به گزارش
بلاغ، یکی از وظایف و رسالتهای شورای هر شهر، ایجاد روابط سازنده و همکاری و مشارکت در اعتلای بخشهای مختلف شهری و استفاده از ظرفیتهای مختلف دولتی و غیردولتی جهت ایجاد رفاه و تامین امکانات شهروندی است.
لذا در ادوار گذشته این ظرفیت از طرف مسئولان شهری و نمایندگان مردم در شورای شهر نادیده گرفته شد تا جایی که به عنوان مثال در زمینه ورزش و با توجه به پتانسیل بالا، چه در عرصه ورزش همگانی و چه در عرصه ورزش قهرمانی، هم افزایی در جهت گسترش فضاهای ورزشی و افزایش سرانه و ایجاد فضای امن و مناسب جهت ورزش همگانی و حرفهای مغفول مانده است.
این عدم توازن تا جایی ادامه یافت که از منابع شهری جهت ایجاد فضاهای ورزشی در محیط های خارج شهر استفاده شده است که امکان استفاده اغلب شهروندان در بسیاری از ایام سال از این امکانات و فضاها میسر نمیباشد…
حال چاره چیست؟
راهکار حل موضوع در دو بخش قابل بیان میباشد:
بخش اول، شهروندان و در واقع صاحبان و ذینفعان واقعی این اقدامات باید باشند که با گزینش صحیح، شناخت واقعی و نگاه به پیشینه افراد، حداقل یک نفر که اهلیت ورزش و پیشینه کار ورزشی عام المنفعه داشته باشد، را در بدنه شورا وارد کنند.
بخش دوم، مدیران شهری هستند که اولاً به دور از نگاههای رانتی و مبتنی بر نظرات شخص یا گروه خاص، با در نظر گرفتن ظرفیتهای محلی و تراکم جمعیت، چه به صورت عمومی و حرفه ای در مناطق مختلف، اقدام به تخصیص منابع و ارائه .طرح های ورزشی در مناطق هدف، نمایند
مهمترین سرمایه هر کشوری سرمایه انسانی و بخصوص نیروهای جوان سالم و شاداب هستند که ساختن چنین نیروهایی نیازمند سالها زمان میباشد و حفظ آنها از اهمیت بالایی برخوردار است که فقدان امکانات و عدم توازن در پراکندگی آنها موجب هدررفت این سرمایهها و بروز آسیبهای اجتماعی در سطوح مختلف شهر خواهد شد…
بیایید باور کنیم، ما هم جزیی از این شهر هستیم و نقص در هر جزء از این سیستم، عملکرد کل سیستم را با مشکل مواجه خواهد کرد…
پس همه ما مسئول هستیم چه در گذشته و چه در حال و مهمتر از همه در تعیین آینده….
مسعود حسن زاده