به گزارش
بلاغ، درختکاری در ایران دارای پشتوانهای از علایق ملی و سنت تاریخی است و تاریخ نشان میدهد که ایرانیان باستان، جشنهای خاصی داشتند و در این جشن ها به درختکاری پرداخته و به خاک و زراعت احترام میگذاشتند.
در کشور ما روز درختکاری در ۱۵ اسفند هر سال برگزار میشود و مردم با حضور در پارکها، جنگل ها و اقصی نقاط شهرها اقدام به کاشت نهال های جوان می کنند و از این روز به مدت یک هفته به نام هفته منابع طبیعی نامگذاری شده است تا در کنار زندگی ماشینی کمی هم به فکر طبیعت پیرامون خود باشیم.
درختکاری، سنت دیرپای ایرانیان
ایرانیها هر سال با کاشت درخت به استقبال سال نو رفته و در واقع با این کار نمادین در آستانه بهار، زندگی را به زمین باز میگردانند. در این روز در مقابل بیشتر پارکها و فضاهای سبز و دیگر نقاط شهر نهالهایی به صورت رایگان در اختیار مردم قرار میگیرد.
در ادیان و فرهنگ های مختلف جهان نیز، درخت و درختکاری در جایگاه خاصی قرار دارد، در اسلام نیز انسان را به کاشت درخت تشویق و ترغیب میکنند و بعضی از بزرگان دین به این امر اشتغال داشتهاند.
حضرت علی(ع) در مدینه باغهای خرمای فراوانی به وجود آورد و بیشتر آنها را در راه خدا وقف کرد و احادیث مختلف در این زمینه، نشانگر تاکید و توصیه اولیای اسلام به حفظ و حراست از درختان و اهمیت درختکاری است.
عیسی یوسفی محقق و پژوهشگر محیطزیست و منابع طبیعی در گفتوگو با خبرنگار ما اظهار کرد: با صنعتی شدن جوامع بشری، درختان نقش فراوانی در زندگی انسانها دارند و از طرفی دیگر پیشرفت صنعت و فناوری موجب توجه به این نعمت خدادای شده است.
اسلام یعنی حیات و زنده نگهداشتن طبیعت
وی با بیان اینکه علاوه بر اینکه کاشت درخت در اسلام تاکید شده است، خاطرنشان کرد: درختان ریههای یک شهر هستند و نقش مهمی در تامین سلامت اعضای جامعه ایجاد میکنند.
این محقق و پژوهشگر محیطزیست و منابع طبیعی با اشاره به اینکه برخی فعالیتهای صنعتی و گسترش وسایل نقلیه موجب خرابیهایی برای محیط بیرونی شده است، خاطرنشان کرد: افزایش هر چه بیشتر این مواد آلاینده موجب کاهش میزان اکسیژن در هوا میشود و این وضع نامساعد گروههای آسیب پذیر مانند بیماران ریوی و قلبی، سالخوردگان و کودکان را تهدید می کند.
یوسفی افزود: در چنین شرایطی موضوع درخت و درختکاری راه حل مناسبی برای مبارزه با آلودگیهای یادشده به شمار میآید، بنابراین ایجاد جنگلهای مصنوعی و فضای سبز در اطراف شهرهای بزرگ به تاسیس کارخانجات تولید اکسیژن میماند.
زمانالله زمانی کارشناس مسائل اقتصادی نیز در گفتوگو با خبرنگار ما به اهمیت اقتصادی درخت و درختکاری اشاره و خاطرنشان کرد: درختان به عنوان نبض زمین و مایه حیات انسان و حیوان و حتی بعضی از گیاهان هستند، چرا که با جذب گازهای سمی مانند دی اکسید کربن و تولید اکسیژن، که یکی از اساسی ترین نیازهای حیات انسان و حیوان است، موجب دوام حیات انسان و سلامت چرخه طبیعت می شوند.
حیات درختان، استمرار زندگی انسانهاست
وی با اشاره به اینکه برگ و شاخه های درختان بخش مهمی از تغذیه حیوان و انسان را فراهم می سازند حتی در تولید گوشت مصرفی انسان نیز نقش اولیه را دارند، تصریح کرد: میوه بسیاری از درختان مورد استفاده انسان و حیوان است،
این کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه از چوب درختان نیز میتوان در صنایع چوبی و تامین بخش مهمی از وسایل مورد نیاز زندگی انسان نقش اساسی دارند، خاطرنشان کرد: درختان می توانند در جلوگیری از فرسایش خاک کشاورزی و مفید زمین در هنگام سیل نیز نقش مهمی داشته باشند.
وی با بیان اینکه باید توجه ویژهای به مباحث مربوط به کاشت درخت و شرایط آب و هوایی نیز شود، گفت: برخی از درختانی که در شمال رشد میکنند، در جنوب نمیتوان انتظار رشد مناسبی از آنها داشت.
زمانی در پایان گفت: بسیاری از درختان از گذشته تا کنون، در صنعت داروسازی و عطاری و حتی به دست آوردن نوعی چسب مورد استفاده قرار می گیرند که اهمیت مسائل اقتصادی را افزایش داده است.
تشکل های مردم نهاد، حافظان محیط زیست و طبیعت
اما در این بین نقش موثر سازمانهای مردمنهاد فعال در موضوع محیطزیست نیز بر کسی پوشیده نیست که در شهرستان محمودآباد نیز از چند سال پیش شاهد فعالیت موسسه مردمنهاد جوانان وارث زمین با حضور جوانانی عاشق طبیعت و منابع طبیعی و درخت و جنگل هستیم که حرکتهای ماندگاری در زمینه احیای فضای سبز داشته اند.
تاثیرگذاری این سازمانهای مردمی آنجایی بیشتر نمایان میشود که همگان معتقدند که امورات فرهنگی و اجتماعی هرگاه از تصدیگری دولت خارج و به دست مردم سپرده شده، قطعا نتایج درخشانی دارد و از جمله عملکرد این سازمان در شهرستان ساحلی محمودآباد میتوان به موضوع پاکیزگی محیطزیست با پرداختن به موضع فرهنگ کاهش تولید زباله، پاکیزگی محیط زندگی به ویژه در جنگل و ساحل، کاشت نهال در مراکز فرهنگی و اجتماعی اشاره کرد.
به گزارش آوای شمال، روز درختکاری بهانه ای است برای احترام به محیط زیست و باید این امر را احیا کرد و این موضوع مهم با کمک نهادهای مردمی در قالب سمنهای محیط زیستی نقش موثرتری را در جامعه ایفا میکند.