تاریخ انتشارشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۹ - ۰۰:۰۰
کد مطلب : ۴۴۸۵۰۲
روند رو به رشد محصولات تراریخته در جهان و گرایش بسیاری از کشور ها به این روش تولید و عرضه محصولات انتقادات بسیاری را در پی داشته است . عده‌ای از محققان بر امنیت غذایی این محصولات نقد دارند و اعلام نمودند تا زمانی که امنیت این شیوه تولید محصولات و تاثیرات آن بر روی انسان به تائید کارشناسان نرسد بهتر است تولید آنها متوقف شود.
۰
plusresetminus
تراریخته؛ پروژه‌ای خطرناک‌تر از کرونا/ لزوم امنیت‌بخشی دولت به سفره غذایی مردم
به گزارش بلاغ، مدت‌هاست بحث واردات و تولید محصولات کشاورزی تراریخته در کشورمان بصورت بسیار جدی ذهن هموطنان‌مان را درگیر خود کرده و عده‌ای مخالف این محصولات هستند و استفاده از آن را برای جامعه مضر می‌دانند، در عین حالی‌که گروهی نیز طرفدار آن هستند.

فرآورده‌های تراریخته محصولاتی هستند که ساختار ژنتیکی آن‌ها از طریق مهندسی ژنتیک تغییر یافته و یک خصوصیت ویژه در محصول ایجاد یا یک خصوصیت از آن حذف شده است. کرونا، طیف وسیعی از مواد غذایی مانند انواع میوه ها و سبزیحات، گوشت‌ها، حبوبات، غلات، لبنیات و ... را شامل می شوند.

تذکر جدی آغازین این گزارش
آرامش جامعه از غمق راهبردی مسئولان کشور و رسانه‌های وابسته به جریان انقلاب اسلامی است.بلاغ نیز عمیقاً به این اصل معتقد و ملتزم می‌باشد. گزارش ذیل تنها هشداری است به مسئولان تا در قبال آنچه که در ورای روزمرگی‌ها دغدغه آنان را تشکیل می‌دهند، به مسائلی عمیق‌تر نیز توجه کنند تا نکند در بازار مکاره مجادلات جهانی، حرکتی هوشمندانه از سوی دشمنان سفاک، اصل و ریشه نسلی ملت برزگ ایران و مسلمانان مظلوم جهان را مورد هدف قرار دهد و مرگ خاموش را برای نسلی انقلابی و مومن رقم زنند.

چرا استفاده از محصولات تراریخته؟

افزایش سریع جمعیت جهان و رشد تقاضا برای غذای بیشتر و بهتر در کنار لزوم صیانت از محیط زیست و ایجاد تعادل بین جمعیت و تأمین مواد غذایی و با توجه به این واقعیت که جمعیت جهان در هر سال ۵/۱ درصد رشد می یابد، این نگرانی را تشدید کرد که کمبود مواد غذایی در نواحی پرجمعیت جهان در آینده منجر به آشفتگی اقتصادی و سیاسی گردد.

بدین جهت، برای رفع فوری نیازهای کشاورزی پایدار در جهان، استفاده از فناوری مهندسی ژنتیک در کنار پیشرفت های مهم در سایر رشته ها مورد توجه قرار گرفت تا از این طریق تولید محصولات غذایی اصلی و کارایی تولید افزایش یابد، مشکلات زیست محیطی کاهش پیدا کند و دسترسی بیشتر کشاورزان خرده پا به غذا میسر شود.

مهندسی ژنتیک مواد غذایی، شامل ایجاد تغییر و تحولات هدفمند بر روی ژنوم گیاهان یا جانوران است. اکثر غذاهایی که امروزه مصرف می شود یا خود تغییر ژنتیک یافته اند که اصطلاحاً GM خوانده می‌شوند و یا شامل اجزاء مشتق از تکنولوژی اصلاح ژنتیک هستند. میلیاردها دلار از صادرات مواد خوراکی در آمریکا را فروش غلات و بذرهای اصلاح شده ژنتیکی تشکیل می دهند و در واقع بیشترین حامیان این تکنولوژی را بخش خصوصی، محققان، برخی مصرف کنندگان، کشاورزان آمریکایی و مراکز نظارتی تشکیل می دهند.



مزایا و زیان‌های محصولات تراریخته

پیش از هر چیزی باید دانست که محصولات تراریخته؛ مواد غذایی و محصولات کشاورزی هستند که از لحاظ ژنتیکی دستکاری شده و ژن جدید و مطلوبی را از سایر ارگانیسم ها دریافت کرده اند.
 
به اعتقاد طرفداران، این محصولات دارای مزایایی هستند که کشت آنها را با صرفه کرده است. عمده مزایای این محصولات را می توان به تولید محصولات قوی تر، محافظت محیط در برابر سموم، ماندگاری بیشتر محصولات، جنگل زدایی کمتر،کاهش گرم شدن زمین،کاهش قیمت غذا،تولید محصولات جدید و مقاومت در برابر حشرات اشاره کرد.
  
در مقابل مخالفان تولید محصولات تراریخته بر این باورند که در محصولات غیر تراریخته سطح بالاتر آنتی اکسیدان‌ها، مواد مغذی بالاتر، انرژی بیشتر و پروتئین سالم تر، عملیات کشاورزی بهتر همگی منجر به محصولات بهتری به نسبت محصولات تراریخته می شود.
به اعتقاد آنها این محصولات دارای مضراتی چون واکنش آلرژیک، نامناسب برای محیط زیست، کاهش تنوع زیستی، کاهش کارایی آنتی بیوتیک ها،طعم غیر متداول، تغذیه ای برای انسان ها و سلاح بیولوژیک است که در محصولات غیر تراریخته سطح بالاتر آنتی اکسیدان ها، مواد مغذی بالاتر، انرژی بیشتر و پروتئین سالم تر، عملیات کشاورزی بهتر همگی منجر به محصولات بهتری به نسبت محصولات تراریخته می شود.

ویژگی‌های مواد غذایی ارگانیک و تاثیر آن بر سلامت انسان
چند سالی است بدلیل تاثیر منفی محصولات تراریخته و ذهنیت منفی جامعه ایرانی روی این نوع از محصولات غذایی، رویکرد به محصولات ارگانیک زیاد شده است.

در بسیاری از کشورهای صنعتی و پیشرفته دنیا در فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها معمولاً با دو دسته از محصولات که دارای برچسب متمایز کننده ارگانیک و غیر ارگانیک هستند روبرو می شوید. اهمیت استفاده از محصولات کاملاً طبیعی و ارگانیک در برخی از کشورها از جمله کشورمان به اندازه ای است که فروشگاه‌های اختصاصی برای فروش این دسته از محصولات وجود دارد.

مواد غذائی ارگانیک به آن دسته از مواد غذایی گفته می شود  که عاری ازهرگونه مواد شیمیایی و مصنوعی همچون آفت کش‌ها، سموم، نگهدارنده‌ها، کودهای شیمیایی و به طور کلی هر گونه آلاینده و عملیات تراریخته است.

براساس این مقدمه می توان گفت که در تولید و فرآوری این نوع محصولات، همه مراحل از کاشت تا برداشت با استفاده از نهاده‌های طبیعی همچون کود زیستی، کمپوست‌ها و حشرات سودمند است. در ابتدا این محصولات، تنها در فروشگاه‌های کوچک و یا در بازارهای محلی کشاورزان قابل دسترس بود و تنها شامل سبزی‌های تازه بود و اولین مصرف کنندگانی که از غذای ارگانیک استفاده می‌ شد، به دنبال غذایی بودند که بدون مواد شیمیایی، تازه و در حد امکان دارای کمترین مراحل فرایند؛ و چون آنها باید اقلام مورد نیاز خود را مستقیماً از کشاورزان خریداری می کردند بنابراین شعار «کشاورز خود را بشناس تا غذای خود رابشناسی» از اولین شعارهایی بود که به منظور ترویج مصرف غذاهای ارگانیک، باب شد.

 اما امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا، محصولات ارگانیک، دیگر لوکس و خاص به حساب نمی‌آیند و در فروشگاه‌ها، انواع محصولات ارگانیک از میوه و سبزی گرفته تا مرغ، تخم مرغ و شیر را می‌توانید با برچسب ارگانیک و تنها اندکی گران‌تر از انواع معمولی، خریداری کرد.

وضعیت مواد غذائی ارگانیک در ایران

در ایران محصولاتی از قبیل انار، آب انار، پسته‌ وحشی، زعفران، انجیر، گلاب، عسل، چای، برنج، سیب، روغن زیتون و برخی از محصولات غذایی دیگر به صورت ارگانیک ارائه شده است. کافی نبودن تأمین منابع مالی، شفاف نبودن آیین‌نامه‌ها و ضوابط همکاری با بخش خصوصی، نارسایی در تأمین نیازهای تحقیقاتی و نبود تعامل مثبت و سازنده بین بخش‌های تحقیقاتی و اجرایی از جمله مشکلات این بخش است. به نظر می‌رسد استقبال مردم از محصولات غذایی ارگانیک خوب است اما مشکلاتی مانند قیمت بالا و همچنین تنوع کم این محصولات باعث شده است که این مصرف آن‌ها آن‌چنان که باید در بین مردم رواج نداشته باشد.

تراریخته، پروژ‌ه قتل‌عام خاموش مسلمانان
عبدالمجید شیخی، دکترای اقتصاد و پژوهشگر حوزه کشاورزی، که آخرین اثر این استاد دانشگاه کتابی با عنوان «شاخصهای امنیت غذایی با رویکرد پدافند غیرعامل» است، پرونده محصولات دستکاری ژنتیک (تراریخته) را از سالها قبل دنبال می‌کند؛ معتقد است: متاسفانه دولت همچنان که دچار ولنگاری در تجارت خارجی شده، دچار ولنگاری در امنیت غذایی نیز هست؛ یعنی کنترلی روی کیفیت غذا وجود ندارد و به آن اهمیتی نمی دهد.

وی افزود: با افزایش کرونا وزارت بهداشت به رعایت بهداشت نان در نانوایی ها دقیق شده که از اهمیت ویژه ای برخوردار است ولی خطر دراز مدت مصرف محصولات تراریخته که طبق بررسی‌های اخیر بسیار سنگین‌تر و خطرناک‌تر از سرایت کروناست مورد بررسی قرار نمی گیرد؛ چرا که این بیماری کمتر از دو درصد تلفات دارد در صورتی که مصرف غذاهای ناسالم می تواند نسل‌ها را ناقص الخلقه و جامعه را دچار مرگ تدریجی کند.

این کارشناس مسائل اقتصادی و پژوهشگر حوزه کشاورزی گفت: متخصصان ژنتیک و فرهیختگانی که دلسوزی می کنند نفعی در تولید یا عدم تولید تراریخته ندارند، ولی در عوض کسانی که ترویج تراریخته می‌کنند برای خود کیسه دوخته اند و چه محققان چه واردکنندگان همگی از این محصولات سود می برند.

پژوهشگر ایرانی افزود: متخصصینی که ادعای سواد ژنتیک دارند در باندهایی قرار گرفته‌اند که نفع شان در تولید و واردات این محصولات است.


وی در پاسخ به سوالی که بشر ناچار به کشت محصولات تراریخته است چرا که جمعیت رو به افزایش است و جوابگوی بشریت نیست گفت: این یک دروغ بزرگ است و کسانی که این ادعا را دارند یا بی سواد هستند یا اطلاع ندارند، وقتی راندمان آب در کشور ما ۴۰ درصد است یعنی با همین آب ما می توانیم ۶۰ درصد افزایش محصول داشته باشیم.

پژوهشگر حوزه کشاورزی اضافه کرد: ما در کشور از آب و خاک به خوبی استفاده نمی‌کنیم و در روش‌های کشت گلخانه ای که از روش‌های مختلف آبیاری کوزه ای قطره ای و نواری استفاده کردند توانستند مصرف آب را به یک چهارم برسانند و تولید محصول سه تا چهار برابر شده است.
شیخی تاکید کرد: بهره وری آب همراه با فناوری هشت برابر شده و ما اکنون حدود نود درصد نیازها را با روش های سنتی کشت تامین می کنیم.

شیخی عنوان کرد: اگر روش های جدید و فناوری کشاورزی پیاده شوند تا صد سال دیگر نیاز به روش جدیدی نداریم و این بدین معنی نیست که روش های جدید را به کار نگیریم بلکه بدین معناست که از ظرفیت های موجود استفاده نمی کنیم؛ همین فناوری‌های موجود که بزرگترین بخش تحقیقاتی کشور را بخش کشاورزی دارد اما دریغ از اینکه پژوهش‌های کشاورزی به بهره بردار و دست کشاورز برسد عمده پژوهش‌های کشاورزی در بایگانی ادارات قرار گرفته است.

وی افزود: پنج عامل: تحقیقات، آموزش، اجرا، ترویج و بهره برداری همه اینها باید با هم متصل شوند دست به دست محصول پژوهشی به اجرا برسد اما ارتباط قطع است ضمن اینکه فناوری های تراریخته مربوط به دودهه پیش است و کهنه شده و در حال حاضر متخصصین کشاورزی صراحتا اعلام کردند روش های جدید تولید محصول در واحد سطح به وجود آمده است.

شیخی تاکید کرد: فناوری تراریخته منسوخ شده و بانی اولیه ابداع تراریخته هم اعلام پشیمانی کرد و گفت اهداف ما در این روش اجرا شد و جوابگوی نیازهای ما نیست و هدف در این روش استفاده از سموم کمتر بود که حاصل نشد و در گیاهان تراریخته سموم بیشتر استفاده می شود.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه امروزه روش های اصلاح نباتاتی داریم که اگر به کار ببریم بیشتر جواب می گیریم و متخصصان زراعت و باغبانی این ادعا را دارند، افزود: در قرآن بیش از ۲۰ آیه داریم که هر کجا گفته شده حلال بعد از آن کلمه طیب آمده است که این نشان می دهد حلال مقابل خبیث و ناسالم قرار گرفته است و همان چیزی که غربی ها به آن ارگانیک می گویند.

باند طرفداران تراریخته در بدنه دولت قرار دارند
وی ادامه داد: متاسفانه دولت از طرفداران تراریخته طرفداری می کند و باند طرفداران تراریخته در بدنه دولت قرار دارند و همگی نفوذ دارند و بانیان تراریخته در واقع جزو پست‌های مهم دولتی هستند و حتی محصولات تراریخته را هم سیاسی کردند.

شیخی تاکید کرد: بیش از ۹۰ درصد روغن‌ها تراریخته است و به راحتی از کشورهایی که کشت تراریخته در آنها ممنوع است می توان دانه های روغنی را وارد کرد و خیانتی دیگر در روغن اتفاق می افتد و شرکت‌های روغن تنها ۳۰ درصد از ظرفیت خود استفاده می‌کنند و دولت هم روغن و از طرف دیگر کنجاله هم وارد می کند و این واقعاً عجیب است که چگونه دولت به این موضوع توجهی ندارد.

پژوهشگر حوزه کشاورزی با تاکید بر اینکه نصف ظرفیت کارخانه‌های روغن کشی تعطیل است، گفت: در کشور ما هم نیاز به خوراک دام داریم و هم نیاز به روغن خوراکی انسانی داریم چرا دانه‌های روغنی وارد نمی کنیم که در کارخانه های ایران روغن کشی شود و ارزش افزوده اش به نیروهای داخلی تعلق گیرد.

این کارشناس اقتصادی و پژو هشگر حوزه کشاورزی گفت: از طرفی دولت روغن وارد می کند و از طرف دیگر کنجاله یعنی ارزش افزوده روغن کشی را هم به جیب غربی‌ها می‌ریزند. برخی از اینها باندهایی هستند که نان شان در واردات کشورهای غربی مثل امریکا و کانادا و برزیل است؛ می دانیم که صنعت برزیل هم دست سرمایه گذاران امریکایی و اروپایی است.

دست‌اندازی صهیونیست‌ها در بشقاب غذایی ایرانیان
وی تاکید کرد: صراحتاً یکی از بانیان تراریخته مستقیماً اعلام می کرد که امروز در بازار ما محصولی وجود ندارد که تراریخته نباشد؛ سویا ذرت گوجه‌های گیلاسی کنجاله‌هایی که برای خوراک دام و مرغ ها استفاده می شود همگی تراریخته اند.

شیخی افزود: صراحتا کلیپی دیدم از نتانیاهو که البته نیاز به تایید متخصصان ژنتیک دارد و در این کلیپ اعلام می کند ما خوشحالیم که غذای تراریخته را به خورد ایرانیان می دهیم و بعد مثال گوجه‌های فندقی و گیلاسی را می زند.

پنبه های تراریخته ای که سرطان پوست ایجاد می کند

وی ادامه داد: ایران پنبه تراریخته از پاکستان وارد می کند که از آن پوشک بچه و الیاف تهیه می کنند و باعث آلرژِی و حساسیت می شود و فرد سرطان پوست می گیرد.

شیخی افزود: ایران استعداد تولید بذور را در همه گیاهان دارد و ۱۲۰ مرکز و موسسه و ۳۶۰ ایستگاه پژوهشی دارد.

این کارشناس اقتصادی افزود: واردات مرغ لاین از انگلیس را داریم و با اینکه تحریم هستیم چرا واردات این مرغ به کشور انجام می گیرد! بخاطر اینکه اینها دستکاری شده و نسخه بیماری زا ، شبهه ناک و دارای اثر سو هستند.
شیخی گفت: دشمن دنبال نسل کشی و بیو تروریسم مسلمانان و بخصوص شیعه است؛ چرا که شیعه دو بال ارتقاء دارد یکی شهادت و دیگری انتظار منجی.

این مسئول افزود: توطئه غذا کم هزینه ترین سلاح است چرا که از بچه تا رئیس جمهور همگی غذا می خورند و کدام بمب موثرتر از امنیت غذایی است که نسل را بدون حتی ترقه ای از بین ببرند؟.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: کرونا، سارس، جنون گاوی و هزاران بیماری دیگر از آزمایشگاه امریکا بیرون آمده است؛ کرونا را برای نسل کشی پیچیدند ولی خداوند چون قادر متعال است خودشان هم گرفتار شدند.

وی تاکید کرد: بیوتروریسم بمبی ارزان است که با پول خود ما بیمارمان می کنند. در صورتی که اگر بخواهند بمب بزنند هزینه دارد. در ترور بایو، ترور کننده نامشخص است و ترور شونده نمی داند از کجا ترور شده و در حقیقت یک ترور خاموش و فراگیر است.

ترور غذایی آثار دراز مدت و سوئی در جسم انسان دارد
پژوهشگر ایرانی افزود: رد محصولات تراریخته به معنای اثبات وضعیت موجود نیست و باید سعی کنیم به سمت تولید محصولات ارگانیک و دست نخورده برویم چراکه در قرآن کریم هم اشاره شده که هر محصولی که انسان دستکاری کند به انسان صدمه می زند.

وی افزود: محصولات موجود در بازار هم خیلی سالم نیستند؛ بنده به عنوان عضو هیات علمی همایش و جشنواره محصولات ارگانیک ۵ سال با میادین میوه و تره بار فعالیت داشتم؛ در سال آخر یک نمونه ۲۵ تایی از محصولات مورد عرضه تره باری را در آزمایشگاه گیاه شناسی آزمایش کردیم که همگی آلوده بودند و آلوده ترین آن هم سبزیجات بود.

شیخی تاکید کرد: اخیرا سفری به سیستان و بلوچستان در خصوص ترویج محصولات تراریخته انجام شده است که باید حتما پیگیری شود و مجلس از دولت سوال کند و ببیند کجا تولید صورت گرفته؛ چرا که پخش یک بذر می تواند تمام مزارع اطراف را آلوده کند.
رئیس جمهوری که محصولات تراریخته را هدایای کدخدا می‌داند

وی بیان کرد: اسناد نشان داده دو نوع بذر را جلوی پرندگان گذاشتند که از محصول سالم خوردند و نوکی به محصول تراریخته نزدند یعنی حیوان هم از این محصول گریزان است.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: مطالبه از مجلس و مدعی العموم و قوه قضاییه و دادستان داریم که پرونده تشکیل دهند و دولت مواخذه شود و نباید بگذارد شورای ایمنی کشور دچار مخاطره شود چرا شورای امنیت ملی ورود پیدا نمی کند؟ متاسفانه اکثریت دولت و شخص رئیس جمهور از طرفداران تراریخته هستند.

وی افزود: رئیس جمهوری که امریکا را خطر نمی داند و او را کدخدا می داند بنابراین محصولات تراریخته را هم هدایای کدخدا می داند کما اینکه در برجام هم دنبال هدایای کدخدا بود.

هیچ فساد اقتصادی بالاتر از واردات محصولات تراریخته نیست

وی با بیان اینکه هیچ فساد اقتصادی بالاتر از واردات محصولات تراریخته نیست، افزود: صهیونیست‌های بین الملل دنبال ترویج محصولات تراریخته هستند و سلاحی برنده تر و کم هزینه تر برای دشمن و پر هزینه تر برای مصرف کننده، خاموش تر از صلاح محصولات تراریخته نیست.
 
 نحوه برخورد کشورها با محصولات تراریخته

کشورها قوانین مختلفی درباره محصولات تراریخته دارند، از بازدارندگی کامل گرفته تا استفاده و واردات کنترل‌شده و تحت قوانین خاص؛ در این میان اتحادیه اروپا سختگیرانه‌ترین قانون‌ها را دارد.
برخی کشورها قوانین بسیار سختگیرانه برای تولید، مصرف و توزیع آن دارند و برخی هم تا حدودی منعطف‌تر عمل کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و با شروطی اجازه مصرف می‌دهند که برچسب‌گذاری هم یکی از شرط‌های اصلی است. در ادامه این گزارش تلاش می‌شود تا رفتار قانونی کشورها درباره محصولات تراریخته را معرفی کنیم.

اتحادیه اروپا منطقه‌ای است که سختگیرانه‌ترین و در عین حال جامع‌ترین قوانین را برای محصولات تغییریافته ژنتیکی (GMO) دارد. این قوانین مشمول تولید و تغذیه و حتی محصولاتی که در آن تراریخته استفاده شود را شامل می‌شود. در اتحادیه اروپا سیاست‌ها و قوانینی برای اجتناب از عوارض ناشی از تولید محصولات تراریخته دارد و موجب نگرانی و انتقاد مصرف‌کنندگان، کشاورزان و فعالان محیط‌زیست است. ارزیابی‌های سختگیرانه‌تر بوده و مورد به مورد بررسی دقیق می‌شوند.
تمام تولید و استفاده از محصولات تراریخته بر اساس قوانین سختگیرانه اتحادیه اروپاست و در حالت کلی برخی از هزینه‌های اصلی این قوانین را آلوده‌کنندگان هوا پرداخت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

 آرژانتین سومین کشور بزرگ تولید محصولات بیوتک در جهان پس از آمریکا و برزیل است. محصولات تراریخته در آرژانتین تحت قوانین سختگیرانه قرار گرفته و این قانون اجازه توسعه و تولید محصولات بیوتکنولوژی را تحت مدیریت وزارت کشاورزی و امور دام این کشور اجرا می‌کند. آرژانتین هنوز به «پروتکل کارتاژنا» نپیوسته است.

کشور بلژیک محدودیت‌های متوسطی نسبت به محصولات تراریخته دارد. نگاه عمومی نسبت به تراریخته مثبت نیست و آن را دشمن سلامتی می‌دانند. اکثر قوانین و مقررات بلژیک در مورد محصولات تراریخته در حقیقت از مقررات اتحادیه اروپا گرفته شده است. روی هم رفته مقررات محصولات تراریخته در بلژیک اکثرا روی تولید، ‌استفاده و توزیع آن متمرکز شده و محدودیت‌هایی درباره انتقال محصولات تراریخته به مزارعی که غیرتراریخته است وجود دارد و در این زمینه اطلاعات و اقدامات شفافی نیز دارند.

در کشور برزیل دولت این کشور قوانین و مقرراتی را برای آزمایشگاه‌های این کشور طراحی کرده و همچنین مقرراتی را برای تحقیقات GMO دارد. همچنین قوانینی در مورد بازاریابی طراحی کرده است. محدودیت‌هایی درباره آزادسازی این محصولات به محیط زیست و کشت آنها دارد و همچنین برنامه‌های رصد و بررسی کشت تحقیقاتی تراریخته، آزادسازی آنها و نیز آزادسازی تجاری این نوع محصولات دارد.
همچنین در این کشور محدودیت‌های شدیدی در استفاده از محصولات تراریخته در صنایع غذایی وجود دارد. در نهایت برای متخلفان و کسانی که این قوانین را نقض می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند،‌ قوانین تنبیهی در نظر گرفته شده است.

آژانس بررسی غذایی کانادا مسئول قوانین مربوط به تولید و تغذیه محصولات تراریخته حتی در حیوانات است. وزارت بهداشت و سلامت کانادا ملزم به ارزیابی سلامت غذایی این محصولات برای مصرف انسانی و همچنین محصولاتی است که تراریخته در آن به کار رفته است.


برچسب‌گذاری برای محصولات تراریخته در بخش غذا داوطلبانه است مگر اینکه نگرانی‌هایی برای سلامتی وجود داشته باشد.

در چین محدودیت‌هایی توسط شورای حکومتی و وزارتخانه‌های مربوطه این کشور در سال 2001 اعمال شد. وزارت کشاورزی مقررات نه تنها برای میوه‌ها بلکه حیوانات، میکروارگانیزم‌ها، محصولاتی که از تراریخته به دست می‌آید در نظر گرفته شد. هر گونه آزمایش، تولید و بازاریابی محصولات تراریخته در چین منوط به داشتن مصوبه دولتی است.
شرکت‌های خارجی که محصولات تراریخته به این کشور صادر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند باید حتماً پیش‌تر مصوبه وزارت کشاورزی این کشور را داشته و پروتکل‌های سلامت را گذرانده باشد.

رویکرد کشور مصر در مورد محصولات تراریخته تقریبا منعطفانه است و سیاست‌های عمومی این کشور با پرورش و واردات و صادرات آن مخالفتی ندارد، اما فعالان محیط‌زیست در این کشور این سیاست را به شدت انتقاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. در قوانین مصر محدودیت‌هایی در مورد پژوهش، تولید و بازاریابی محصولات تراریخته و غذاهایی که از آن تولید می‌شود وجود ندارد.
در قوانین این کشور همچنین هیچ‌گونه محدودیتی برای آزادسازی محصولات تغییریافته ژنتیکی به محیط‌زیست هم دیده نمی‌شود. حتی پیش‌نویس یک قانون ایمنی زیستی در پارلمان این کشور به ثبت نرسیده است.

تولید و فروش محصولات تراریخته در انگلیس منوط به گذراندن فرایند قانونی است که در سطح همان قانون اتحادیه اروپاست. بسیاری از قانون‌گذاران انگلیس که در مورد محصولات تراریخته قانون وضع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، همان قوانین اتحادیه اروپا را در نظر می‌گیرند. گرایش عمومی در انگلیس، عدم رضایت و انتقاد شدید از محصولات تراریخته است، اما اخیراً گرایش‌هایی هم برای استفاده از محصولات تراریخته گزارش شده است. در سیاست دولتی کشور انگلیس گرایش به استفاده از محصولات تراریخته دیده می‌شود.

تولید و فروش محصولات تراریخته در فرانسه قانونی است اما با محدودیت‌های زیادی همراه است. قوانین فرانسه تا حدود زیادی تابع مقررات اتحادیه اروپاست که محدودیت‌های فراوانی برای استفاده از این محصولات دارد. به ویژه در مورد منع آزادسازی این محصولات به محیط‌زیست تأکید می‌کند. همچنین برچسب‌گذاری هم در این کشور بسیار ضروری است.

در نتیجه چنین نارضایتی عمومی و محدودیت‌های قانونی در مورد محصولات تراریخته در حال حاضر هیچ تولید تراریخته‌ای و یا حتی واردات آن در این کشور وجود ندارد.

در آلمان همواره با کشت محصولات تراریخته به شدت مخالفت شده، کشور آلمان محدودیت‌هایی را برای محصولات تراریخته‌ای که حتی به صورت تصادفی در محصولات غذایی وجود داشته باشند دارد و روش‌های بسیار سختگیرانه برای کنترل این محصولات و آزادسازی آنها وضع کرده است.

ایتالیا به عنوان یک کشور عضو اتحادیه اروپا مشابه این اتحادیه نگرانی‌هایی را در مورد GMO طی دو دهه گذشته داشته، اما به نظر می‌رسد اکنون تا حدودی منعطف‌تر عمل می‌کند. در حقیقت بازتاب محصولات تراریخته در ایتالیا به این شکل است که افکار عمومی از مخالفت سرسختانه در دهه‌های گذشته کوتاه آمده است و برخی مناطق قوانین خود را در مورد تراریخته نسبت به دیگر مناطق ساده‌تر کرده‌اند.

 علی‌رغم اینکه این کشور قانون تنوع بیولوژیکی را در سال 1994 تصویب کرده و در سال 2008 به پروتکل کارتاژنا پیوسته است هنوز با محصولات تراریخته به راحتی کنار نیامده است. در حال حاضر هم قوانینی وجود دارد که به صورت غیرمستقیم مربوط به مسائل تراریخته هم می‌شود.

به گزارش بلاغ، با توجه به موارد گفته شده، هنوز باید پژوهش‌های بسیاری بر محصولات تراریخته انجام و مشخص شود در صورت مصرف این موارد چه تاثیراتی بر سلامت افراد می تواند بگذارد؟. آیا در صورت استمرار مصرف محصولات تراریخته، امنیت و سلامت جامعه به خطر نمی افتد؟ تاثیرات زیست محیطی این محصولات چیست و آیا مزایای آن بر مضراتش ارجحیت دارد که از شیوه تولید محصولات کشاورزی و غذایی ارگانیک فاصله بگیریم و به سمت تولید و واردات محصولات تراریخته روی آوریم؟. 

انتهای پیام/
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

مهربانی بی‌پایان خداوند را مغتنم شماریم
سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۰:۰۰
حجاب؛ تضمین سلامت زن در جامعه
دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۰:۰۰
عملکرد اقتصادی دولت در محک قضاوت
سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۰:۱۴
خواسته مردم؛ کنترل گرانی در شلوغی بازار
دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۰:۰۸
ضرورت نگاه تحولی منتخبان به مجلس دوازدهم
يکشنبه ۲۷ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۰:۱۲