به گزارش بلاغ، شهرداری‌ها همواره بعنوان یک نهاد نیمه‌دولتی بوده که رسیدن به صندلی مدیریتی آن با رایزنی‌های سیاسی همواره همراه بوده است.

پس از افتضاح عملکردی دولت یازده و دوازدهم و عدم استقبال مردم به نگاه اصلاح‌طلبانه در انتخابات ریاست‌جمهوری، بزرگان اصلاحات بدنبال کسب کرسی‌های شوراهای شهر شدند تا شهرداران خود را بر مسند شهرداری‌ها بنشانند .

مازندران در این روزها شاهد آن است که تفکر اصلاح‌طلبی در شهرداری‌ها برقرار شده و شهردارانی با تفکر اصلاح‌طلبانه توسط شوراهای شهرهای قائم‌شهر، جویبار، آلاشت و ارطه انتخاب شدند، که با نگاهی به برخی دیگر از شهرهای بزرگ استان نیز می‌توان این رخداد ناخجسته را شاهد بود.

حامیان روحانی در سال‌های ۹۲ و ۹۶ اکنون بعنوان شهردار در این شهرها هستند و قطعاً با در دست گرفتن مدیریت شهری بدنبال تفکرات اصلاحاتی خود خواهند رفت و اکنون که هنوز این تفکر در بدنه دولت (استانداری و فرمانداری) حفظ مانده شوراها نیز از آن‌ها حرف شنوی داشته و چنین افرادی را بعنوان شهردار انتخاب کردند.

نکته اساسی در این است که اگر نگاه اصلاح‌طلبی با طعم رایج در فعالان سیاسی کشورمان برای مردم مفید و سازنده می‌بود، طی چند دوره حضور اصلاح‌طلبان در شوراهای اسلامی شهرهای مهم کشور و از جمله در پایتحت کشور می‌بایست اقدام‌های مثبتی از آنها به تجربه مردم می‌رسید که در کمال تاسف باید اذعان داشت که چیزی جز مجادله برای منافع بیشتر با چاق کردن شهرداری‌ها از نیروهای وارداتی از سوی اعضای این شورا و...، عاید دیگری متوجه مردم و شهروندان نشده بود و به نظر می‌رسد در دوره‌ای که مردم از شرائط قبلی به ستوه آمده و اقدام به انتخاب رئیس‌جمهوری از جنس خود کرده تا شاهد تحولات اساسی در روند خدمت‌رسانی و عمران و آبادانی کشورشان باشند، شوراها در شهرداری‌ها زنگ دیگری را به‌صدا در آورده و نغمه تکراری و ملال‌آور قبلی را می‌خواهند زمزمه کنند.

انتخاب کنونی شهرداران و تائید آنها توسط ستاد فعلی وزارت کشور، که متعلق به دولت قبلی و اصلاح‌طلبان است، مشکل جدی برای مدیریت‌های بعدی بوجود خواهد آورد و انصاف و ضرورت ایجاب می‌کند تا استقرار کامل دولت بویژه در ستاد وزارت کشور، حکمی برای شهرداری صادر نشود و شهرداری‌ها تا آن زمان با سرپرستی اداره شوند.  

امیر اسدی