فرصت طلایی سال‌هاست از عمارت رخت بسته و تبدیل به فرا بحرانی شده است، انگار دست‌هایی نمی‌خواهند این غده سرطانی خفه شوند، دست‌های قدرتمندی که از زباله کاسبی می‌کنند، کسانی که این طلای سیاه را بر بزرگ شدن این غده سرطانی ترجیح می‌دهند.

به گزارش بلاغ؛ وقتی واژه عمارت را می شنویم، اولین چیزی که به ذهن می رسد شکوه و تاریخی بودن است، اما در 30 کیلومتری جنوب شهر آمل عمارت جور دیگری معنا پیدا می کند، تاریخی، پر عظمت و البته نازیبا، سالهاست در جاده سرسبز هراز لنگر انداخته  و امروز در سن 36 سالگی به قله ای برای فتح سرطان تبدیل شده است.

 نمادی از بی توجهی که امروز از هر زاویه ای هم بررسی کنید نمی‌توان آن را نادیده گرفت، عمارت چون غده سرطانی بدخیم هر روزوضعیت وخیم تری می یابد، این آتشفشان فعال هر لحظه توان انفجاری به اندازه یک بمب اتم را دارد و آنقدر بزرگ شده است که دیگر کسی نمی تواند برای کم کاری هایش در این حوزه سرپوش بگذارد.

میانگین زباله برای هر فرد در کل کشور 700 گرم است، اما بطور متوسط هر فرد روزانه در آمل یک کیلو تا یک کیلو و 200 گرم  زباله تولید می کند تا آغازگر فاجعه ای باشد که امروز به ندانم کاری منتهی شود .

در آلمان روزانه 90هزار تن زباله تولید می شود، اما 80 درصد در چرخه بازیافت قرار می گیرند، ژاپن زباله را راهی برای کسب ثروت قرار داده، در سوئیس دور انداختن زباله هزینه دارد و برای هر کیسه زباله بیش از یک یورو باید پرداخت کرد و البته بازیافت رایگان انجام می شود، تلاش دانمارک در بازیافت آن را مرجعی برای زیست محیطی کرده است، در رم کسانی که در فاصله 500 متری سطل بازیافت زندگی می کنند اگر زباله را تفکیک نکنند جریمه خواهند شد و همه اینها در حالی است که کمتر از 5 درصد زباله به چرخه بازیافت می رسد.

کشوری مانند سوئد بیش از میزان تولید زباله ظرفیت بالای دستگاه زباله سوز دارد، اما آمل سالهاست در حسرت یک زباله سوز خون دل می خورد و نهایت همه وعده وعیدها جز بر اینکه به بزرگتر شدن حجم عمارت بیانجامد خاصیت دیگری نداشته است و 450 تن زباله هر روز خوراک این غول سرطانی است تا آن را مقاوم تر از قبل کند.

در سال 90 وزارت نیرو وعده داده بود طی 2 سال عمارت را تعطیل و مشکل را حل خواهد کرد، خوشبختانه برای برطرف شدن مشکل زباله آمل عزم استانی وجود دارد، این جمله ای بود که معاون امور عمرانی استاندار مازندران علی نبیان در سال 96 گفت و واگذاری زمین جدید برای ساخت کارخانه زباله سوز را تا پایان ماه جاری خواند،  فرماندر ویژه آمل نیز از تشکیل کارگاه ویژه روند واگذاری زمین و تسریع ساخت نیروگاه جدید زباله سوز امل گفت.

تا چند روز آینده پروژه پاساکش پیشرفت مناسبی دارد این را شهردار آمل احمد امیرسلیمانی در مهر سال 97 در یکی از مصاحبه خود بیان کرد و پیش بینی کرد تا 10 روز آینده وزارت کشور تاییدیه مراحل مناقصه را ارسال میکند، این سریال تلاش های بی سرانجام فقط عزمی راسخ می خواست، تراژدی وعدها همچنان ادامه داد.

زمین مناسب برای نیروگاه زباله سوز چالش یک دهه اخیر عمارت است که هر بار میان تایید و ردها با مشکل مواجهه می شود، این بار نیز که زمین منال مورد تایید شد با سنگ اندازی های زیادی روبه رو مواجهه شده است، اما حالا منال هست ولی  با مخالفت بخشدار بلده سدی برای دنیای روشن آمل ایجاد کرده است.

للهی رئیس سازمان پسماند در جلسه هیئت مدیره سازمان ها که چندی پیش برگزار شد از اعتبار 50 میلیار ریالی دولت برای خط پردازش زباله خبر داد و از اعتبار 7 میلیار تومان و کلنگ زنی کارخانه پردازش زباله در آینده ای نزدیک گفت.

فرصت طلایی سالهاست از عمارت رخت بسته و تبدیل به فرا بحرانی شده است، انگار دستهای نمی خواهند این غده سرطانی خفه شوند، دستهای قدرتمندی که از زباله کاسبی می کنند، کسانی که این طلای سیاه را بر بزرگ شدن این غده سرطانی ترجیح می دهند.

 تفکیک نشدن زباله ها و فرهنگسازی آن در جامعه بر تهدید این ابرچالش می افزاید و هر کس چه مسئولینی که در این چند سال وعده پوچ دادند و چه آن زن خانه داری که زباله خشک و تر را جدا نمی کند، همه و همه مسئولین این بحران هستیم.

عمارت گواه سوغاتی است که مسافران در تفریح های خود بر دل امل گذاشتند  که سالهاست آینه دقی برای شهروندان شده است.

امید می رود در میان این وعدههای بی سرانجام، اتفاقات خوبی بیافتد تا زمانی که این شیرابه ها تمام زندگی شهر را خشک نکند.

انتهای پیام/