آنکه خود را در نفی دیگران به اثبات می‌رساند، نگاه همواره او به دیگران است تا با مشاهده ابعاد منفی آنها، خود را به مقایسه با آنها مشغول سازد و اگر نقاط مثبتی را نیز ببیند، باز هم آن نکات مثبت را در خود قوی‌تر خواهد دید، که در هر صورت، او نمی‌تواند نقش سازنده داشته و الگویی تاثیرگذار بر دیگران بویژه در جایگاه‌های مسئولیتی باشد.
۰
به گزارش بلاغ، انسان‌ها دارای نقاط ضعف و قوتی هستند که اگر طالب جایگاه‌های مسئولیتی و اجتماعی نباشند، چندان محل دقت و قضاوت مردم قرار نمی‌گیرند، اما وقتی خود را در تقاطع مسئولیت و انتخابات قرار می‌دهند، حتماً باید مورد بررسی و قضاوت قرار گیرند و خود نیز، ظرفیت پذیرش این بررسی و قضاوت عمومی را در خود ایجاد کنند.
در جمهوری اسلامی و در میان مردمی که فضیلت و ایثار رسم دیرینه‌شان است، حتماً و قطعاً مسئولان این مردم آنهم در سطح بالای مسئولیتی، باید برخوردار از صفات نیکو و پسندیده باشند. اینکه نمی‌توان جمع ضدین شد و دو صفت حمیدیه و رذیله را با هم در خود نگه داشت، امری طبیعی است و این نیز پذیرفتنی است که انسان‌های غیر معصوم دچار اشتباه و خطا می‌شوند؛ اما همان‌طور که از نام اشتباه و خطا برمی‌آید، فرد نباید بر خطا و اشتباه اصرار ورزد و یک "خط خطا" را سیره خویش سازد، که در این صورت، از بخشودگی خارج شده و باید مورد بازخواست و محاکمه قرار گیرد.
این واقعیت واضح قابل انکار نیست که وضع اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مردم ما در سال‌های اخیر بهیچوجه خوب نیست و مسببان این وضعیت اگر خالصانه بگویند که اشتباه کردند و از ساحت مردم شریف پوزش بخواهند، می‌توان بر این موضوع تمرکز کرد و با کنارزدن عوامل اصلی وضع موجود، آنها را در صورت اثبات غیرتعمدی بودن اشتباه‌شان بخشید و یا تصمیمی منصفانه روی آنها گرفت؛ اما اینکه بانیان شرائط ناگوار و فاجعه‌بار کنونی همچنان با اعتراف به عمق فاجعه کنونی، مسئولیت این وضعیت را نپذیرند و دیگرانی که در خارج از گود اجراء کاره‌ای نبودند را متهم کنند و برای فرار از پاسخگویی، به حاشیه‌سازی و توهین روی آورند و باز هم فرصت‌های ملی انتخابات را در اغفال مردم بسوزانند، آنگاه باید واقعاً بر صلاحیت آنها تردید جدی کرد و نباید به حرف‌های قشنگ و وعده‌های مطنطن آنها، که همانند دو دوره قبل با شور و حرارت و اشک ریختن توانستند مردم را بفریبند و انتخاب شوند، اعتماد کرد.
آنچه که در درجه اول اهمیت قرار دارد و نشانه صداقت کاندیداست، راستگویی و پرهیز شدید از دروغ‌گویی است. کسی که می‌خواهد در بالاترین مقام و جایگاه کشور قرار گیرد، حتماً باید صادق و راستگو باشد و حتی جان خود را پای راستگویی و صداقت در فعل و حرف بگذارد. مگر رئیس‌جمهور دروغ‌گو می‌تواند نماینده عالی ملتی راستگو باشد؟. طبیعی است که دروغ‌گویی رئیس‌جمهور بتدریج علاوه بر درگیرکردن مسئولان کشور به فساد دروغ‌گویی، ملت را نیز دروغ‌گو خواهد ساخت. بدین جهت، در اولین گام برای رأی دادن به کاندیدای ریاست جمهوری، مردم باید دقت کنند که اگر حتی یک دروغ در لابلای گفتار و یا رفتار کاندیدا دیدند، به او رأی ندهند تا کشور دچار فساد دروغ نشود، که دروغ، کلید همه بدی‌ها و گناهان است.
معیار راستگویی کاندیداها را می‌توان در ادعاهای کنونی آنها و تطبیق این اظهارات با عملکردآنها بافت. همه کاندیداهایی که احراز صلاحیت شدند، دارای سابقه اجرایی و کارنامه کاری در سطح ملی هستند، که اگر غیر این می‌بود، احراز صلاحیت نمی‌شدند. بنابراین، بررسی صحت قول با فعل‌شان کار دشواری نیست و نباید سرنوشت کشور را با ساده‌لوحی به فردی داد که داشته‌های او، مشتی حرف‌های قشنگ و پشتیبانی‌های رسانه‌ای و تبلیغی به برکت جناح سیاسی پول و سرمایه‌دار است.
معیار دیگری که بسیار حائز اهمیت برای شناسایی کاندیدای صاحب کفایت است، اینکه آن کاندیدا برای اثبات خود، درصدد تخریب و نفی دیگران بر نیاید. کسی که می‌خواهد رئیس جمهور ملت مسلمان ایران شود، نباید ویرانگر و مخرب دیگران و متعرض به حیثیت این و آن باشد. رئیس‌جمهور ایران اسلامی باید مظهر وقار، متانت، وزانت، سعه صدر، تقوا، فضیلت و تدین باشد. او باید همه ارزشهای ملت بزرگ ایران را نمایندگی کند و عصاره همه فضیلت‌هایی باشد که شهدای این ملت برای اجرای این فضیلت‌ها جان مبارک‌شان را تقدیم انقلاب اسلامی کردند.
محمدعلی شیخ
در جمهوری اسلامی و در میان مردمی که فضیلت و ایثار رسم دیرینه‌شان است، حتماً و قطعاً مسئولان این مردم آنهم در سطح بالای مسئولیتی، باید برخوردار از صفات نیکو و پسندیده باشند. اینکه نمی‌توان جمع ضدین شد و دو صفت حمیدیه و رذیله را با هم در خود نگه داشت، امری طبیعی است و این نیز پذیرفتنی است که انسان‌های غیر معصوم دچار اشتباه و خطا می‌شوند؛ اما همان‌طور که از نام اشتباه و خطا برمی‌آید، فرد نباید بر خطا و اشتباه اصرار ورزد و یک "خط خطا" را سیره خویش سازد، که در این صورت، از بخشودگی خارج شده و باید مورد بازخواست و محاکمه قرار گیرد.
این واقعیت واضح قابل انکار نیست که وضع اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مردم ما در سال‌های اخیر بهیچوجه خوب نیست و مسببان این وضعیت اگر خالصانه بگویند که اشتباه کردند و از ساحت مردم شریف پوزش بخواهند، می‌توان بر این موضوع تمرکز کرد و با کنارزدن عوامل اصلی وضع موجود، آنها را در صورت اثبات غیرتعمدی بودن اشتباه‌شان بخشید و یا تصمیمی منصفانه روی آنها گرفت؛ اما اینکه بانیان شرائط ناگوار و فاجعه‌بار کنونی همچنان با اعتراف به عمق فاجعه کنونی، مسئولیت این وضعیت را نپذیرند و دیگرانی که در خارج از گود اجراء کاره‌ای نبودند را متهم کنند و برای فرار از پاسخگویی، به حاشیه‌سازی و توهین روی آورند و باز هم فرصت‌های ملی انتخابات را در اغفال مردم بسوزانند، آنگاه باید واقعاً بر صلاحیت آنها تردید جدی کرد و نباید به حرف‌های قشنگ و وعده‌های مطنطن آنها، که همانند دو دوره قبل با شور و حرارت و اشک ریختن توانستند مردم را بفریبند و انتخاب شوند، اعتماد کرد.
آنچه که در درجه اول اهمیت قرار دارد و نشانه صداقت کاندیداست، راستگویی و پرهیز شدید از دروغ‌گویی است. کسی که می‌خواهد در بالاترین مقام و جایگاه کشور قرار گیرد، حتماً باید صادق و راستگو باشد و حتی جان خود را پای راستگویی و صداقت در فعل و حرف بگذارد. مگر رئیس‌جمهور دروغ‌گو می‌تواند نماینده عالی ملتی راستگو باشد؟. طبیعی است که دروغ‌گویی رئیس‌جمهور بتدریج علاوه بر درگیرکردن مسئولان کشور به فساد دروغ‌گویی، ملت را نیز دروغ‌گو خواهد ساخت. بدین جهت، در اولین گام برای رأی دادن به کاندیدای ریاست جمهوری، مردم باید دقت کنند که اگر حتی یک دروغ در لابلای گفتار و یا رفتار کاندیدا دیدند، به او رأی ندهند تا کشور دچار فساد دروغ نشود، که دروغ، کلید همه بدی‌ها و گناهان است.
معیار راستگویی کاندیداها را می‌توان در ادعاهای کنونی آنها و تطبیق این اظهارات با عملکردآنها بافت. همه کاندیداهایی که احراز صلاحیت شدند، دارای سابقه اجرایی و کارنامه کاری در سطح ملی هستند، که اگر غیر این می‌بود، احراز صلاحیت نمی‌شدند. بنابراین، بررسی صحت قول با فعل‌شان کار دشواری نیست و نباید سرنوشت کشور را با ساده‌لوحی به فردی داد که داشته‌های او، مشتی حرف‌های قشنگ و پشتیبانی‌های رسانه‌ای و تبلیغی به برکت جناح سیاسی پول و سرمایه‌دار است.
معیار دیگری که بسیار حائز اهمیت برای شناسایی کاندیدای صاحب کفایت است، اینکه آن کاندیدا برای اثبات خود، درصدد تخریب و نفی دیگران بر نیاید. کسی که می‌خواهد رئیس جمهور ملت مسلمان ایران شود، نباید ویرانگر و مخرب دیگران و متعرض به حیثیت این و آن باشد. رئیس‌جمهور ایران اسلامی باید مظهر وقار، متانت، وزانت، سعه صدر، تقوا، فضیلت و تدین باشد. او باید همه ارزشهای ملت بزرگ ایران را نمایندگی کند و عصاره همه فضیلت‌هایی باشد که شهدای این ملت برای اجرای این فضیلت‌ها جان مبارک‌شان را تقدیم انقلاب اسلامی کردند.
محمدعلی شیخ
پربيننده ترين
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
دوشنبه ۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۷
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۶:۴۹
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۶:۵۵
دوشنبه ۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۹:۲۰
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳
يکشنبه ۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۴