اندوهی از عمق جان برای باب‌الحوائج

به گزارش بلاغ، تمامی امامان شیعه علیهم‌السلام به شهادت رسیده‌اند، به شمشیر -مانند امیرالمؤمنین و حسین بن علی علیهما السلام- و یا به زهر و سم. آنان علاوه‌بر آنکه به علم و تقوی شهره روزگار خود بودند، در میان مردم به عنوان فرزندان رسول خدا(ص) و اعضای خاندان عصمت و طهارت نیز شناخته می‌شدند و از این روی به شهادت رساندن آن بزرگواران برای خلفای به ناحق بر کرسی خلافت نشسته بنی‌امیه و بنی‌عباس، هزینه سنگینی داشت و جلب نظر موافق مردم با حکومتشان در آن بود که این ستارگان آسمان علم و تقوی و وابستگان به خاندان رسول‌الله(ص) را گرامی بدارند و تکریم کنند تا از این طریق در میان مردم روزگار خویش دوستدار اسلام معرفی شوند نه اینکه آنان را به شهادت رسانده و بدبینی مردم را علیه خود برانگیزند. اما، خلفای جور می‌دیدند که امامان بزرگوار شیعه مبارزه با ظالمان و ستمگران را رسالت خود می‌دانند و در هیچ حال از انجام این وظیفه الهی دست نمی‌کشند از این روی خلفای جور برای حفظ و ادامه حاکمیت‌های ظالمانه خود هزینه سنگین به شهادت رساندن آنان را تحمل می‌کردند. اگر امامان شیعه علیهم‌السلام آنگونه که تحریف‌کنندگان ادعا می‌کنند، به سیاست و امور حکومت کاری نداشتند، حاکمان جور برای به شهادت رساندن آنان چه انگیزه‌ای داشتند؟ امام موسی کاظم، هفتمین امام مظلوم ما از این روی به شهادت رسید.
در سوگ آن ولی خدا، گفت و شنود امروز را به سروده‌ای از شاعر متعهد کشورمان، برادر رضا اسماعیلی اختصاص می‌دهیم؛

اين روزها،‌ ماييم و‌ اندوهي اهورايي
زنداني دهليزهاي سرد تنهايي
اين روزها، ماييم و لبخند شهيد تو
چون لاله مشغوليم با مشق شكيبايي
اين روزها، افسوس!  از وصل تو محروميم
ماييم و كابوس فراق و طعم تنهايي
اين روزها، ما تشنه نوشيدن عشقيم
اي كاش مي‌دادي به ما يك جرعه شيدايي
دور از تو يا مولا! خزاني زرد و دلگيريم
ما را بهاري كن، تو اي روح شكوفايي
ما شيعه عشقيم، اهل بيت خورشيديم
ما را تو پير و مُرشدي، ما را تو مولايي
ما را اجابت كن، ‌تو اي آيينه هفتم
تا سهم روح ما شود آيينه پيمايي
كردي غروبي سرخ‌، اما خوب مي‌دانم
فردا به عرش عشق، مهر عالم‌آرايي
گفتم‌ «غزل - اشكي» براي نور مظلومت
امشب عزا دارم تو را، نور اهورايي