حکومت اسلامی با استراتژی استقرار ارزش‌های الهی و زمینه‌سازی برای حکومت جهانی امام عصر(عج‌الله) بمنظور تحقق آرمان‌های اسلامی اطاعت از خداوند، عبودیت و اجتناب از طاغوت، از اهداف عاشورای حسینی است تا مجریان حکومت اسلامی را صالحان انقلابی و باکفایت بدست گیرند و بشریت را از شیرینی‌های حکومت اسلامی، که تمدن‌سازی را با تربیت انسان‌های تراز شکل می‌دهد، برخوردار سازند.
به گزارش بلاغ، براساس شواهد مستند پرشمار، هدف نهضت حسینی بمانند نهضت پیامبران و در رأس آنان پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی(ص) تاسیس حکومت اسلامی بوده و هست، که این وجیزه مختصری به این هدف مقدس می‌پردازد.
امیرمومنان علی علیه السلام می فرماید:"هنگامی که حادثه ای پیش آمد(که دین یا جان شما را تهدید می کند)، جان خویش را فدا کنید، نه دینتان را"(کافی. ج2،ص216،ح2).
امام خمینی(ره) نیز اظهار می دارند:"اسلام آن قدر عزیز است که فرزندان پیغمبر، جان خودشان را فدای اسلام کردند. حضرت سیدالشهداء علیه السلام با آن جوان ها، با آن اصحاب، برای اسلام جنگیدند و جان دادند و اسلام را احیاء کردند"(صحیفه،ج8،ص151).
حسین بن علی علیهماالسلام، پرچمدار کاروان پرشمار شهادت طلبی انبیاء و ائمه هدی علیهم السلام، جان در ره اهدافی گذارد که شناخت این اهداف به بشریت کمک می کند تا راه زندگی خود را در اقتداء به سالار شهیدان به نیکی بیابد و به حیات خود معنا و رنگ ماندگاری و جاودانگی ببخشد.
احیای دین خداوند و نجات اسلام از چنگال بدعتها و تحریفات، نخستین انگیزه قیام اباعبدالله الحسین(ع) بود. همان انگیزه ای که بهترین ها در طول تاریخ خود را فدای آن کردند.
سید جوانان اهل بهشت، که قیامش پرابعادترین و حماسی‌ترین نهضت الهی برای زنده کردن دین خداوند بشمار می رود، در جای جای نهضت خود و در هر فرصتی را که بدست می آورد، هدف خویش را احیای دین خدا ذکر می‌کرد، با وجود آنکه خط نفاق چنان صحنه را دگرگون کرده بود که مردم با ظاهرگرائیها و دستگاه قوی تبلیغاتی و رسانه‌ای معاویه، او را "خال المومنین"، "صحابی رسول الله" و "کاتب وحی" می‌نامیدند. اغلب عوام جامعه امام حسین(ع) و معاویه را دو صحابی پیامبر می‌دانستند و معتقد شده بودند که اختلاف این دو مربوط به اختلاف سلیقه در برداشت قرآن و سنت است.
به جهت شرائط پر تزویر حاکم بر افکار عمومی، امام حسین(ع) تا اواخر عمر معاویه با پایبندی به صلح برادرش امام حسن(ع) دست به قیام نمی‌زند ولی مبارزه خود را با ایراد سخنرانی‌ها و سازماندهی گروه‌هایی برای افشای چهره منافقانه بنی امیه پی می‌گیرد. سخنرانی معروف اباعبدالله الحسین(ع) در سرزمین مناء و افشاگری عملکرد معاویه، همچنین نامه‌های سرگشاده‌ای که برای معاویه می‌فرستد، زمینه یک قیام را فراهم می‌کند.
در پاسخ نامه‌ی مردم کوفه که در زمان معاویه برای قیام اعلام آمادگی کرده بودند، می‌نویسد: "اکنون حرکتی انجام ندهید، و از آشکارشدن پرهیز کنید و خواسته‌ی خود را پنهان بدارید و از حرکات شک برانگیز تا زمانی که فرزند هند(معاویه) زنده است، دوری گزینید. اگر او مرد و من زنده بودم، تصمیم خود را به شما اعلام خواهم کرد".
پس از معاویه شرائط تغییر کرد. یزیدی که به فسق و فجور و بی دینی شهره بود و از انجام هیچ گناهی حتی بصورت آشکار پروا نمی‌کرد و هیچ سابقه‌ای از دین گرایی حتی ظاهری هم نداشت، با عنوان امیرالمومنین، شرائط را برای قیام اباعبدالله(ع) آماده کرد.
امام حسین(ع) با این جمله: "زمانی که امت اسلامی گرفتار زمامداری مثل یزید شود، باید فاتحه‌ی اسلام را خواند"، درس نخست قیام خود را به درس آموزان تاریخ ارائه داد و آن اینکه با زمامداران فاسد نمی‌توان اسلام را حفظ و ترویج کرد. درسی که طی هزار و سیصد و هشتاد و یک سال پس از شهادت آن مقتدای پیامبران، بطور مکرر در تاریخ تکرار شد و همچنان نیز این حقیقت زنده اصالت خود را به اثبات می رساند. در فروغ جمله‌ی نورانی سیدالشهداء است که دنیای اسلام بپاخاست و در کشورهای مختلف مترصد درهم پیچیدن طومار زندگی ننگین زمامداران مزدور خود است و انشاءالله خط سرخ اباعبدالله الحسین(ع) رهایی از حاکمان فاسد را ابتداء برای کشورهای اسلامی و سپس برای همه ملت‌های آزاده رقم خواهد زد.
دنیای کنونی در کشورهای غربی بیش از کشورهای اسلامی نیازمند نجات از زمامداران فاسق و فاجر و بی کفایت خود است تا با خشکانده شدن ریشه این فراعنه معاصر، پایه مهره‌های مزدور و گماشته شان در کشورهای اسلامی متزلزل و منهدم شود.
پیام دین خواهی نهضت عاشورا، مطلقیت و قطعیت ارزش دین برای سلامت و سعادت زندگی انسان‌هاست. رهبر قیام عاشورا معتقد است که بدون اسلام نمی‌توان زندگی را هدفدار و جهت بخش و واجد ارزش نمود. اسلام، جامع ترین دین و کامل‌ترین منشور برای بهترین زندگی از سوی خداوند است تا منافع و مصالح دنیا و آخرت انسانها را تامین و تضمین نماید. در ظل این هدیه آسمانی است که مکارم اخلاق و فضائل انسانی به اوج می‌رسد و رشد و تعالی انسانها در پرتو عدالت بستر لازم را برای عبودیت و بندگی در مقابل خالق هستی فراهم می‌سازد. در حکومت اسلامی، حاکمیت از آن خداوند است و همه چیز در ذیل ولایت معصوم و امام منصوب از سوی خداوند مشروعیت دارد . پیامبر نیز جز بدانچه به او وحی می شود، انجام نمی دهد؛ و نیز بر مردم اطاعت کردن نبی واجب نیست مگر زمانی که با احکام الهی به سوی ایشان بیاید، همانگونه که خدای تعالی می‌فرماید:"و ما رسولی نفرستادیم مگر اینکه به فرمان خدا مورد اطاعت قرار گیرد(نساء-آیه 64)؛ و نیز می افزاید:"هر کس جز این بیندیشد و یا از سر خود و بر خلاف آنچه خدا فرود آورده، حکم کند ظالم است"(مائده-آیه 45).
در عصر غیبت امام معصوم، ولایت مطلقه متوجه فقیه جامع الشرائط است که جاری کننده ولایت "الله" می باشد. طبیعی است که هر حکومتی در غیر از محتوای فوق، ترویج‌گر ولایت شیطانی باشد، چرا که این نوع از حکومتها منبع مشروعیت‌شان "الله" نیست و بر نفسانیات تکیه زده و قوانین و روش‌های حکومت را نیز متناسب با رویکرد غیرالهی خود تدوین و تنظیم می‌کنند. به همان نسبت که در حکومت "الله"، همه‌ی زیبائی‌ها و حسنات قابل انتظار و تحقق است، در حکومت "شیطان"، کلیه‌ی زشتی‌ها و سیئات حتمی الوقوع می‌باشد. بدین جهت است که اگر در حکومت اسلامی حتی اگر سیئه‌ای بروز کند، محکوم بالذات است و حکومت اسلامی قاطعانه با آن برخورد می‌کند تا درس عبرتی باشد برای دیگران؛ لیکن در حکومت‌های غیرالهی حسنه‌ای اگر ظهور یابد، نه از عمق ذات این حکومتها که از فطرت پذیری حاکمان و مجریان برمی‌خیزد و سیئه، برونداد طبیعی این حکومت‌هاست، حتی اگر سال‌ها با ظاهرسازی‌ها و عوامفریبی‌ها به اغفال افکار عمومی پرداخته باشند.
حضرت حسین بن علی علیهماالسلام با علم کامل بر نقش حیاتی "حکومت" درصدد تجدید حکومت پیامبر و علی بن ابیطالب صلوات الله علیهم اجمعین، که مبتنی بر عدل، ریشه‌کنی فساد، زورگویی، انحراف‌ها و... می‌باشد، بود. امام حسین علیه السلام همه چیز را در سایه دین و سنت جد(پیامبرخاتم) و پدرش (اولین امام منصوب خداوند) می‌دید.
نتیجه قهری حماسه امام حسین(ع) برای تشکیل حکومت اسلامی این است که برای پایداری و حفظ حکومت و نظام اسلامی نیز جان نثاری "امام حسین‌ها" نیاز است و این شهادت‌ها کاملاً قابل توجیه و ضروری می‌باشد. بعبارتی دیگر، حکومت اسلامی برای شکل گیری و سپس ادامه حیات حقیقی خود دارای چنین ارزش والایی است که برای آن آسمانیانی همچون اباعبدالله الحسین(ع) فدا شوند، چرا که در تحت حکومت اسلامی می‌توان براحتی همه خیرات را متوجه جامعه کرد و نواهی را به تعطیلی کشاند و بتدریج آنها را ریشه‌کن ساخت. طبیعی است که برای رهایی کشورهای کنونی اسلامی تحت سلطه امپریالیست‌های صهیونیست‌زده، صدها هزار مسلمان پاکباخته با الگو قراردادن حسین بن علی(ع) و حماسه بی نظیر عاشورا آماده شهادت شوند، که با بمیدان آمدن این شهادت طلبی‌ها، هیچ قدرتی یارای ایستادگی را ندارد و انشاءالله بزودی پرچم عزت و سربلندی حسینی بر بام آحاد کشورهای اسلامی به اهتزاز درخواهد آمد و این رخداد، سرآغاز اسلامی شدن کشورهای غربی از سوی مردم این کشورها خواهد بود و زمینه ظهور منجی عالم بشریت با تمدن اسلامی و انسان‌های در تراز حکومت جهانی حضرت مهدی(عج‌الله) فراهم خواهد شد انشاءالله.
محمداسماعیل امام زاده
دریافت صفحه با کد QR