آدمشناسی، از هنرهای حاجقاسم بود. نیروهایش را توی میدان شناسایی میکرد. فرماندهی نبود که از بیرون مدیریت کند. برخی گلایه میکردند که نمیتوانیم حاجقاسم را ببینیم؛ ولی نیروی جهادیِ توی میدان گلایه نداشت که حاجقاسم را نمیتواند ببیند. توی میدان، نیروهایش را ارزیابی میکرد؛ جنگش را میدید، اخلاقش را میسنجید و مسئولیت میداد.