تاریخ انتشاردوشنبه ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۲۳:۱۰
کد مطلب : ۳۸۵۷۵۸
سفارتخانه‌های کشور‌های اروپایی در کشورمان فعال‌تر شده‌اند. بعد از فعالیت‌های مرکز فرهنگی سفارت فرانسه در کشور و برگزاری کلاس‌های زبان فرانسه و راه‌اندازی کامپوس فرانس ایران برای پذیرش دانشجویان ایرانی در دانشگاه‌های فرانسوی و برخی اقدامات فرهنگی دیگر، حالا نوبت سفارتخانه دیگر کشور‌های اروپایی است که برای انجام کار‌های فرهنگی و حمایت از پروژه‌های اجتماعی در ایران پیشقدم شوند.
۰
plusresetminus
پروژه نفوذ سفارتخانه‌های اروپایی در ایران با پوشش حمایت از طرح‌های اجتماعی
به گزارش بلاغ، چند روز قبل سفارت استرالیا جشنواره فیلم‌های ایرانی را با حضور چهره‌های مطرح سینمای ایران در محل باغ این سفارتخانه برگزار کرد و سفارت آلمان هم از این قاعده عقب نماند و از پروژه‌های اجتماعی در ایران حمایت مالی کرد!

طرح‌های حمایتی سفارتخانه‌های اروپایی از پروژه‌های فرهنگی و اجتماعی در ایران در حالی صورت می‌گیرد که بسیاری از پروژه‌های ملی کشورمان به‌واسطه تحریم‌های اعمال شده از سوی امریکا و اجرای این تحریم‌ها از سوی همین کشور‌های اروپایی با چالش جدی مواجه و در شرف تعطیلی است؛ طرح‌ها و پروژه‌هایی همچون تولیدات دارو و تجهیزات پزشکی که طبق کنوانسیون‌های جهانی باید از قواعد تحریم مستثنا باشد، اما در عمل چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد. با این اوصاف پشت‌پرده حمایت سفارت آلمان از پروژه‌های اجتماعی ایران یا برگزاری فستیوال فیلم‌های ایرانی از سوی سفارت استرالیا و فعالیت‌های فرهنگی سفارت فرانسه با چه هدفی صورت می‌گیرد؟
سیاست باز دولت در قبال فعالیت‌های کشور‌های اروپایی در کشورمان رفته‌رفته موجب حضور جدی‌تر آن‌ها در حوزه‌های گوناگون شده است؛ حضوری که می‌تواند بسترساز آسیب‌های بعدی در جامعه باشد و جریان نفوذ در ساختار‌های کشور را رقم بزند. تجربه چنین فرآیندی را در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی در حوزه حضور فعالان محیط‌زیستی و برخی استارت‌آپ‌ها شاهد بودیم؛ جریاناتی که بعدتر‌ها مشخص شد، فعالان محیط‌زیستی و استارت‌آپی با حامیان اروپایی در کشور نیرو‌های نفوذی بوده‌اند و جاسوس از آب درآمدند. حالا هم به رغم تجارب ناموفق قبلی با بازترشدن در‌های کشور به سوی حضور کشور‌های غربی و نفوذ آن‌ها در جریانات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور مواجهیم؛ جریانی که نه فقط کمکی به حل و فصل آسیب‌های موجود نمی‌کند بلکه می‌تواند آسیب‌های اجتماعی را چندوجهی کند.

حمایت مالی سفارت آلمان در تهران از پروژه‌های اجتماعی در ایران
سفارت آلمان در راستای پشتیبانی از پروژه‌های اجتماعی در ایران، از پروژه‌های به اصطلاح کوچک (Kleinstprojekte) حمایت مالی می‌کند.
اگر برای اطلاعات بیشتر به سایت سفارت آلمان مراجعه کنید، درمی‌یابید انواع پروژه‌های اجتماعی قابلیت دریافت این حمایت مالی را دارا هستند. به عنوان مثال جهت بهبود درآمد، بهبود امنیت غذایی در زمینه حفظ محیط‌زیست، بهداشت و سلامت یا آموزش و پرورش و کارآموزی. سفارت تنها می‌تواند حمایت خود را به صورت مالی به مسئول پروژه ارائه کند. علاوه بر این تهیه کالا‌های مورد نیاز از طریق سفارت امکان‌پذیر نمی‌باشد بلکه باید توسط مسئول پروژه صورت گیرد.
چنانچه پس از بررسی فرم درخواست پروژه، قابلیت پروژه شما برای دریافت حمایت مالی تأیید شود، سفارت با شما یک قرارداد حمایت مالی امضا می‌کند وپس از اتمام پروژه، گزارش روند و موفقیت پروژه را باید به سفارت ارائه کنید.
نکته قابل تأمل در این میان پروژه‌هایی است که شامل این حمایت نمی‌شوند؛ حمایت از زبان آلمانی، حفظ فرهنگ، کمک‌های بشردوستانه، حمایت از امر تغذیه و حمایت از حقوق بشر نمی‌توانند از این حمایت برخوردار شوند!

نفوذ و جهانی‌سازی
چرایی انجام چنین پروژه‌هایی از سوی کشور‌های اروپایی در کشوری مانند ایران را می‌توان در ذیل پدیده «نفوذ» یا جهانی‌سازی توجیه کرد. جالب اینجاست که این کشور‌ها به کشور‌های دیگر اجازه حضور و اجرای چنین پروژه‌هایی را نمی‌دهند.
جهانی‌شدن فرهنگ، سیاست یا ارتباطات یکی از پروژه‌هایی است که سال‌هاست از سوی دنیای غرب پیگیری می‌شود. این پروژه نه فقط از سوی صاحب‌نظران شرقی با انتقاد مواجه است بلکه منتقدان صاحب‌نامی در دنیای غرب نیز به جهانی‌شدن انتقاد دارند. نظریه‌پردازانی همچون توماس فریدمن، آنتونی گیدنز و مارشال مک لوهان به این مسئله نگاهی فرآیندی دارند به این مفهوم که با جهانی‌شدن فرهنگ، سیاست، اقتصاد یا ارتباطات می‌توان شرایط جدیدی را تبیین کرد. ساموئل هانتیگتون، فوکویاما و برژینسکی با نگاه پروژه‌ای به این پدیده معتقد هستند، جهانی‌شدن به شکل یک ایده، منش یا بینش مشخص ترویج می‌شود. پیروان این رویکرد سعی می‌کنند تا پاره‌ای از ایدئولوژی‌های مسلط جهانی را به صورت پروژه‌ای به دنیا تحمیل کنند، بنابراین در روایت‌های این رویکرد از جهانی‌شدن سرمایه‌داری یا سوسیالیسم، غربی‌شدن جهان، امریکایی شدن جهان، لیبرال یا سکولارشدن جهان و مانند این‌ها سخن به میان می‌آید. پیروان این مکتب می‌کوشند تا فرآیند تحولات جهانی را به نفع ایدئولوژی خاصی تفسیر و پروژه مشخصی را بر جهان حاکم کنند. در برابر این‌ها و با وجود تمام حمایت‌ها جریان انتقادی نیرومندی در برابر جهانی‌شدن شکل گرفته است. نوام چامکسی، سیدحسن نصر و محمد قطب از منتقدان این روند هستند.

فضای مجازی، ارتباطات، مصرف، سفر‌های خارجی و آموزش زبان از بستر‌های نفوذ امواج جهانی‌سازی است که با تغییر فرهنگ و سبک زندگی و حتی سبک خورد و خوراک و پوشاک فراهم می‌آید. مباحث سبک زندگی از جمله سبک تغذیه و پوشش در حوزه جهانی‌سازی آنچنان اثرگذار است که از آن به مک دونالدسازی تعبیر می‌کنند. میزان موفقیت این جریان را می‌توان در لباس و نوع تغذیه رواج یافته در کشورمان ردیابی کرد، اما انتهای این پروژه نفوذی است که می‌تواند آسیب‌های اجتماعی را چندوجهی و غیرقابل کنترل کند. با تمام این‌ها دولت در‌های کشور را برای شکل‌گیری این نفوذ باز گذاشته است.
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما