فرزندی که پروانه برای روح‌الله بود

به گزارش بلاغ، در دوران پرحادثه‏ انقلاب مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی یکی از موثرترین عناصر در جریانات کلی کشور و انقلاب بود.
 
او برای رهبر کبیر انقلاب فرزندی مهربان و درعین‏حال مشاوری امین و یاری دیرین و سربازی فداکار و مریدی گوش به فرمان و کارگزاری لایق و کارآمد بود.
 
امام بزرگ ما بارها محبت پرشور و اعتماد عمیق و تحسین قلبی خود نسبت به این فرزند خاضع و مطیع خود را بر زبان آورده بود و نزدیک‏ترین ها گواهی صادقِ آن‏چنان پدری را در حق پسر یگانه‏اش از آن زبان پرهیزکار شنیده بودند.
 
در طول سال های انقلاب چه بسیار گره‏ها که به دست او گشوده شد و چه بسیار کارهای بزرگ که به تدبیر او انجام گشت. از این‏ها برتر نقش این عنصر پرتلاش و پرتوان در حراست عاشقانه از سلامتی جسمی و آرامش خاطر امام بزرگوار بود.
 
بی‏‌شک سلامت و توان جسمی و قدرت کاریِ آن قائد عظیم‏الشان در دوران پرمخاطره‏ 10 ‏ساله، با وجود کهولت سنی و بیماری قلبی، در میان عوامل و اسباب عادی از همه بیشتر به ابتکار و مراقبت و پیگیری دلسوزانه‏ این فرزند مهربان وابسته بود. ملت ایران از این بابت بسی مدیون این عزیز فقید است.
 
تاریخچه خدمات ارزنده‏ آن مرحوم به دوران پس از پیروزی منحصر نمی‏شود. نقش ایشان در دوران مبارزات ملت ایران نیز برجسته و فراموش‏نشدنی است و هرچه زمان به مقطع پیروزی انقلاب اسلامی نزدیک‏تر می‏شود، این نقش و سهم صاحب آن بزرگتر و روشن‏تر می‏گردد و چون فاصله‏ زمانی میان فقدان فاجعه‏آمیز مرحوم آیت‏اللّه حاج سید مصطفی خمینی فرزند بزرگ و نام‏آور امام و روزهای بازگشت رهبر کبیر انقلاب به کشور فرامی‏رسد؛ نقش مرحوم حاج سیداحمد آقا در قضایای انقلاب، وضعی استثنایی و منحصر به فرد می‏یابد.
 
بی‏شک در آخرین ماه های دوران نهضت، هیچ‏کس در رابطه با امام بزرگوار نقشی تا بدین حد بزرگ و مؤثر از خود بروز نداده است. تلاش بی‏ وقفه و پروانه‏ وار ایشان در کنار مشعل فروزان وجود امام عزیز (رضوان اللّه علیه)، بسی برکات را منشا گشته و بسی دشوارها را آسان نموده است.
 
* از پیام رهبر انقلاب به مناسبت رحلت سید احمد خمینی در بیست و ششم اسفند 1373