در یک‌کلام به نظر من آنان عصاره «کالایی‌شدن» و ابتذال سپهر سیاست در ایران هستند... جریان اصلاح‌طلب سهم مؤثری در شکل‌گیری نابسامانی‌های کنونی داشته‌اند. آنان این نقش را هم در شکل دادن به ساختار دوگانه روابط قدرت در اقتصاد سیاسی ایران در دهه نخست انقلاب داشتند... و هم در مقام مجری و طراح بسیاری از ساختارهای نولیبرالی در سپهر روابط کار، آموزش، بهداشت و سلامت، حیات شهری و کالایی‌کردن فزاینده تمامی عرصه‌های زیست فردی و اجتماعی.»
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما