کلید این پارکینگ دست کیست؟

به گزارش بلاغ؛ شهر محمودآباد به عنوان اولین شهر ساحلی مسیر پایتخت کشورمان همه ساله با شروع فصل گرما خواسته و یا ناخواسته میزبان مسافران زیادی است که دسترسی ساده آن به دریا موجب شده است تا شاهد حضور گردشگران و حتی شهروندان شهرهای همجوار در ساحل و پارک‌های ساحلی باشیم. 

ما در محمودآباد سال‌هاست از ظرفیت‌ها و قابلیت‌ها و پتانسیل‌های مهم گردشگری شهر غافل مانده‌ایم و نتوانستیم در صنعت گردشگری که امروزه به عنوان یکی از پویاترین و پول سازترین صنایع در جهان از آن یاد می‌شود و به نسبت شهرهای کوچک همجوار با این شهرستان که در این حوزه در رقابت هستند ، موفق باشیم و سهم ما تنها از توریسم، ترافیک و زباله بوده است. 
 

در این سطرها نمی‌خواهیم با واژه‌های تکراری به ظرفیت‌های این شهر اشاره کنیم ، چرا که مجموعه مدیریت شهری بهتر از ما به آن واقف است، این بار موضوع این نوشتار تنها پارک مرکزی شهر و کوچه ساحل یک می‌باشد که یکی از پر تجمع‌ترین مناطق شهری محمودآباد محسوب می‌شود . 
 

کوچه ساحل یک، یکی از قدیمی‌ترین کوچه‌های محمودآباد می‌باشد که در سابق به علت استقرار مطب دکتر مرحوم منوچهر اعتضادی به نام کوچه اعتضادی مطرح بوده و این کوچه در سه راهی شهر واقع شده و دارای چهار کوچه فرعی، که غالباً واحدهای آپارتمانی و بعضاً برخی واحدهای ویلایی در آن وجود دارد و بیش از 50 خانوار شهروند بومی در آنجا زندگی می‌کنند.
 

این کوچه در روزها و حالت عادی به علت کمبود فضای پارکینگ، خود شهروندان با چالش روبرو هستند و اکثراً خودروهای بومی در داخل کوچه‌ها پارک می‌شوند و وقتی به ایام تابستان و تعطیلات آخر هفته می‌رسیم نزدیکی به دریا و استقرار پلاژ ساحلی شاکری و فروشگاه‌های ساحلی و سایر دستفروشان و همچنین دسترسی به پارک‌ها و سرویس بهداشتی موجب ازدحام جمعیت در این کوچه شده است که تردد را برای بومی‌ها با دشواری شدید همراه کرده و بعضاً موجب افزایش ترافیک و سرقت در این منطقه نیز شده است.
 

این پارک دارای دو پارکینگ در قسمت شمالی و جنوبی خود می‌باشد و این امکان را به مسافران می‌دهد تا با خیال راحت‌تری خودروهای خود را پارک نموده و در جمع خانواده و در فضای تفریحی مدنظر حضور پیدا کنند ولی مدت هاست این پارکینگ‌ها، که می‌توانست یکی از منابع خوب درآمدی شهرداری محسوب شود و از وجود آن خدمات مطلوب‌تری در نگهداشت و ایجاد امکانات جدید تفریحی پارک برای کودکان ایجاد کرد و بهره برد، غافل ماندیم و پارک خودروها در وسط خیابان و رها کردن آن‌ها و حتی زدن چادر و استقرار در کوچه‌ها و ریختن زباله در پارک‌ها و خیابان‌ها از سوی شهروندان و بوی بد انباشت زباله‌ها مراتب نارضایتی اهالی کوچه ساحل یک را به همراه داشته است. 
 

در مقابل، شهرداری بابلسر با ایجاد پارکینگ‌ها در مبادی ورودی ساحل اقدام به اخذ ورودی از مسافران نموده و به هر مسافر کیسه زباله و دستکش می‌دهد و در تمام نقاط مذکور سطل زباله تعبیه شده است تا شاهد کثیفی و انباشت زباله نباشیم و آموزش و فرهنگ سازی در راستای تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی کشور، که حفاظت از محیط زیست یک وظیفه عمومی تلقی می‌گردد، را از ورودی پارکینگ‌ها شروع کرده است نه از پای کلاس‌های درس و همایش‌های عمومی شاید دوستان مدیریت شهری تعطیلی پارکینگ را به بهانه مصوبه ستاد مقابله با کرونا عنوان کنند ولی باید در نظر داشته باشند، جمعیت در هم گره خورده و انبوه مسافران و شهروندان آملی و بومی حاضر در پارک، خود مهم‌ترین عامل در راستای انتقال کرونا بوده و تهدید محسوب می‌شوند و باید راه‌های دسترسی به پارک و ساحل توسط نیروهای انتظام و فضای سبز مسدود می‌شدند نه صرفاً انسداد پارکینگ.
 

 امید می رود در دوره جدید مدیریت شهری ضمن بهره‌وری از دستاوردهای شهرهای موفق، برای تحقق محمودآبادی آباد تلاش نماییم.
محمد محتاطی