به گزارش بلاغ؛ بسیاری از نعمتهای خداوند به انسانها ناشی از قدردانی و سپاسگزاری است، آنچنانکه در آیه شریفه آمده: «و آن شکرتم، لازیدنکم», (اگر شکرگذار در قبال نعمتها باشید، خداوند بر نعمتهایتان می‌افزاید)، همانطور که در نقطه مقابل، ناشکری و قدرناشناسی موجب کاهش نعمت می‌شود: «و من اعرض عن ذکری، فان له معیشتا ضنکا»، (و کسی که از ذکر خداوند دوری گزیند، در معیشت دچار سختی خواهد شد).

خداوند طبیعت انسان را بگونه‌ای آفرید تا در قبال نیکی دیگران، قدرشناس باشد و سعی کند تا به جبران آن بپردازد. ساختار خلقت انسان اینگونه است که خواهان نیکی و مروج نیکی‌ها باشد. روح سالم در بستر تربیت صحیح، دوستدار خوبی‌هاست و متقابلاً، نکوهش‌گر بدی‌ها و قدرناشناسی‌ها.

عشق به آب و خاک و کشور ازهمین حقیقت درونی نشات می‌گیرد. «مام میهن»، دربردارنده بسترهایی است که از مصادیق بارز نعمت‌اند. آب و خاک، سرچشمه همه نعمت‌های الهی هستند. امنیت و آرامش را با استقرار در مسکن به شهروندان اعطا می‌کند. مجموع داشته‌ها و تعلقات، در درون جغرافیایی تجمیع می‌شود که نام کشور، استان، شهرستان و شهر یا روستا را بر آن می‌نهند.

تاریخ کشورها مشحون از خاطرات، خطرات و افتخاراتی است که بر بام همه یادمان‌ها، نام مردان و قهرمانانی است که برای حفظ کشور و صیانت آن در مقابل تهاجمات آشکار و پنهان دشمنان ایستادگی کرده و تا آخرین قطره خون با مقاومت خود، جوانمردی و سطوت و سماحت خود را جاودانه ساختند. شهداء، مظهر و قهرمان ایثار و ازخودگذشتگی برای حفظ دین و مملکت هستند.

عشق و علاقه به کشور، که از آن در اسلام به «وطن» یاد می‌شود، نیز ملهم از چنین حقیقتی است، بدین جهت از نبی مکرم اسلام آمده که: «حب الوطن من الایمان»، (دوست داشتن وطن از جلوه‌های ایمان است.)

تأییدات ایمانی و قلبی است که انسان مسلمان و حتی غیرمسلمان، به کشورش عشق می‌ورزد و حاضر است برای آن جان نثار کند و بر این فعل خود، افتخار نیز می‌کند و آن را شرف و وظیفه خود می‌داند.

از شاخص‌های آزادگی و انسانی در جهان، وطن دوستی و تلاش برای اعتلای کشور و خدمت به مردم میهن است. چه بدبخت و بیچاره و سیه‌رویند آنانی که خود را در خدمت بیگانگان قرار داده و به کشور و مردم خود خیانت می‌کنند و مجری سیاست‌های دشمنان علیه کشور خود می‌شوند. مرده‌شوی این دنیای کثیف مزدوران را ببرد که برای یک زندگی ذلت‌بار و لذات زودگذر تن به دریوزگی می‌دهند و نه کشور خود، که شرف و شخصیت و هویت خود را به بیگانگان می‌فروشند تا چندرغاز پول حرام بدست آورند و خرج ولنگاری و زندگی انگلی خود کنند.

وطن فروش، به راحتی ناموس فروشی می‌کند چراکه؛ وقتی بزرگ‌ترین ناموس خود را که وطن است به دیگران می‌فروشد، فروش خواهر و مادر و همسر خود به بیگانگان دیگر برای او مسئله‌ای نخواهد بود.
زینب شیخی