فاطمه همان بزرگ بانوی خداباور، قرآن نیوشیده جلیل القدری که حتی پس از رحلت جان گداز حضرت مصطفی (ص) پرچم حمایت از نبوت و میراث نبوی را که همانا اسلام ناب محمدی و امامت و ولایت بود بر زمین نگذاشت،صدیقه طاهره به عنوان نه تنها الگوی تمام عیار زن مسلمان بلکه به عنوان الگوی انسان اهل معرفت و بصیر و حق مدار و عدالت طلب است، همو که در آن سخت و سنگین روزگار پرفتنه پس از رحلت ختم المرسلین، خداباورانه و حق مدارانه و البته شجاعانه و تکلیف مدارانه پرچم حمایت از سنت نبوی و امامت و ولایت امیرمومنان (ع) را که بارها و بارها رسول مکرم اسلام بر آن تاکید کرده بود، بر افراشت، همان امر مهمی که خداوند حکیم اعلام و ا
بلاغ وصایت و امامت و ولایت علی بن ابی طالب را توسط پیامبر هم ردیف انجام رسالت حضرتش ذکر فرمود و پس از ا
بلاغ این مهم خداوند کریم آیه «الیوم اکملت لکم دینکم ...» را نازل فرمود تا شاهدی بر همیشه تاریخ باشد در اهمیت امر امامت و ولایت و جانشینی پس از پیامبر.
و زهرای اطهر در برافراشتن این پرچم که پرچم صراط مستقیم و ماندگاری آیین محمدی و سنت نبوی و جلوگیری از هرگونه انحراف و البته هدایت به مسیر امامت و ولایت بود، چه زجرها و مصیبت ها و مرارت هایی که متحمل نشد اما صدیقه طاهره این «سرّ» بزرگ عالم هستی که «حقیقت شب قدر» است و جلالت مقامش نزد پروردگار عالمیان بی نظیر، در قامت حامی نبوت و امامت و ولایت، لحظه ای از تلاش و مجاهدت و مقاومت دست بر نداشت، حتی آن گاه که بر در خانه اش آتش افروختند، همان خانه ای که هر روز حبیب خدا بر آن دق الباب و بر اهلش سلام می کرد، پهلویش را به جفا شکستند و حرمت دخت حضرت ختمی مرتبت را نگاه نداشتند و حتی گریه هایش را که البته گریه «مقاومت» و «اعتراض» و حق طلبی بود، تاب نیاوردند اما فاطمه تا ابد هم «راه» است، هم «نشانه» و هم «راهنما» و هم «رهبر» و هم الگوی مقاومت. تا نفس می کشید دست از حق طلبی و عدالت طلبی و حمایت از آیین محمدی و سنت نبوی و امامت و ولایت امیرمومنان برنداشت و حتی وصیتش به امیرمومنان مبنی بر غسل و کفن و دفن شبانه و اجازه ندادن برای نمازگزاردن بر پیکر مطهرش با حضور ستم کنندگان در حقش و قبر پنهانش را تا قیام مهدی موعود (عج) به نشان و پرچمی از حق مداری و حمایت از نبوت و امامت و ولایت تبدیل کرد.
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سرالمستودع فیها بعدد ما احاط به علمک