چه شد که قلم ها اجاره‌ای شدند؟

به گزارش بلاغ، «اگر صدها دستگاه مبارزه با فساد درست کنیم، اگر ده‌ها دادگاه با فساد مبارزه کنند، نمی‌توانیم فساد را ریشه‌کن کنیم، مگر آنکه مردم به صورت شفاف ببینند ما چه می‌کنیم.» این ها بخشی از سخنان دکتر روحانی در  نخستین اجلاس ملی گزارش اجرای حقوق شهروندی بود!

همانگونه که شاید نتوان اولین نویسنده، افشاگر و منتقد تاریخ را پیدا کرد، یقیناً پیدا کردن اولین قلم فروش تاریخ هم غیر ممکن است. اما داستان همان داستان است. خرید، فروش، رهن و اجاره...

بر کسی پوشیده نیست که بزرگ‌ترین راهکار مبارزه با فساد شفافیت است و رسانه، خط مقدم این شفاف سازی است. اما مشکل از آنجا شروع شد که جریان فساد این اصل را عمیق‌تر از دیگران باور کرده و سعی در اجاره رسانه و خرید شرافت اهل رسانه دارد. شاید بتوان بزرگ‌ترین عملیات سال‌های اخیر را حمله روپرت مرداک، غول رسانه جهان معرفی کرد. فرآیندی که طی آن فضایی که می‌توانست بزرگترین امپراتوری مبارزه با ظلم و فساد در جهان باشد، تبدیل به بزرگ‌ترین بنگاه تولید خبر در دنیا شد و خود جهت دهی فساد و ظلم جهانی شد.

شرایط حاضر در استان و شهر ما شاید نمونه‌ای با مقیاس کوچک از این قلم فروشی و شرافت فروشی اهل رسانه باشد. نویسندگان، منتقدین و اهل رسانه‌هایی که روزی خط مقدم شفافیت، مطالبه‌گری و مبارزه با فساد بودند. با گذر زمان و با برنامه‌ریزی اهل فساد با بریز و بپاش سیاسیون و ورود پول کثیف به سفره رسانه، بعضاً منش سکوت در پیش گرفته و عده‌ای هم ثناگوی سیاسیون و اهل فساد شدند. منظور از قلم فروشی صرفاً نوشتن متن خلاف واقع در ازای دریافت پول نیست و کارت هدیه، اشتغال در روابط عمومی ادارات و احکام مشاوره و تقدیم پیمانکاری دولتی، همه از مصادیق این بریز و بپاش‌ها می‌باشد.

اما حال که متاسفانه بسیاری از همسنگرهای رسانه‌ای پی غنیمت‌های کوه احد رفته و این تنگه حساس جبل‌العینین را به دشمن سپرده‌اند، وظیفه آنان که باقی مانده‌اند دو چندان می‌شود. اولاً باید همه آنان که باقی مانده‌اند فارغ از جناح های سیاسی و اختلاف نظرهای موجود بر سر مطالبات عمومی اجماع نظر داشته باشند و ثانیاً عرصه را چنان بر ثناگویان و قلم فروشان تنگ کنند که آنها هم راهی جز مسیر شفافیت و مبارزه با فساد نداشته باشند.

شفافیت اولین مرحله مبارزه با فساد است، پس قدم اول را محکم بر می‌داریم.